γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Απώλεσε τσάμπα βαθμούς στη Λιβαδειά ο ΠΑΟΚ δεχόμενος, κλασικά πλέον, γκολ, στο τέλος του παιχνιδιού. Η ψυχοσύνθεση της ομάδας του Ραζβάν Λουτσέσκου είναι εύθραυστη στο ξεκίνημα της φετινής Super League.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Δέχεται γκολ στο φινάλε από τον Τζοβάρα του Ατρόμητου, είπε, ωστόσο, την τελική κουβέντα με τον Νάρεϊ. Στο Ηράκλειο «επέτρεψε» στον ΟΦΗ να πετύχει το 1-1 στο 11ο λεπτό των καθυστερήσεων με τον Διαμαντή. Απέναντι στο Λεβαδειακό, μία από τα ίδια. Δικό του ματς. Προηγήθηκε με τον Νάρεϊ. «Πάγωσε», σταμάτησε να παίζει, περίμενε το κακό να έρθει και 1-1 ο Μπελμόντ. Ο οποίος Λεβαδειακός ήταν κοντά ακόμα και στην ανατροπή στις καθυστερήσεις. Αδιανόητο!
Οι αποδοκιμασίες των φίλων του «Δικεφάλου» που βρέθηκαν στο γήπεδο της Βοιωτίας ακούστηκαν μέχρι τη... Θεσσαλονίκη. Τρίτο σερί ματς χωρίς νίκη, άνευ επιτυχίας μακριά από την έδρα του, 5ος στη βαθμολογία με 12 βαθμούς. Αρκετοί παρομοιάζουν το αρνητικό ξεκίνημα (για τα δεδομένα της ομάδας) με αυτό του 2017. Τότε ήταν η πρώτη σεζόν με τον Λουτσέσκου στον πάγκο, αλλά η διαφορά ήταν εμφανέστατη. Ποδοσφαιριστές πιο ψημμένοι και διψασμένοι (αν θέλετε) να πετύχουν την υπέρβαση. Η εξέλιξη του ρόστερ ήταν επακόλουθο και οι «γκέλες» της τότε αρχής της σεζόν, ήταν απλά μία διαδικασία ωρίμανσης.
Κάτι αντίστοιχο δε συμβαίνει και σήμερα. Παίζεις με τον Λεβαδειακό, τον ουραγό της βαθμολογίας. Γνωρίζεις ότι θα κλειστεί στην άμυνα. Σπαταλάς ένα ολόκληρο ημίχρονο όπου ξεχωρίζει μόνο το ψαλιδάκι του Γκορντετζιάνι. Βελτιώνεσαι στο δεύτερο ημίχρονο, βρίσκεις το γκολ με τον Νάρεϊ (αλήθεια, υπήρχε κι άλλος για να πείσει ότι μπορεί να σκοράρει;), τα...χάνεις, ξανά. Άνω τελεία. Εδώ ζητείται ψυχολόγος. Όπου «ψυχολόγος», ο Λουτσέσκου. Είναι ο «τιμονιέρης», είναι ο υπεύθυνος του τι βρίσκεται και κινείται στο γήπεδο, οφείλει να βρει λύση. Υποτίθεται πως «δεύτερη φορά παύει να είναι σύμπτωση», να βρεθεί προ εκπλήξεως και τρίτη; Αυτό παραπάει...
Σας παρακαλώ, μην ακούσω για τραυματισμούς του ΠΑΟΚ, είναι εντελώς οξύμωρο. Ο Λεβαδειακός είχε εκτός Κωνσταντινίδη, Βρακά, Χάμοντ, Βήχο, Λούα-Λούα. Πάνω-κάτω βασικοί ποδοσφαιριστές. Ανέτοιμοι οι δύο νεοφερμένοι που ήταν στην αποστολή και άλλοι δύο που ήταν εκτός. Και με το συμπάθειο, όσο και να εξήρουμε την προσπάθεια της νεοφώτιστης υπό τις αρχικές οδηγίες του Ταουσιάνη, τώρα του Βέλιτς, είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Κι’ όμως, αυτή η ταλαιπωρημένη από απουσίες ομάδα έκανε τα απαραίτητα στην αρχή (δεν είναι τρελή να παίξει ανοιχτά κόντρα σε φαβορί), δέχτηκε το γκολ και επανήλθε. Γιατί δεν είχε να χάσει κάτι και γιατί το επέτρεψε ο αντίπαλος.
Τα ματς αυτά τα «καθαρίζεις». Οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν το πώς. Έχουν μπλοκάρει. Εμφανέστατα. Ούτε έχει να κάνει με τη μεταβατική περίοδο της ενσωμάτωσης των Νέων και των νεαρών σε ηλικία ποδοσφαιριστών. Πάντα προωθεί νέους ο ΠΑΟΚ. Είναι η νοοτροπία πλέον που χρίζει... γιατρειάς. Βαραίνουν τα πόδια χωρίς λόγο. Προηγείται και εμφανίζεται η αβεβαιότητα, η πίεση, το άγχος. Λίγο περίεργο για τον οργανισμό. Θέλει δουλειά στο συγκεκριμένο τομέα. Άλλο να τονίζει ο Λουτσέσκου ότι: «δεν ανησυχώ, γιατί βλέπω πως δουλεύουμε στις προπονήσεις», αυτό είναι το αγωνιστικό κομμάτι. Θέλει κουβέντα, θέλει δουλειά στην ψυχολογία, θέλει εμψύχωση, θέλει πολλά.
