γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Με μια τόσο αναπάντεχη όσο και... ριψοκίνδυνη επιλογή για την άκρη του πάγκου της η Παρί Σεν Ζερμέν αλλάζει αυτό που έκανε για να πετύχει αυτό που ποτέ δεν πέτυχε!
Εβδομάδα, κι ας μην ήταν... ολόκληρη, υψηλής ραπτικής «έτρεξε» στο Παρίσι από τις 3 έως και τις 7 Ιουλίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων-επιδείξεων το ποδόσφαιρο, στο πρόσωπο του Εντουάρντο Καμαβινγκά που περπάτησε στην πασαρέλα του Μπαλενσιάγκα, έδωσε δυναμικό «παρών»! Μαζί με το Γαλλοανγκολέζο έκανε την εμφάνισή της, σιγά μη δεν την έκανε, και η γνωστή και μη εξαιρετέα Κιμ Καρντάσιαν επίσης εκτελώντας χρέη μοντέλου, η «βασίλισσα» της ριάλιτι τηλεόρασης μοιράστηκε τα φλας με το μέσο της «Βασίλισσας» και πήγε παρακάτω, για την ακρίβεια πήρε την κόρη της και πήγε στο επόμενο σόου! Εκεί είχε ήδη φροντίσει να κλείσει θέση πρώτη σειρά, τι περιμένατε, και ο σούπερσταρ της Παρί Σεν Ζερμέν Νεϊμάρ, μπορεί ο ίδιος να ψωνίζει στου Γκοτιέ, του Παριζιάνου μόδιστρου ήταν το σόου, αλλά η ομάδα του ψωνίζει στου... Γκαλτιέ!
Κι αν ο Ζαν Πολ θα είχε απολύτως δικαιωματικά θέση σε οποιαδήποτε εκδήλωση υψηλής ραπτικής ανά τον κόσμο, χρόνια τώρα, έφτασε τα 70, εντυπωσιάζει με τις δημιουργίες του και βρίσκεται στην... κορυφογραμμή της μόδας, κάθε άλλο παρά εξασφαλισμένη θα ήταν, αντιστοίχως, η θέση του Κριστόφ σε μέρα, εβδομάδα, πόσο μάλλον σεζόν υψηλής... ποδοσφαιρικής! Με σχετικά ταπεινό, κι ας μην του λείπουν οι επιτυχίες ακόμη και οι τίτλοι, σίγουρα κάθε άλλο παρά λαμπερό, παρελθόν, η επιλογή του 56χρονου Μαρσεγιέζου για την τεχνική ηγεσία όχι της καλύτερης αλλά σίγουρα της πιο... φανταχτερής ομάδας στον κόσμο, εδώ και πολλές δεκαετίες η μόδα, τα τελευταία χρόνια μαζί της και το ποδόσφαιρο, λάμπουν στην «Πόλη του Φωτός», μοιάζει από αναπάντεχη έως και ανεξήγητη, αυτό δε σημαίνει ότι είναι κιόλας!
Προφανώς και έχουμε να κάνουμε με στροφή 180 μοιρών των Αράβων, από τον Ιανουάριο του 2012 όταν ο Κάρλο Αντσελότι είχε αντικαταστήσει τον Αντουάν Κομπουαρέ η... τάση ήθελε ισχυρά, ισχυρότατα προπονητικά brand names στην άκρη του πάγκου! Τον Ιταλό είχε διαδεχθεί ο Λοράν Μπλαν, ακολούθησαν Ουνάι Έμερι, Τόμας Τούχελ και Μαουρίτσιο Ποτσετίνο, με εξαίρεση το Γάλλο άπαντες θα έβρισκαν θέση σε ένα άτυπο προπονητικό TOP 10 παγκοσμίως! Αυτό που κανείς τους δεν κατάφερε να βρει ήταν τον τρόπο όχι να κερδίζει η ομάδα, ο Τούχελ την έφτασε μέχρι και στον τελικό του Champions League, αλλά να την κάνει πραγματικά δική του! Όλοι τους ισχυρές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες κι όμως, σα να μην άντεξαν ή, καλύτερα, να μην μπόρεσαν ποτέ στ΄ αλήθεια να διαχειριστούν την... «αστερόσκονη» του ρόστερ! Κάπως έτσι εξηγείται το πώς «κατάφεραν» να κερδίσουν πράγματα αλλά όχι και την... έξωθεν καλή μαρτυρία, έφυγαν αποτυχημένοι!
