γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Θα μπορέσει ο Μέσι ή ο Ρονάλντο να πάρει το Παγκόσμιο Κύπελλο; Η Βραζιλία μέχρι πού θα φτάσει; Ποια ευρωπαϊκή ομάδα μπορεί να κάνει την έκπληξη, όπως η Κροατία το 2018; Έχουμε μία πρώτη εικόνα για το τι αναμένεται να δούμε στο Κατάρ και οι προδιαγραφές είναι πολύ καλές!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Με τους αγώνες να είναι σε μία πόλη, να μην υπάρχουν μετακινήσεις, σε πολύ καλό χρονικό σημείο για τους ποδοσφαιριστές, να μην είναι ξεζουμισμένοι όπως όλα τα προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα που συνέβαιναν στο τέλος της σεζόν, οκτώ ακόμα και δέκα χώρες έχουν την ευκαιρία να πάνε πολύ μακριά. Σπανιότατα υπήρχε τέτοια μεγάλη γκάμα διεκδικητών σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η πιο προφανής περίπτωση εκτός Ευρώπης είναι η Αργεντινή με τον Μέσι να έχει ξεκινήσει τη χρονιά εκπληκτικά και να έχει για τελευταία φορά την ευκαιρία να προσθέσει αυτό τον τρόπο που του λείπει από την συλλογή του και να βάλει τον εαυτό του ξεκάθαρα στην κουβέντα για τον κορυφαίο όλων των εποχών ξεπερνώντας Μαραντόνα, Πελέ, Ντι Στέφανο, Κρόιφ. Η Αργεντινή δείχνει έτοιμη, έχει ποδοσφαιριστές σε πολύ καλή κατάσταση και έχει και έναν καλό δρόμο που μπορεί να την φέρει μακριά αν πάρει την πρώτη θέση στον όμιλο της. Η δεύτερη προφανής περίπτωση είναι η Βραζιλία που επίσης έχει παίκτες σε εξαιρετική κατάσταση, σκοράρει πολύ και έχει δύο από τους πέντε καλύτερους τερματοφύλακες τον πλανήτη, στο πρόσωπο του Άλισον και του Έντερσον! Αν υπολογίσει κανείς πως η ομάδα του 1982 που μάγεψε στα ισπανικά γήπεδα με τον Ζίκο, τον Σόκρατες, τον Έντερ, τον Ζούνιορ, τον Σερέζο και τον Φαλκάο «προδόθηκε» από τον τερματοφύλακα της, τον μετριότατο Βάλντιρ Πέρεζ, καταλαβαίνει κανείς ποσο σημαντικό είναι να έχεις δύο σπουδαίους γκολκίπερ μαζί!
Κατά την τελευταία 15ετία , η κυριαρχία της Ισπανίας την οδήγησε να γίνει η μόνη εθνική ομάδα που κέρδισε τρεις συνεχόμενους μεγάλους τίτλους, με την επιτυχία στο Euro 2008 και το 2012, με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 να είναι ενδιάμεσα.
Μετά από τη Βραζιλία το 2014, έμοιαζε πολύ μακριά από το να πετύχει ξανά κάτι τέτοιο, Η πρόσφατη νίκη μέσα στην Πορτογαλία για το Nations League απλώς ήρθε να μας υπενθυμίσει πως δεν μπορεί κανείς να την αφήσει έξω από την κουβέντα έχοντας τον πάγκο έναν πανέξυπνο προπονητή που είναι ο Λουίς Ενρίκε.
Μετά τις απογοητευτικές εμφανίσεις στα πιο πρόσφατα Euro και Παγκόσμια Κύπελλα, η Γερμανία θα προσπαθήσει να επανέλθει στην κορυφή της πυραμίδας. Και στο Nations League, έδειχναν σε καλή θέση, μέχρι τον πρόσφατο αγώνα τους με την Ουγγαρία όπου ηττήθηκαν από τους Μαγυάρους για πρώτη φορά από το 1954. Το αμέσως επόμενο ματς, με την Αγγλία υπενθύμισε όλες τις δυνατότητες που έχουν αλλά και ταυτόχρονα όλες τις αδυναμίες!
