γράφει : Γιάννης Ψαράκης
Η σχέση του Αργύρη Πεδουλάκη με τον Παναθηναϊκό του Δημήτρη Γιαννακόπουλου αν μπορεί να χαρακτηριστεί με μία λέξη αυτή είναι «ιδιαίτερη».
Σχετικά Άρθρα
Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος «έδιωξε» (ξανά) τον Πεδουλάκη και κράτησε Ράντονιτς
Αγανάκτησαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, ζήτησαν εξηγήσεις από Πεδουλάκη-Παπαγιάννη! (video)
Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης
Κάποιοι θα την αποκαλέσουν σχέση «ζωής» αφού ειδικά την τελευταία δεκαετία ο Πεδουλάκης έχοντας δηλώσει «πιστός στρατιώτης του Παναθηναϊκού» με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο εμπλέκεται με ή στην ομάδα. Άλλοι θα την χαρακτηρίσουν σχέση «εξάρτησης» με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει αφού ο «Άρτζι» έχει πάει και έχει φύγει τέσσερις φορές. Όπως και να ‘χει είναι μία σχέση που έχει ήδη περάσει στην ιστορία.
Ο Πεδουλάκης που είχε φορέσει τα πράσινα στο δεύτερο μισό της επαγγελματικής του θητείας ως παίκτης μετά φυσικά το Περιστέρι ήταν αυτός που τον Ιούλιο του 2012 πήρε το τεράστιο ρίσκο να μπει στο… κοστούμι του Ζέλικο Ομπράντοβιτς μετά από 13 χρόνια παρουσίας του Σέρβου στον πράσινο πάγκο. Για κάποιους ήταν αποστολή αυτοκτονίας αφού τα μεγέθη ήταν μη συγκρίσιμα ενώ ο Παναθηναϊκός του 2012-13 σε σύγκριση με αυτόν του 2011-12 είχε ως μοναδικούς «παραμένοντες» τους Διαμαντίδη και Τσαρτσαρή και κανέναν άλλο παίκτη της «εποχής Ομπράντοβιτς».
Για άλλους ήταν απόδειξη αγάπης στον Παναθηναϊκό. Από τις 2 Ιουλίου του ‘12 πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια μέχρι να γνωρίσει την πρώτη του “απόλυση” ή αν θέλετε απόρριψη από τον ιδιοκτήτη της ομάδας Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Πρόλαβε να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα και δύο Κύπελλα και δύο αποκλεισμούς από το Final-4 της Ευρωλίγκα. Ο πρώτος στο… τσακ από τη Μπαρτσελόνα το 2013, ο δεύτερος μετά από ήττα από τη Λαμποράλ (νυν Μπασκόνια) για το top-16 εντός έδρας με 61-68 στις 7 Μαρτίου 2014. Έδωσε τη θέση του στον Φραγκίσκο Αλβέρτη τον οποίο θα… διαδεχόταν οκτώ χρόνια αργότερα σε ένα παρόμοιο σκηνικό.
Στο διάστημα της παρουσίας του έκανε πολλούς φίλους, κάποιοι εκ των οποίων φανατικοί για την αφοσίωση και το πάθος του. Λοιδορήθηκε ακόμη και εκ των… έσω και δέχθηκε ουκ ολίγα φίλια πυρά επειδή δεν γνώριζε καλά αγγλικά. Και έφυγε με ψηλά το κεφάλι και σίγουρα όχι ως αποτυχημένος.
Δύο χρόνια αργότερα, άνοιξη του 2016 (20 Απριλίου πιο συγκεκριμένα) όταν το «πείραμα» της… σερβοποίησης της ομάδας μέσω του Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς αποτύγχανε παταγωδώς εντός και εκτός συνόρων κλήθηκε (τι σύμπτωση, μετά από αποκλεισμό του Παναθηναϊκού ξανά από τη Λαμποράλ στα πλέι-οφ με… σκούπα 0-3). Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα δεν μπόρεσε να αλλάξει πολλά αφού εκείνος ο Παναθηναϊκός ήταν ατάκτως ερριμμένος, έχασε αλλά δεν «χρεώθηκε» την αποτυχία στο πρωτάθλημα για αυτό και παρέμεινε για να «χτίσει» την επόμενη μέρα. Όμως η επόμενη μέρα κράτησε μόλις… 181 βράδια. Τόσα κράτησε τον “τίτλο” του προπονητή αφού τον… έφαγε η σπασμένη τζαμαρία στον διάδρομο προς τα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ.
Ήταν τρεις μέρες πριν το πρώτο ντέρμπι της σεζόν 2016-17 με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ όταν κατά τη διάρκεια της προπόνησης μία παρατήρηση στον «ευέξαπτο» Μάικ Τζέιμς προκάλεσε την αντίδραση του Αμερικανού, ο Πεδουλάκης τον έδιωξε άρον-άρον από το παρκέ και αυτός «κατέβασε» μία τζαμαρία από τα νεύρα του, τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά στον καρπό, έχασε το ντέρμπι της 18ης Οκτωβρίου όπου η ομάδα του γνώρισε τη συντριβή με 88-63! Διαφορά 25 πόντων. Σχεδόν σαν και αυτή της περασμένης Παρασκευής στο ΟΑΚΑ (-24, 71-95)… Και άλλη σύμπτωση!
