γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Φτάσαμε στο 2022 και ακόμα να πάρουμε... χαμπάρι ότι ποδόσφαιρο παίζεται σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Ακόμα μας προκαλεί εντύπωση μία ήττα ενός πανίσχυρου φαβορί, όπως η Αργεντινή από τη Σαουδική Αραβία. Αφού το λέμε και μόνοι μας, μπάλα είναι και γυρίζει...
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Η Αργεντινή μπήκε με υψηλές φιλοδοξίες στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2022. Το Κατάρ έμελλε να είναι ο τόπος λατρείας και αποθέωσης για την παρέα του Λιονέλ Μέσι. Ίσως το τελευταίο μεγάλο τουρνουά του «μάγου» από το Ροσάριο. Ίσως η τελευταία ευκαιρία του να σηκώσει το πολύτιμο τρόπαιο και να μπει μια και καλή στην ίδια ευθεία με τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα (τουλάχιστον σε εθνικό επίπεδο).
Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε η Αργεντινή πρέπει να ξεχάσει από νωρίς την υπόθεση τίτλου. Ήττα από τη Σαουδική Αραβία στην πρεμιέρα (1-2) και η ομάδα του Σκαλόνι είναι ήδη στα... σχοινιά. Μιλώντας για την Αργεντινή και την αποτυχία της, ξεχνάμε τον αντίπαλό της. Στην προκειμένη περίπτωση η Σαουδική Αραβία. Η 6η συμμετοχή της σε τελική φάση σε Παγκόσμιο Κύπελλο είναι από τώρα η πιο ηχηρή. Από την πρεμιέρα. Μπορεί και να αποκλειστεί από τον όμιλο. Εντούτοις μας θύμισε ένα βασικό πράγμα από τις πρώτες ημέρες του τουρνουά.
Ποδόσφαιρο παίζουν παντού. Σε κάθε άκρη της υφηλίου μας. Από τις Κομόρες, μέχρι το Σαν Μαρίνο. Ειδικά στη Σαουδική Αραβία, η οποία αποτελεί δύναμη στην Ήπειρο της Ασίας εδώ και χρόνια. Φτάνει το επίπεδο της Αργεντινής, της Αγγλίας, της Γερμανίας, της Βραζιλίας; Μην ξεσπάσουμε σε γέλια τώρα...
Δεύτερη σερί συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Απείχε 12 χρόνια, επέστρεψε το 2018 στη Ρωσία. Έχει την οικνομική άνεση να προσλαμβάνει προπονητές ξένους, ενίοτε εγνωσμένης αξίας, ενίοτε και πρωτοκλασάτα ονόματα (Φαν Μάαρβαϊκ, Λέο Μπενάκερ, Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα). Το χρήμα δεν είναι λίγο στη συγκεκριμένη χώρα προφανώς. Υπάρχουν οι βάσεις, υπάρχει το πάθος, υπάρχει η τεχνογνωσία. Και τι άλλο είναι; Η τύχη.... Δεν την είχε η Σενεγάλη το 2002 με τη Γαλλία; Δεν την είχε το Καμερούν το 1990 με την Αργεντινή; Και μπορούμε να πάμε ακόμα πιο πίσω. Είχαν όλες τους τύχη, αλλά όχι μόνο!
Πάμε στο κεφάλαιο προπονητής. Ο Ερβ Ρενάρ, Γάλλος στην καταγωγή, 54 ετών, προπονεί εδώ και 23 χρόνια, σε 9 διαφορετικές χώρες. Περάσματα από Ζάμπια (κάτοχος Κόπα Άφρικα 2012), Ανγκόλα, Σοσό, Ακτή Ελεφαντοστού (κάτοχος Κόπα Άφρικα 2015), Λιλ, Μαρόκο και από το 2019, η Σαουδική Αραβία. Τη σεζόν 2003-04 προπονούσε την Κέμπριτζ στη Β’ κατηγορία της Αγγλίας. Ήταν 2η από το τέλος ένα διάστημα και απολύθηκε. Περίπου 18 χρόνια μετά, ο Ρενάρ νικά την Αργεντινή. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο!
«Ο κόσμος θα πιστέψει σε μας, αυτό σας το υπόσχομαι», ήταν η απάντηση πριν από το Μουντιάλ, στην ερώτηση τι μπορούμε να περιμένουμε από τη Σαουδική Αραβία. Λάτρης της τακτικής, αρέσκεται στο έντονο πρέσινγκ και ρισκάρει. Διαπιστώσαμε το ρίσκο του, όταν στόχευσε να αφήνει εκτεθειμένους τους επιθετικούς της Αργεντινής. Τα 7 οφσάιντ στο πρώτο ημίχρονο είναι ένα δείγμα του «διαβάσματος» του Ρενάρ. Αυτό, όμως, δεν το κάνεις έτσι απλά. Η συγκεκριμένη τακτική απαιτεί ποδοσφαιριστές που γνωρίζονται μεταξύ τους, που μπορούν να πρεσβεύουν τα «θέλω» του προπονητή. Στην 3η χρονιά της παρουσίας του στη Σαουδική Αραβία, ο Ρενάρ έχει μεταφέρει τις επιθυμίες του στους ποδοσφαιριστές και εκείνοι τις υλοποιούν στο γήπεδο.
Η ομοιογένεια είναι μεγάλο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Και η Σαουδική Αραβία την έχει. Αυτή την οδήγησε πέραν του προκριματικού ομίλου στην Ασία, ως 1η μπροστά από την Ιαπωνία (23 βαθμοί έναντι 22), με μόλις μία ήττα. Αυτό ήταν και το μυστικό στο παιχνίδι κόντρα στην Αργεντινή. Οι 9 από τους 11 ποδοσφαιριστές της βασικής 11άδας του Ρενάρ αγωνίζονται στην Αλ-Χιλάλ. Είναι όλη μέρα μαζί στις προπονήσεις, είναι βασικά μέλη της Εθνικής. Δεν βρίσκοινται μαζί 5 φορές το χρόνο. Και αποτελεί μέγιστο πλεονέκτημα για τους Σαουδάραβες. Σύμφωνοι, η ατομική ποιότητά τους υστερεί έναντι πολλών Εθνικών ομάδων στο τουρνουά, εντούτοις βασικά στοιχεία του αθλήματος, όπως πίστη και μαχητικότητα, την έφεραν στα στόματα όλου του πληθυσμού του κόσμου, μετά το επίτευγμα κόντρα στην Αργεντινή.
Αναμένουμε νέες εκπλήξεις στο Κατάρ. Όσο κι’ αν δεν θα μας αρέσει να δούμε έναν τελικό Σαουδική Αραβία - Τυνησία, αν οι «μεγάλοι» του παγκόσμιου ποδοσφαίρου δεν μπορούν να επιβληθούν και να δικαιώσουν το ρόλο τους, τότε απλά θα πέφτουν θύμα έκπληξης. Και οι «μικροί», έστω και για λίγο, θα είναι αυτοί που θα χαίρονται.