Η ομάδα του Χάνσι Φλικ με την πρώτη ήττα της εποχής του, έδειξε ότι η Γερμανία έχει πολλά δικά της ζητήματα να λύσει, εάν θέλει να έχει την ευκαιρία να κατακτήσει τον κόσμο για άλλη μια φορά. Μόνο προσοχή, όποιος υποτιμήσει διαχρονικά την εθνική Γερμανίας το έχει πληρώσει πάρα πολύ ακριβά!
Οι πρωταθλητές του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 θα έχουν πολλά να αποδείξουν, όταν η ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάν προσγειωθεί στο Κατάρ. Μουρμούρες περιβάλλουν εδώ και αρκετές εβδομάδες την ομάδα και τα αποτελέσματα έχουν αρχίσει να φαίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Η ήττα με 2-0 από τη Δανία το βράδυ της Κυριακής (25/09) οδήγησε την εθνική ομάδα να υποστεί σκληρή κριτική από την εφημερίδα L'Equipe, με αρκετούς παίκτες να λαμβάνουν βαθμολογία 3/10. Με μια λίστα τραυματισμών με παίκτες από τον Μπενζεμά, τον Καντέ, τον Πογκμπά και τον Κουντέ το πρόβλημα μεγενθύνεται από το πόσο αδύναμη δείχνει η άμυνά της σε στημένες φάσεις. Και σίγουρα θα έχει ένα δύσκολο έργο στα χέρια του ο Ντεσάν, εάν επιθυμούν οι Γάλλοι να διατηρήσουν το στέμμα τους φέτος.
Η Αγγλία, που ήταν φιναλίστ στο EURO, ήταν κάκιστη στο Nations League. Ως ομάδα εμφάνισε ξανά τις γνωστές τις παθογένειες και δεν πείθει ότι μπορεί να διαχειριστεί ο Σαουθγκέιτ ένα πάρα πολύ δυνατό ρόστερ, επιμένοντας σε κάποιους ποδοσφαιριστές που περισσότερο πρόβλημα δημιουργούν και λιγότερα λύνουν όπως ο Μαγκουάιρ! Αντίθετα αφήνει εκτός ενδεκάδας πραγματικά ταλέντα, όπως ο Σάκα και ο Μάουντ, και φυσικά η ομάδα πρέπει να αρχίζει από τον Μπέλιγχαμ! Και εξακολουθεί να ξαφνιάζει το πως το μεγαλύτερο ταλέντο το οποίο μπορεί να υπάρχει αυτή τη στιγμή στην άμυνα της εθνικής Αγγλίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο Αλεξάντερ Αρνολντ, θεωρείται χειρότερος του Τρίπιερ βάσει των ιδεοληψιών του προπονητή του! Εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Εν τω μεταξύ, μια σειρά από σκοτεινά άλογα αρχίζουν να εμφανίζονται, με το τέλος του Nations League.
Μία χώρα που πλέον για μένα εχει χάσει το τρένο της επιτυχίας με τους περισσότερους από τους σταρς που ξεχώρισαν τα τελευταία 10 χρόνια να αρχίζουν να είναι σε αποδρομή, είναι το Βέλγιο. Μπορεί ο Ντε Μπρόινε, ο Κουρτουά και ο Βίτσελ να παραμένουν σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο και να συνέρχεται ο Αζάρ από τους παίκτες που έφεραν την ομάδα στην τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, ωστόσο οι μεγάλες ευκαιρίες που ήταν τα δύο EURO του 2016 και του 2020 σπαταλήθηκαν πάρα πολύ φθηνά από την ομάδα των «Κόκκινων Διαβόλων».