Πιθανότατα γιατί, αυτό φαίνεται να πιστεύει ή θα έπρεπε, αν με ρωτάτε, η διοίκηση της Παρί, είχαν πολλά να αποδείξουν αλλά και πολλά να χάσουν! Στο πεδίο των αποδείξεων, από τα κλαμπ που κατά κανόνα πετυχαίνουν στην Ευρώπη, οι Παριζιάνοι, με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους τα τελευταία χρόνια, μοιάζουν με ποδοσφαιρικό «γόρδιο δεσμό» που κανείς δεν έχει καταφέρει να λύσει και κανείς δεν έχει βρεθεί να...κόψει! Κάτι σαν το ιερό δισκοπότηρο των απανταχού «πιστών» των πάγκων η κορυφή της Ευρώπης, περί ης ο λόγος, με τους μόνιμους, ή σχεδόν, ας όψεται ο Γκαλτιέ με τη δική του Λιλ, Πρωταθλητές Γαλλίας, πολλά τα... βάρη, μεταξύ αυτών σίγουρα όχι εκείνο της... φανέλας, που πρέπει να διαχειριστεί κανείς με επιτυχία! Όσο για το πεδίο των... απωλειών για τον κάθε ένα που μπήκε στη διαδικασία, εύκολα νομίζω κανείς καταλαβαίνει πόσο εύκολα μπορούν να σε δείξουν με το δάχτυλο, και τους έδειξαν όλους, ως έναν ακόμη καθιερωμένο, αναγνωρισμένο και πετυχημένο που... απέτυχε!
Πράγματα που προφανώς δεν ισχύουν στην περίπτωση του Γκαλτιέ, ούτε να αποδείξει κάτι έχει, κατακτώντας το πρωτάθλημα με την ταπεινή Λιλ κόντρα στην εδώ και λίγες ημέρες ομάδα του ό,τι είχε να... πει, πολλά περισσότερα δηλαδή από το να πετύχαινε τους στόχους του με μια Μίλαν, μια Ντόρτμουντ, μια Σεβίλλη ή μια Τότεναμ, το είπε, αλλά ούτε και πολλά να χάσει... πέρα από τη δουλειά του! Και από τη στιγμή που αυτό ακριβώς, το ενδεχόμενο της απόλυσης, είναι κάτι με το οποίο όλοι οι προπονητές ανά την Υφήλιο έχουν μάθει, και έχουν δεχθεί, να ζουν, κανένα πρόβλημα! Δε μιλάμε για έναν επαγγελματία με status που θα ήθελε πάση θυσία να διαφυλάξει, δε μιλάμε για έναν επαγγελματία με δυσθεώρητο κασέ που θα ήθελε να διατηρήσει, δε μιλάμε για έναν επαγγελματία με επικοινωνιακό προφίλ που θα ήθελε να καλλιεργήσει! Κάθε άλλο!
Μιλάμε για ένα επαγγελματία... τελεία και παύλα! Με τις εμμονές του, ποιος προπονητής δεν έχει, τις... παραξενιές του, ποιος άνθρωπος δεν έχει, και τις ιδέες του! Ιδέες που τον πήραν από το ρόλο του υπηρεσιακού τεχνικού της Μαρσέιγ το 2000 και τον έφτασαν μέχρι την άκρη ενός από τους πιο απαιτητικούς πάγκους στον κόσμο! Μετά από την πρώτη του...κανονική δουλειά στον πάγκο της Μπαστιά το 2004 «έδεσε» στη Σεντ Ετιέν για μια οκταετία, έμεινε 4 σεζόν, η μία πρωταθληματική, στη Λιλ, τα πήγε περίφημα πέρσι με τη Νις! Δοκιμάστηκε υπό συνθήκες αν όχι δύσκολες σίγουρα όχι ιδανικές και ανταποκρίθηκε και με το παραπάνω!
Ακόμη και στο πρόσωπό του, στις εκφράσεις του, μπορεί κανείς εύκολα να διαβάσει πως ούτε αμφιβολίες, ούτε δισταγμούς, ούτε φόβο έχει για αυτό που αναλαμβάνει! Και όσοι πιστεύουν πως επελέγη για να παίξει το.... κοροϊδάκι του Εμπαπέ πολύ σύντομα θα αλλάξουν, είμαι απολύτως βέβαιος, γνώμη! Όπως άλλαξε και η Παρί που αυτή τη φορά επέλεξε προπονητή που θέλει να φτιάξει και όχι να υπερασπιστεί το όνομά του! Σχηματικά, όχι ποδοσφαιρικά, όλοι όσοι προηγήθηκαν έπαιζαν άμυνα, ο Γκαλτιέ... επιτίθεται! Ακόμη κι αν δεν έχει... επιτυχία αν μη τι άλλο η περίπτωσή του έχει ενδιαφέρον, στο ντεφιλέ του Παρισιού ήταν ο τελευταίος που περιμέναμε, ας το παραδεχθούμε, να κάνει... πασαρέλα!