Ο Γιαννακόπουλος τον απομάκρυνε με συνοπτικές διαδικασίες και έδωσε τη θέση του στον υπηρεσιακό Γιώργο Βόβορα ο οποίος με τη σειρά του πέρασε τη σκυτάλη στον Τσάβι Πασκουάλ. Ο «θρύλος» λέει ότι ο «Άρτζι» πήρε πολύ βαριά εκείνη την απόλυση και για ώρες το βράδυ της απομάκρυνσης περιπλανιόταν με το αυτοκίνητό του στους δρόμους της Αττικής και αφού είχε προηγηθεί ένας ιστορικός καυγάς με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο στους διαδρόμους των αποδυτηρίων του ΟΑΚΑ. Μάλιστα σύμφωνα με δημοσιεύματα τότε στο ΟΑΚΑ έκανε προπόνηση η ουγγρική Τσολνόκ για αγώνα της κόντρα στην ΑΕΚ με τους ανθρώπους της να… τρομάζουν από την ένταση του καυγά.
Το όνομά του είχε σχεδόν ξεχαστεί όταν τρία χρόνια, πια, αργότερα, και αφού είχαν φύγει και ο Πασκουάλ αλλά και ο Hall of Famer Ρικ Πιτίνο που το καλοκαίρι του 2019 επικαλέστηκε προσωπικούς λόγους (την ασθένεια του εγγονού του δηλαδή) ο Πεδουλάκης επέστρεψε από το… πουθενά στο προσκήνιο. Κάποιοι τότε νόμιζαν όταν ήταν ένα «κακό αστείο» λόγω και του τρόπου που είχε προκύψει το διαζύγιο το 2016 με τον ιστορικό τσακωμό. Ο Έλληνας τεχνικός όμως δήλωσε «στρατιώτης του Παναθηναϊκού» και πως άφηνε πίσω όσα προηγήθηκαν.
Όμως το μέλλον του ήταν προδιαγεγραμμένο και ας μην ήθελε να το… αποδεχθεί. Ο Παναθηναϊκός ζούσε στον «γαλαξία» της αύρας του Πιτίνο και στην πρώτη στραβή, μόλις μετά από ενάμιση μήνα δράσης στη σεζόν 2019-20 ο Πεδουλάκης χάνοντας μετά από διπλή παράταση στο ΟΑΚΑ από την Άλμπα Βερολίνου στις 15 Νοεμβρίου, απολύθηκε για μία ακόμη φορά (μετά από μόλις 145 μέρες θητείας) για να επιστρέψει ξανά ως υπηρεσιακός για δέκα μέρες ο Βόβορας και αμέσως μετά ως… Μεσίας ο Πιτίνο πριν η σεζόν «διακοπεί» άδοξα την άνοιξη του 2020 λόγω πανδημίας.
Η τέταρτη και τελευταία επιστροφή του Πεδουλάκη τον Απρίλιο του 2022 αντί των Αλβέρτη και Διαμαντίδη ως γενικός διευθυντής αλλά και τεχνικός σύμβουλος ή αν προτιμάτε τοποτηρητής του Δημήτρη Γιαννακόπουλου που πήρε «σκούπα» και απομάκρυνε με συνοπτικές διαδικασίες τις δύο «σημαίες» του συλλόγου μαζί και τον προπονητή Δημήτρη Πρίφτη μετά από ήττα από (ποιον άλλο) τον Ολυμπιακό στις 11 Απριλίου με 62-68 έμοιαζε πια ως κακόγουστο αστείο. Η πλειοψηφία των φιλάθλων της ομάδας δεν πήρε με καθόλου καλό μάτι την επιστροφή του ειδικά επειδή έπαιρνε τη θέση του Φράγκι και του 3D για αυτό και δέχθηκε social-mediaκά τα περισσότερα βέλη (ίσως περισσότερα και από τον Ράντονιτς) για το άναρχο «χτίσιμο» του ρόστερ το περασμένο καλοκαίρι.
Η ήττα από τον Ολυμπιακό προκάλεσε για 2η φορά από τον συγκεκριμένο αντίπαλο και 4η συνολικά στα 10,5 χρόνια που προηγήθηκαν την απομάκρυνσή του αφού η διαρροή περί «μετάθεσης σε υπεύθυνος των ακαδημιών» δεν μπορεί να κρύψει κάτω από το χαλάκι την ουσιαστικά απομάκρυνσή του από την ομάδα μετά από 266 μέρες “θητείας”. Η δεύτερη μεγαλύτερη, χρονικά, αλλά αυτή που ίσως προκάλεσε μεγαλύτερο κρότο αφού για πρώτη φορά επί θητείας Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο τιμόνι της ομάδας δεν θεωρήθηκε υπεύθυνος αποτυχίας ένας προπονητής (Ράντονιτς) αλλά ένας τεχνικός διευθυντής.