Όσο για την Πορτογαλία υπάρχει τεράστια κριτική για τον Φερνάντο Σάντος πως είναι αυτός που την κρατάει με... χειρόφρενο. Γράφουν πως δεν αφήνει το ποδοσφαιρικό ταλέντο των παικτών. Η αλήθεια είναι ότι τέτοια ποιότητα και τόσοι πολλοί μαζεμένοι σταρ δεν υπήρχαν ποτέ στην ομάδα των Λουζιτανών, ωστόσο δεν με πείθει η αφοριστική κριτική τους. Αν είναι να πάνε μακριά στο Παγκόσμιο Κύπελλο, θα πάνε με την τακτική του shadow. Ήταν αυτή που κατέκτησαν το EURO πριν από έξι χρόνια. Θα είναι τεράστιο λάθος να πιστέψουν ότι μπορούν να παίξουν θεαματικό ποδόσφαιρο, επειδή έχουν σταθεί στα πόδια τους. Σε εκείνη την περίπτωση ο δρόμος προς την καταστροφή, όπως συνέβη στο περσινό EURO, είναι ανοιχτός! Τα μεγάλα τουρνουά τα κερδίζει η καλή άμυνα, πάντα και διαχρονικά!
Η Ολλανδία και η Κροατία τερμάτισαν στην κορυφή των ομίλων τους και υπέστησαν μόλις μία ήττα μεταξύ τους σε 12 αγώνες! Και οι δύο είναι πάρα πολύ πιθανόν να φτάσουν μακριά σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο ακριβώς γιατί τα μεγαλύτερα αστέρια τους βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση. Και γιατί μπορούν να μιμηθούν σωστά, αλλά και γιατί μπορούν να δημιουργήσουν όταν χρειαστεί, κάτι που έκανε η Κροατία υπέροχα και πριν τέσσερα χρόνια στα γήπεδα της Ρωσίας, φτάνοντας μέχρι τον τελικό.
Προσοχή όμως: Αυτή τη στιγμή βγάζουμε συμπεράσματα, γιατί έχουμε την πιο πρόσφατη εικόνα, αλλά μην εμπιστευόμαστε απόλυτα αυτό που είδαμε τώρα! Ηταν σαν φιλικά παιχνίδια οι αγώνες του Σεπτεμβρίου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι σε δύο μήνες και ήδη οι ποδοσφαιριστές επέστρεψαν στις ομάδες τους με τις οποίες έχουν ένα πολύ δύσκολο και βαρύ πρόγραμμα μέχρι τότε. Ωστόσο, για πρώτη φορά νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κουβέντα ότι είναι το πιο ανοιχτό Μουντιάλ όλων των εποχών, αυτό που πρόκειται να δούμε στο Κατάρ!
www.bnsports.gr
Με τους αγώνες να είναι σε μία πόλη, να μην υπάρχουν μετακινήσεις, σε πολύ καλό χρονικό σημείο για τους ποδοσφαιριστές, να μην είναι ξεζουμισμένοι όπως όλα τα προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα που συνέβαιναν στο τέλος της σεζόν, οκτώ ακόμα και δέκα χώρες έχουν την ευκαιρία να πάνε πολύ μακριά. Σπανιότατα υπήρχε τέτοια μεγάλη γκάμα διεκδικητών σε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η πιο προφανής περίπτωση εκτός Ευρώπης είναι η Αργεντινή με τον Μέσι να έχει ξεκινήσει τη χρονιά εκπληκτικά και να έχει για τελευταία φορά την ευκαιρία να προσθέσει αυτό τον τρόπο που του λείπει από την συλλογή του και να βάλει τον εαυτό του ξεκάθαρα στην κουβέντα για τον κορυφαίο όλων των εποχών ξεπερνώντας Μαραντόνα, Πελέ, Ντι Στέφανο, Κρόιφ. Η Αργεντινή δείχνει έτοιμη, έχει ποδοσφαιριστές σε πολύ καλή κατάσταση και έχει και έναν καλό δρόμο που μπορεί να την φέρει μακριά αν πάρει την πρώτη θέση στον όμιλο της. Η δεύτερη προφανής περίπτωση είναι η Βραζιλία που επίσης έχει παίκτες σε εξαιρετική κατάσταση, σκοράρει πολύ και έχει δύο από τους πέντε καλύτερους τερματοφύλακες τον πλανήτη, στο πρόσωπο του Άλισον και του Έντερσον! Αν υπολογίσει κανείς πως η ομάδα του 1982 που μάγεψε στα ισπανικά γήπεδα με τον Ζίκο, τον Σόκρατες, τον Έντερ, τον Ζούνιορ, τον Σερέζο και τον Φαλκάο «προδόθηκε» από τον τερματοφύλακα της, τον μετριότατο Βάλντιρ Πέρεζ, καταλαβαίνει κανείς ποσο σημαντικό είναι να έχεις δύο σπουδαίους γκολκίπερ μαζί!
