γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Επιβεβαιώνοντας με το... καλησπέρα όλα τα καλά λόγια που ακούγονται και γράφονται για αυτήν η «σελεσάο» έδειξε πως έχει ακριβώς τη συνταγή που χρειάζεται για να «ζεστάνει» τους οπαδούς της και στην Ευρώπη, στα μέρη της είναι καλοκαίρι!
Ήταν πολλές οι διαφημίσεις τη δεκαετία του ΄80 που έως και μας...σημάδεψαν ως παιδιά , μεγαλώνοντας την εποχή της στροφής στον καταναλωτισμό αλλά και της ολοένα και μεγαλύτερης...επιρροής στην καθημερινότητά μας προτύπων από το εξωτερικό η πολυχρωμία που διαδεχόταν το ασπρόμαυρο στην τηλεόραση έμπαινε για τα καλά και στη ζωή μας! Ένα από αυτά ακριβώς τα τηλεοπτικά σποτ που γέννησαν σλόγκαν που μας...συντροφεύουν μέχρι και σήμερα αφορούσε τη διεθνή σφραγίδα μαλλιού, σήμα κατατεθέν ενδυμάτων υψηλής ποιότητας και αντοχής! Ενδυμάτων που σύμφωνα με το...σενάριο δεν έχαναν ποτέ τη φόρμα τους, άντεχαν σε κάθε είδους φθορά και τα χρώματά τους δεν άλλαζαν ποτέ ούτε στο φως αλλά ούτε και στο νερό!
Ήταν για κάποιο λόγο αυτό ακριβώς το σποτ που μου ήρθε στο μυαλό παρακολουθώντας το πρώτο παιχνίδι της Βραζιλίας σε αυτό το Μουντιάλ, 2-0 τη Σερβία, σημειωτέον ναι μεν είχα εντυπωσιαστεί, ως πολύ πιτσιρικάς ακόμη, το 1982 από τη «σελεσάο» των Σόκρατες, Ζίκο, Φαλκάο, Ζούνιορ , Έντερ αλλά οπαδό της δε με λες, μεγαλώνοντας αγάπησα τη μεγάλη της αντίπαλο Αργεντινή λόγω Ντιέγκο! Όπως ακριβώς, βλέπετε, αντέχει στο χρόνο, τον...καιρό και τις κακουχίες το αγνό παρθένο μαλλί έτσι και το αγνό παρθένο ποδόσφαιρο, ακριβώς αυτό μας παρουσίασε η ομάδα του Τίτε, παιχνίδι απαλλαγμένο από οτιδήποτε περιττό, με ξεκάθαρες αρχές αλλά κυρίως, επιστροφή και προσήλωση στα βασικά!
Επίθεση με κάθε τρόπο στην αντίπαλη εστία με την μπάλα στα πόδια, επίθεση με κάθε τρόπο στον αντίπαλο όταν αυτός, από την πλευρά του, προσπαθεί να απειλήσει! Καλή η τακτική, ευπρόσδεκτοι οι αυτοματισμοί, απαραίτητος ο συντονισμός και ο συγχρονισμός του συνόλου αλλά προτεραιότητα, δεν είναι αυτός ο κανόνας στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, στο ταλέντο! Είτε δημιουργικά, είτε εκτελεστικά, είτε ανασταλτικά είναι όχι ακριβώς η ατομική ικανότητα, σε αυτή την περίπτωση δε θα μιλούσαμε για ομάδα, αλλά η...ιδιωτική πρωτοβουλία που έχει τον πρώτο ρόλο, την ψάχνει χρόνια τώρα και δείχνει να τη βρήκε την πολυπόθητη ισορροπία μια ομάδα που όταν ήταν πολύ Βραζιλία...την πατούσε, σα να...παραγινόταν ευρωπαϊκή όταν πετύχαινε!