Αυτοπεποίθηση ώρα μηδέν. Πλέον ο ΠΑΟΚ δεν αρκεί να είναι καλύτερος, διότι και που είναι, χάνει βαθμούς. Οφείλει να βρει τη χαμένη του ψυχοσύνθεση!
www.bnsports.gr
Δέχεται γκολ στο φινάλε από τον Τζοβάρα του Ατρόμητου, είπε, ωστόσο, την τελική κουβέντα με τον Νάρεϊ. Στο Ηράκλειο «επέτρεψε» στον ΟΦΗ να πετύχει το 1-1 στο 11ο λεπτό των καθυστερήσεων με τον Διαμαντή. Απέναντι στο Λεβαδειακό, μία από τα ίδια. Δικό του ματς. Προηγήθηκε με τον Νάρεϊ. «Πάγωσε», σταμάτησε να παίζει, περίμενε το κακό να έρθει και 1-1 ο Μπελμόντ. Ο οποίος Λεβαδειακός ήταν κοντά ακόμα και στην ανατροπή στις καθυστερήσεις. Αδιανόητο!
Οι αποδοκιμασίες των φίλων του «Δικεφάλου» που βρέθηκαν στο γήπεδο της Βοιωτίας ακούστηκαν μέχρι τη... Θεσσαλονίκη. Τρίτο σερί ματς χωρίς νίκη, άνευ επιτυχίας μακριά από την έδρα του, 5ος στη βαθμολογία με 12 βαθμούς. Αρκετοί παρομοιάζουν το αρνητικό ξεκίνημα (για τα δεδομένα της ομάδας) με αυτό του 2017. Τότε ήταν η πρώτη σεζόν με τον Λουτσέσκου στον πάγκο, αλλά η διαφορά ήταν εμφανέστατη. Ποδοσφαιριστές πιο ψημμένοι και διψασμένοι (αν θέλετε) να πετύχουν την υπέρβαση. Η εξέλιξη του ρόστερ ήταν επακόλουθο και οι «γκέλες» της τότε αρχής της σεζόν, ήταν απλά μία διαδικασία ωρίμανσης.
Κάτι αντίστοιχο δε συμβαίνει και σήμερα. Παίζεις με τον Λεβαδειακό, τον ουραγό της βαθμολογίας. Γνωρίζεις ότι θα κλειστεί στην άμυνα. Σπαταλάς ένα ολόκληρο ημίχρονο όπου ξεχωρίζει μόνο το ψαλιδάκι του Γκορντετζιάνι. Βελτιώνεσαι στο δεύτερο ημίχρονο, βρίσκεις το γκολ με τον Νάρεϊ (αλήθεια, υπήρχε κι άλλος για να πείσει ότι μπορεί να σκοράρει;), τα...χάνεις, ξανά. Άνω τελεία. Εδώ ζητείται ψυχολόγος. Όπου «ψυχολόγος», ο Λουτσέσκου. Είναι ο «τιμονιέρης», είναι ο υπεύθυνος του τι βρίσκεται και κινείται στο γήπεδο, οφείλει να βρει λύση. Υποτίθεται πως «δεύτερη φορά παύει να είναι σύμπτωση», να βρεθεί προ εκπλήξεως και τρίτη; Αυτό παραπάει...
Σας παρακαλώ, μην ακούσω για τραυματισμούς του ΠΑΟΚ, είναι εντελώς οξύμωρο. Ο Λεβαδειακός είχε εκτός Κωνσταντινίδη, Βρακά, Χάμοντ, Βήχο, Λούα-Λούα. Πάνω-κάτω βασικοί ποδοσφαιριστές. Ανέτοιμοι οι δύο νεοφερμένοι που ήταν στην αποστολή και άλλοι δύο που ήταν εκτός. Και με το συμπάθειο, όσο και να εξήρουμε την προσπάθεια της νεοφώτιστης υπό τις αρχικές οδηγίες του Ταουσιάνη, τώρα του Βέλιτς, είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Κι’ όμως, αυτή η ταλαιπωρημένη από απουσίες ομάδα έκανε τα απαραίτητα στην αρχή (δεν είναι τρελή να παίξει ανοιχτά κόντρα σε φαβορί), δέχτηκε το γκολ και επανήλθε. Γιατί δεν είχε να χάσει κάτι και γιατί το επέτρεψε ο αντίπαλος.
Τα ματς αυτά τα «καθαρίζεις». Οι Θεσσαλονικείς γνωρίζουν το πώς. Έχουν μπλοκάρει. Εμφανέστατα. Ούτε έχει να κάνει με τη μεταβατική περίοδο της ενσωμάτωσης των Νέων και των νεαρών σε ηλικία ποδοσφαιριστών. Πάντα προωθεί νέους ο ΠΑΟΚ. Είναι η νοοτροπία πλέον που χρίζει... γιατρειάς. Βαραίνουν τα πόδια χωρίς λόγο. Προηγείται και εμφανίζεται η αβεβαιότητα, η πίεση, το άγχος. Λίγο περίεργο για τον οργανισμό. Θέλει δουλειά στο συγκεκριμένο τομέα. Άλλο να τονίζει ο Λουτσέσκου ότι: «δεν ανησυχώ, γιατί βλέπω πως δουλεύουμε στις προπονήσεις», αυτό είναι το αγωνιστικό κομμάτι. Θέλει κουβέντα, θέλει δουλειά στην ψυχολογία, θέλει εμψύχωση, θέλει πολλά.
Αυτοπεποίθηση ώρα μηδέν. Πλέον ο ΠΑΟΚ δεν αρκεί να είναι καλύτερος, διότι και που είναι, χάνει βαθμούς. Οφείλει να βρει τη χαμένη του ψυχοσύνθεση!
www.bnsports.gr