Κατά την τελευταία 15ετία , η κυριαρχία της Ισπανίας την οδήγησε να γίνει η μόνη εθνική ομάδα που κέρδισε τρεις συνεχόμενους μεγάλους τίτλους, με την επιτυχία στο Euro 2008 και το 2012, με το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 να είναι ενδιάμεσα.
Μετά από τη Βραζιλία το 2014, έμοιαζε πολύ μακριά από το να πετύχει ξανά κάτι τέτοιο, Η πρόσφατη νίκη μέσα στην Πορτογαλία για το Nations League απλώς ήρθε να μας υπενθυμίσει πως δεν μπορεί κανείς να την αφήσει έξω από την κουβέντα έχοντας τον πάγκο έναν πανέξυπνο προπονητή που είναι ο Λουίς Ενρίκε.
Μετά τις απογοητευτικές εμφανίσεις στα πιο πρόσφατα Euro και Παγκόσμια Κύπελλα, η Γερμανία θα προσπαθήσει να επανέλθει στην κορυφή της πυραμίδας. Και στο Nations League, έδειχναν σε καλή θέση, μέχρι τον πρόσφατο αγώνα τους με την Ουγγαρία όπου ηττήθηκαν από τους Μαγυάρους για πρώτη φορά από το 1954. Το αμέσως επόμενο ματς, με την Αγγλία υπενθύμισε όλες τις δυνατότητες που έχουν αλλά και ταυτόχρονα όλες τις αδυναμίες!
Η ομάδα του Χάνσι Φλικ με την πρώτη ήττα της εποχής του, έδειξε ότι η Γερμανία έχει πολλά δικά της ζητήματα να λύσει, εάν θέλει να έχει την ευκαιρία να κατακτήσει τον κόσμο για άλλη μια φορά. Μόνο προσοχή, όποιος υποτιμήσει διαχρονικά την εθνική Γερμανίας το έχει πληρώσει πάρα πολύ ακριβά!
Οι πρωταθλητές του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2018 θα έχουν πολλά να αποδείξουν, όταν η ομάδα του Ντιντιέ Ντεσάν προσγειωθεί στο Κατάρ. Μουρμούρες περιβάλλουν εδώ και αρκετές εβδομάδες την ομάδα και τα αποτελέσματα έχουν αρχίσει να φαίνονται στον αγωνιστικό χώρο. Η ήττα με 2-0 από τη Δανία το βράδυ της Κυριακής (25/09) οδήγησε την εθνική ομάδα να υποστεί σκληρή κριτική από την εφημερίδα L'Equipe, με αρκετούς παίκτες να λαμβάνουν βαθμολογία 3/10. Με μια λίστα τραυματισμών με παίκτες από τον Μπενζεμά, τον Καντέ, τον Πογκμπά και τον Κουντέ το πρόβλημα μεγενθύνεται από το πόσο αδύναμη δείχνει η άμυνά της σε στημένες φάσεις. Και σίγουρα θα έχει ένα δύσκολο έργο στα χέρια του ο Ντεσάν, εάν επιθυμούν οι Γάλλοι να διατηρήσουν το στέμμα τους φέτος.
Η Αγγλία, που ήταν φιναλίστ στο EURO, ήταν κάκιστη στο Nations League. Ως ομάδα εμφάνισε ξανά τις γνωστές τις παθογένειες και δεν πείθει ότι μπορεί να διαχειριστεί ο Σαουθγκέιτ ένα πάρα πολύ δυνατό ρόστερ, επιμένοντας σε κάποιους ποδοσφαιριστές που περισσότερο πρόβλημα δημιουργούν και λιγότερα λύνουν όπως ο Μαγκουάιρ! Αντίθετα αφήνει εκτός ενδεκάδας πραγματικά ταλέντα, όπως ο Σάκα και ο Μάουντ, και φυσικά η ομάδα πρέπει να αρχίζει από τον Μπέλιγχαμ! Και εξακολουθεί να ξαφνιάζει το πως το μεγαλύτερο ταλέντο το οποίο μπορεί να υπάρχει αυτή τη στιγμή στην άμυνα της εθνικής Αγγλίας εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ο Αλεξάντερ Αρνολντ, θεωρείται χειρότερος του Τρίπιερ βάσει των ιδεοληψιών του προπονητή του! Εκεί η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Εν τω μεταξύ, μια σειρά από σκοτεινά άλογα αρχίζουν να εμφανίζονται, με το τέλος του Nations League.
