γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Μένοντας μακριά από τα...γύρω γύρω και εστιάζοντας, αυτό ακριβώς κάνουμε κάθε φορά, μηδεμίας εξαιρουμένης, στο ποδόσφαιρο και μόνο εντοπίζουμε, κόντρα στο ρεύμα αλλά και το κλίμα, τις ευχάριστες για το ενδιαφέρον της φετινής Super League ειδήσεις που προέκυψαν από το ντέρμπι της Λεωφόρου!
Σχετικά Άρθρα
Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 1-1: Αήττητος στο... 100', χαμένη ευκαιρία για τους Πειραιώτες! (video)
Παναθηναϊκός – Ολυμπιακός 1-1: «Άναψαν» τα αίματα μετά τη λήξη!
Κάθομαι στον υπολογιστή για το κείμενο που μόλις αρχίσατε, ελπίζω να συνεχίσετε, να διαβάζετε χωρίς να έχουν ακόμη περάσει ούτε 24 ώρες από το τελευταίο σφύριγμα του Δανού Κέλετ στο ντέρμπι των «αιωνίων» και αισθάνομαι ήδη, από τις πρώτες του γραμμές, πολύ αμήχανα! Έχω βλέπετε στο μυαλό μου να «μιλήσουμε», όπως θέλω να πιστεύω συμφωνείτε ότι κάνουμε πάντα, για ποδόσφαιρο και μόνο χωρίς τα...συμπαρομαρτούντα, κάτι που δυστυχώς, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η ατμόσφαιρα με τα μεθεόρτια του 1-1 στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας μοιάζει, μη σας πω είναι κιόλας, έως και παράταιρο! Μπήκα στον πειρασμό, το ομολογώ, να εκφέρω και γραπτώς άποψη για το...τρίτο ημίχρονο, ευτυχώς αντιστάθηκα και όντως, εν τέλει, θα περιοριστώ...στα δύο πρώτα!
Και αυτό γιατί πέρα από τα θέματα...αρχής αυτής εδώ της στήλης πιστεύω πως το βράδυ της Κυριακής παρακολουθήσαμε ένα Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός με το οποίο πραγματικά αξίζει τον κόπο, καθαρά αγωνιστικά, να ασχοληθούμε! Είδαμε πολλά, μάθαμε πολλά και καταλάβαμε ακόμη περισσότερα τόσο για το πώς ακριβώς είναι φτιαγμένες οι δύο ομάδες όσο και για το τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτές στο άμεσο αλλά και στο απώτερο μέλλον! Όσο για το...κοντινό παρελθόν, στην πρώτη μεταξύ των δύο αναμέτρηση μέσα στη σεζόν φαντάζομαι δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να αρνηθεί πως οι «ερυθρόλευκοι» ήταν μακράν η πιο αποδοτική, λειτουργική και επικίνδυνη ομάδα στο χορτάρι!
Όλοι μας, ή σχεδόν, γνωρίζαμε και παραδεχόμασταν το Μίτσελ ως έναν εξαιρετικό διαχειριστή προσωπικοτήτων, τούτη τη φορά δεν μπορούμε παρά να του...πιστώσουμε, στον Ισπανό και το επιτελείο του προφανώς, την...εκπόνηση αλλά και την εφαρμογή πλάνου απολύτως εύστοχου και αποτελεσματικού σε επίπεδο τακτικής! Δεν ήταν απλά καλύτερος στο παιχνίδι ο Ολυμπιακός, ήταν καλύτερος στο παιχνίδι που ο ίδιος «διάλεξε», αυτός καθόρισε τη μορφή του και τη φύση του! Χάρις στον καταπληκτικό Χουάνγκ στον άξονα της μεσαίας γραμμής, μετρονόμο...από τους λίγους, με την ικανότητα να κρατά την μπάλα στα πόδια του και να την οδηγεί με άνεση αλλά, κυρίως, την ψυχραιμία και το καθαρό μυαλό να παίρνει την πιο ενδεδειγμένη κάθε φορά απόφαση αλλά και τη δεδομένη ποιότητα και δημιουργικότητα του Χάμες όλες οι κατοχές των Πρωταθλητών είχαν ουσία και όσες δεν...κατέληγαν απειλητικές για τον αντίπαλο σίγουρα έδειχναν τέτοιες!