Με βάση το ρόστερ αλλά και την εικόνα της εδώ και αρκετό καιρό, έκανε περίπατο στα προκριματικά της Λατινικής Αμερικής, μπήκε στη διοργάνωση ως το πρώτο φαβορί, στοιχηματικά τουλάχιστον, για την κατάκτηση του τίτλου, και με την απόδοσή της στην πρεμιέρα δικαίωσε απολύτως τις προσδοκίες! Μετά από ένα πρώτο ημίχρονο που δε δυσκολεύτηκε ακριβώς αλλά σα να...διάβασε τον αντίπαλό της εντοπίζοντας αδυναμίες, πήρε φόρα και...εξερράγη! Τόσο καταιγιστικό ρυθμό, τέτοια παραγωγή ποδοσφαίρου και ευκαιριών, αυτού του τύπου την κυριαρχία έως και...ηγεμονία στο χορτάρι μόνο από τη Βραζιλία έχουμε δει, δεν είναι οι ικανότητες ή η προοπτική που ξεχωρίζoυν όσο η προσέγγιση, πολύ καλή ομάδα η Γαλλία, άκρως ενδιαφέρουσα η Ισπανία, καμιά τους δεν έχει αυτή τη νοοτροπία!
Νοοτροπία που φυσικά χρειάζεται και τα κατάλληλα υλικά για να την υπηρετήσουν, με τον Ρισάρλισον να λάμπει στο πρώτο ματς απαντήθηκε πολύ νωρίς, πιο καταφατικά δε γίνεται, το ερώτημα «έχει σέντερ φορ ικανό να ανταποκριθεί;», στην ουσία ήταν και το μοναδικό που προβλημάτιζε, ακόμη δεν έχουμε δει και το Ζεσούς! Κατά τα λοιπά Βινίσιους, Νέιμαρ και Ραφίνια μοιάζουν με εφιάλτη για οποιονδήποτε αντίπαλο, είναι τέτοια τα χαρακτηριστικά τους αλλά και η ωριμότητα, τώρα πια στο παιχνίδι τους, ο καθένας από τους τρεις μπορεί αν δε λειτουργήσει το σχέδιο να το παρακάμψει και να δοκιμάσει μόνος του, όταν το απρόβλεπτο γίνεται κανόνας ο... απέναντι μπορεί να ξέρει μεν τι τον περιμένει αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να το αντιμετωπίσει, πόσω μάλλον όταν γίνεται τόσο συχνά, κάποια στιγμή....παραδίνεσαι!
Ανεξάρτητα από το ό,τι θα συμβεί, ή και συνέβη ήδη, ανάλογα με το πότε διαβάζετε αυτό εδώ το κείμενο, στην αναμέτρηση με την Ελβετία, δυσκολεύομαι να σας πω την αλήθεια να φανταστώ πως δε θα κερδίσει η «σελεσάο», είναι η πρώτη φορά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου που με ένα και μόνο παιχνίδι πείστηκα σε αυτό το βαθμό! Πείστηκα πως η Βραζιλία είναι απολύτως έτοιμη, απολύτως ικανή, απολύτως αποφασισμένη και, κυρίως, απολύτως συμφιλιωμένη με τον εαυτό της! Έχοντας επιστρέψει στις ποδοσφαιρικές της ρίζες, στις ποδοσφαιρικές της αρχές αλλά προσαρμόζοντας τες στο σήμερα, ακόμη κι αν δεν είναι η πιο...φαντασμαγορική δείχνει σίγουρα η συνεπής στα...βιώματά της, μακράν η πιο αξιόπιστη εκδοχή εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Τόσο αξιόπιστη όσο ένα αγαπημένο, ζεστό, μαλακό, μάλλινο πουλόβερ στις κρύες μέρες του χειμώνα, τι καλύτερο για χειμωνιάτικο Μουντιάλ!
Y.Γ. Αυτό είναι το τελευταίο μου κείμενο στο BNSPORTS.GR κλείνει ένας υπέροχος κύκλος που άνοιξε πριν από περίπου δύο χρόνια χάρις σε έναν άνθρωπο, το Χρήστο Σωτηρακόπουλο, την ψυχή, το μυαλό και την καρδιά αυτoύ του σάιτ, όσα ευχαριστώ κι αν του πω θα είναι λίγα! Ομολογώ πως τόση όρεξη για δουλειά αλλά και τόσο πολύ ταλέντο σε τόσο, και τόσους, νέους συναδέρφους δεν περίμενα σε καμία περίπτωση να συναντήσω, πάντα με την άψογη καθοδήγηση του Άλκη και του Γιάννη, τα...νιάτα του BNSports κάνουν τη διαφορά! Καλή συνέχεια και καλή δύναμη σε όλους!