Μία χώρα που πλέον για μένα εχει χάσει το τρένο της επιτυχίας με τους περισσότερους από τους σταρς που ξεχώρισαν τα τελευταία 10 χρόνια να αρχίζουν να είναι σε αποδρομή, είναι το Βέλγιο. Μπορεί ο Ντε Μπρόινε, ο Κουρτουά και ο Βίτσελ να παραμένουν σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο και να συνέρχεται ο Αζάρ από τους παίκτες που έφεραν την ομάδα στην τρίτη θέση στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018, ωστόσο οι μεγάλες ευκαιρίες που ήταν τα δύο EURO του 2016 και του 2020 σπαταλήθηκαν πάρα πολύ φθηνά από την ομάδα των «Κόκκινων Διαβόλων».
Όσο για την Πορτογαλία υπάρχει τεράστια κριτική για τον Φερνάντο Σάντος πως είναι αυτός που την κρατάει με... χειρόφρενο. Γράφουν πως δεν αφήνει το ποδοσφαιρικό ταλέντο των παικτών. Η αλήθεια είναι ότι τέτοια ποιότητα και τόσοι πολλοί μαζεμένοι σταρ δεν υπήρχαν ποτέ στην ομάδα των Λουζιτανών, ωστόσο δεν με πείθει η αφοριστική κριτική τους. Αν είναι να πάνε μακριά στο Παγκόσμιο Κύπελλο, θα πάνε με την τακτική του shadow. Ήταν αυτή που κατέκτησαν το EURO πριν από έξι χρόνια. Θα είναι τεράστιο λάθος να πιστέψουν ότι μπορούν να παίξουν θεαματικό ποδόσφαιρο, επειδή έχουν σταθεί στα πόδια τους. Σε εκείνη την περίπτωση ο δρόμος προς την καταστροφή, όπως συνέβη στο περσινό EURO, είναι ανοιχτός! Τα μεγάλα τουρνουά τα κερδίζει η καλή άμυνα, πάντα και διαχρονικά!
Η Ολλανδία και η Κροατία τερμάτισαν στην κορυφή των ομίλων τους και υπέστησαν μόλις μία ήττα μεταξύ τους σε 12 αγώνες! Και οι δύο είναι πάρα πολύ πιθανόν να φτάσουν μακριά σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο ακριβώς γιατί τα μεγαλύτερα αστέρια τους βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση. Και γιατί μπορούν να μιμηθούν σωστά, αλλά και γιατί μπορούν να δημιουργήσουν όταν χρειαστεί, κάτι που έκανε η Κροατία υπέροχα και πριν τέσσερα χρόνια στα γήπεδα της Ρωσίας, φτάνοντας μέχρι τον τελικό.
Προσοχή όμως: Αυτή τη στιγμή βγάζουμε συμπεράσματα, γιατί έχουμε την πιο πρόσφατη εικόνα, αλλά μην εμπιστευόμαστε απόλυτα αυτό που είδαμε τώρα! Ηταν σαν φιλικά παιχνίδια οι αγώνες του Σεπτεμβρίου. Το Παγκόσμιο Κύπελλο είναι σε δύο μήνες και ήδη οι ποδοσφαιριστές επέστρεψαν στις ομάδες τους με τις οποίες έχουν ένα πολύ δύσκολο και βαρύ πρόγραμμα μέχρι τότε. Ωστόσο, για πρώτη φορά νομίζω ότι μπορούμε να κάνουμε κουβέντα ότι είναι το πιο ανοιχτό Μουντιάλ όλων των εποχών, αυτό που πρόκειται να δούμε στο Κατάρ!
www.bnsports.gr