Όσο για το κομμάτι στο οποίο οι «πράσινοι» αναλάμβαναν να επιτεθούν, Εμβιλά, κυρίως, αλλά και Χουάνγκ έκοβαν τους διαδρόμους για κάθετο ποδόσφαιρο, ο Μασούρας κρατούσε το Χουάνκαρ μακριά από την περιοχή του Πασχαλάκη, Ντόη και Παπασταθόπουλος έβγαιναν κατά κανόνα νικητές ψηλά και χαμηλά! Όσο ο Παλάσιος ήταν στο χορτάρι έμοιαζε, και ήταν, η μοναδική πραγματική απειλή των γηπεδούχων, όταν ο Αργεντινός αποχώρησε τραυματίας ο Παναθηναϊκός στην πραγματικότητα...ξέμεινε από τρόπους να απειλήσει σε set παιχνίδι, το πέτυχε μόνο μια φορά με τον Σπόραρ χάρις σε πίεση ψηλά που οδήγησε το Ρέαμπτσουκ σε λάθος! Λάθος που διόρθωσε με το υποδειγματικό του τάκλινγκ ο Σωκράτης, λίγο αργότερα ήρθε το γκολ του Μπιέλ!
Με τον Άβιλα, σε ένα από τα πολλά και άκρως ενοχλητικά για την ομάδα του Γιοβάνοβιτς ανεβάσματά του. να βρίσκει τον Ελ Αραμπί, το Μαροκινό με μία και μόνο επαφή να...ξεδιπλώνει, πασάροντας στην πλάτη του, όλη του την ποιότητα και τον Ισπανό μεσοεπιθετικό να εκτελεί σε πρώτο χρόνο νικώντας τον μέχρι εκείνη τη στιγμή «κέρβερο» στην εστία του Μπρινιόλι! Αυτή ήταν η κορύφωση αλλά και η εκπλήρωση παράλληλα του «ερυθρόλευκου» σχεδίου, ανεξαρτήτως τελικού σκορ ο Ολυμπιακός δεν έδειξε απλά αλλά....απέδειξε πως πέρα από την ποιότητα σε ατομικό επίπεδο που ουδέποτε αμφισβητήθηκε έχει προλάβει, σε άκρως ικανοποιητικό βαθμό, να χτίσει σταθερές στο παιχνίδι του, να βρει ισορροπία σε ανασταλτικό και δημιουργικό κομμάτι, να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και σιγουριά που του έλειψαν πολύ στο πρώτο κομμάτι της σεζόν!
Να γίνει, με λίγα λόγια, κάτι πολύ πιο...κοντινό στον τρέχοντα Παναθηναϊκό, μια τουλάχιστον μέτρια, όπως αυτή του ντέρμπι, εμφάνιση των πρωτοπόρων σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετή για να ακυρώσει τη μέχρι σήμερα πορεία τους, ούτε φυσικά και τα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα! Σίγουρα δεν πρόκειται για μια ομάδα ανίκητη, κι ας μην έχει ακόμη νικηθεί, με την απουσία του Παλάσιος δίπλα σε αυτή του Αϊτόρ να περιπλέκει, τουλάχιστον, τα πράγματα για τα δύο τελευταία, πριν από τη διακοπή για το Μουντιάλ, παιχνίδια, αλλά πρόκειται, ακόμη και στα χλωμά της βράδια για μια ΟΜΑΔΑ με όλα τα γράμματα κεφαλαία! Με ξεκάθαρη ποδοσφαιρική πρόταση που δε θα δικαιώνεται πάντα αλλά πάντα θα είναι εκεί, με κρυστάλλινη ποδοσφαιρική σκέψη και την απαραίτητη νηφαλιότητα διαχείρισης, ακόμη και επικοινωνιακής, κάθε είδους κατάστασης στην άκρη του πάγκου!
Πρόκειται για μια ομάδα που έχει τον τρόπο, ίσως και τη...ρέντα, δεν αντιλέγω, ακόμη και σε βράδια, προς το παρόν ένα και μόνο βράδυ, που χάνει εντυπώσεις αλλά και βαθμούς να αναδεικνύεται «νικήτρια», δε φαντάζομαι να διαφωνεί κανείς πως ωφελημένος από την ισοπαλία, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε, τόσο σε ψυχολογικό όσο και σε βαθμολογικό επίπεδο ήταν ο Παναθηναϊκός! Παναθηναϊκός που όμως τώρα πια ξέρει, το...έζησε στο πετσί του στη Λεωφόρο, όπως ξέρουμε όλοι μας, πως ο «αιώνιος» αντίπαλος όχι μόνο συνήρθε αλλά κάθε μέρα που περνάει πατάει ολοένα και καλύτερα στα πόδια του, επιτρέψτε μου να πιστεύω πως σε απολύτως ποδοσφαιρικό επίπεδο και μόνο, τα "νέα" που προέκυψαν για την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματός μας ήταν ευχάριστα και μόνο, τι κρίμα που σε καμία περίπτωση δεν ήταν και τα πιο σημαντικά!
