γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Αποστολή ενός αγώνα που δεν θυμίζει ΟΦΗ. Ρόστερ μεν πλούσιο, δε η ατυχία του χτύπησε την πόρτα. Οι μεταγραφές άργησαν χαρακτηριστικά. Η προετοιμασία δεν ήταν... προετοιμασία, αλλά μπάλωμα... τρυπών. Εν μέσω όλων των προβλημάτων, ένας Νίκος Νιόπλιας, που ακόμα και τώρα δεν κρύβει τα λόγια και τα λέει με τ’ όνομά τους.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Επικρατεί η εντύπωση (προσωπική εννοώ) ότι ο ΟΦΗ είναι αγαπητό σωματείο απ’ όλο το φίλαθλο κοινό στην Ελλάδα. Αυτό αφουγκράζομαι μιλώντας με κόσμο του ποδοσφαίρου. Ίσως να έχω άδικο, ίσως και όχι. Γεγονός είναι (και σε αυτό δε χωρά αμφισβήτηση) ότι ο Όμιλος είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ευθύνη μάλιστα και καθήκον του, είναι να συμπεριφέρεται ανάλογα. Εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου.
Είχα τη δυνατότητα μέσω της Cosmote TV να μεταδώσω την πρώτη του φετινή νίκη στο Βόλο και τη νέα εντός έδρας ήττα στο «Γεντί Κουλέ» με τον Παναιτωλικό. Ο συνάδελφος Δημήτρης Ξαρλής μας ενημέρωνε από την Ολλανδία για το πώς κυλούσε η προετοιμασία, με τα χίλια μύρια προβλήματα. Αυτή δεν ήταν προετοιμασία. Ήταν μία μόνιμη προσευχή των ανθρώπων του ΟΦΗ να μην τραυματιστεί κανείς. Όπως και η μόνιμη παράκληση του τεχνικού staff να έρθουν νέα πρόσωπα, ώστε να γεμίσει το ρόστερ. Τι πιο λογικό, την περίοδο του καλοκαιριού.
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενο άρθρο, βασική εργασία του τεχνικού διευθυντή είναι η κατάρτιση του ρόστερ. Τα πάντα περνούν από το χέρι του, σε θέματα... αφίξεων και αναχωρήσεων. Η συγκεκριμένη θέση καλυπτόταν στον ΟΦΗ από τον Γιάννη και τον Γιώργο Σαμαρά. Αποφάσιζαν μόνοι τους; Και σε ποιά ελληνική ομάδα συμβαίνει αυτό. Κακώς; Φυσικά, κακώς... Ο Επασί έφυγε, ήρθε ο Στέφενς. Το 2-1 του Παναιτωλικού με τον Κολοβό, έστω κι’ αν δεν είχε καθαρό οπτικό πεδίο ο Ολλανδός γκολκίπερ, χμμμμ... Οι Ζερκάν, Λουίς Περέα αφίχθησαν μόλις στο πρώτο 10ήμερο του Σεπτεμβρίου και είναι αμφότεροι ανέτοιμοι. Περίπου 5-6 βασικοί είναι τραυματίες.
Ο ΟΦΗ άρχισε ένα project με τους Γιάννη και Γιώργο Σαμαρά, υπό τις ευλογίες του Μιχάλη Μπούση. Οι δύο πρώτοι αποτελούν παρελθόν από το βράδυ του Σαββάτου. Το τι μέλλει γενέσθαι με τον Νίκο Νιόπλια θα φανεί στην πορεία. Ο Μηνάς Λυσάνδρου παραλαμβάνει το... μπαλάκι, για να «στρώσει» την ομάδα σε διοικητικό και αγωνιστικό επίπεδο, στην αναδιοργάνωση της ΠΑΕ, στην εύρυθμη λειτουργία των Ακαδημιών. Πολλά τα ανοιχτά μέτωπα. Και μεγάλη η ευθύνη βέβαια πλέον μετά τις εξελίξεις. Δεν υπάρχουν πλέον δικαιολογίες, (ίσως) ούτε περιθώρια για λάθη.
Και μέσα σ’ όλα αυτά, ο Νίκος Νιόπλιας. Ο έμπειρος προπονητής προσπαθεί να βρει τη λύση στο αγωνιστικό κομμάτι, αλλά είναι εμφανές ότι δεν του βγαίνουν τα... κουκιά. Ποδοσφαιριστές παίζουν σε άλλες θέσεις, διότι οι «κανονικοί» είναι τραυματίες ή δεν έχουν έρθει ακόμα. Η μαχητικότητα του κάθε ένα είναι αδιαμφισβήτητη, αλίμονο, επαγγελματίες είναι, εντούτοις τούτη τη στιγμή δεν είναι είναι αρκετή. Ο ΟΦΗ, ως ρόστερ, υστερεί σημαντικά, οι προσθήκες παικτών δεν ήταν οι ενδεδειγμένες, ακόμα και η επιλογή της τακτικής πρέπει να τεθεί επί χάρτου, τώρα που... καίει η μπάλα. Να καθόμασταν, πάντως, στη θέση του πάγκου, στον τωρινό ΟΦΗ, αντί του Νίκου Νιόπλια; Όχι, ευχαριστώ!
