γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Mε το 2-0 επί του Κοσόβου η εθνική μας πέτυχε πολύ περισσότερα από μια νίκη, κατέκτησε πολύ περισσότερα από μια πρώτη θέση, ανέβηκε πολύ περισσότερο από μια κατηγορία στο Nations League, βλέπει καθαρά, μετά από πολλά χρόνια, τελική φάση EURO!
Σχετικά Άρθρα
Χρήστος Σωτηρακόπουλος: «Με οδηγό το μηδέν στην άμυνα η ομάδα δείχνει χαρακτήρα και αυτοπεποίθηση!» (video)
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Δεν είναι και τόσο σύνηθες, κάθε άλλο, μία και μόνο φάση σε ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι να αποδίδει και να...συνοψίζει τόσο εύγλωττα μια...νέα κατάσταση, το σπάσιμο του...μοτίβου, τη θεαματική αλλαγή προς το καλύτερο μιας νοοτροπίας που τα τελευταία χρόνια είχε εξελιχθεί σε πολύ μεγάλο πρόβλημα! Ο...οργανισμός που αφορούν όλα τα παραπάνω είναι της εθνικής μας ομάδας, η φάση στην οποία αναφέρομαι είναι αυτή του ένατου λεπτού των καθυστερήσεων όταν ο Μάνταλος έκανε το 2-0 και σφράγισε τη νίκη επί του Κοσόβου, νίκη που κλείδωσε και μαθηματικά την πρωτιά μας στον όμιλο του Nations League με ό,τι αυτό συνεπάγεται! Και δε συνεπάγεται και λίγα, κάθε άλλο, αλλά θα φτάσουμε κι εκεί!
Μένοντας στα του συμβολισμού, στο γκολ που έφερε το ξέσπασμα στα τελευταία δευτερόλεπτα της αναμέτρησης στο «Πανθεσσαλικό», όλα άρχισαν με την εθνική μας να αμύνεται σε ένα από τα αρκετά κόρνερ που κέρδισαν οι Κοσοβάροι προσπαθώντας να φτάσουν στην ισοφάριση! Αυτός που με επιβλητικό έως και εντυπωσιακό άλμα κέρδισε την κεφαλιά και απομάκρυνε ήταν ο Μαυροπάνος, συνέθεσαν, για μία ακόμη φορά, με το Χατζηδιάκο, άκρως αποτελεσματικό κεντρικό αμυντικό δίδυμο, το κυριότερο, οι δυο τους, όπως και όλοι οι υπόλοιποι, όχι μόνο χθες αλλά...από το Μπέλφαστ, είχαν σπίθα στα μάτια που έλειπε πολύ καιρό από τους διεθνείς! Πρώτος στην μπάλα για να...μαζέψει την απομάκρυνση, το έκανε με καθαρό μυαλό πασάροντας και αυτός με το κεφάλι στον Αλεξανδρόπουλο έφτασε ο Μάνταλος!
Σε μια όχι και τόσο καθαρή, σχεδόν απρόσεκτη και σίγουρα...πρόχειρη επαφή ο μέσος του Παναθηναϊκού, κομμάτι του μέλλοντος αυτής της ομάδας, έδωσε μια στην μπάλα και σα να την...εκτόξευσε προς τα μπρος, ο σκόρερ, με το περιβραχιόνιο του αρχηγού μετά από την έξοδο του Μπακασέτα, δεν παράτησε τη φάση! Πίεσε τον αντίπαλο, τον προσπέρασε, προστάτευσε το έδαφός του με το κορμί του, πέταξε την μπάλα στην κενή από τερματοφύλακα, είχε προωθηθεί και ο Μούριτς στο κόρνερ, εστία, γύρισε προς την εξέδρα για να πανηγυρίσει κάνοντας χαρακτηριστική κίνηση με τα χέρια... «Τελείωσε!». Και σα να τελείωνε μαζί με το ματς, μαζί με την υπόθεση πρώτη θέση, δίνοντας σύνθημα για το πάρτι στις εξέδρες, και ό,τι κακώς κείμενο ζήσαμε, δεν ήταν και λίγα, τα τελευταία χρόνια στο αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα!
Θα μου πείτε, αρκεί μία και μόνο φάση παιχνιδιού για να περάσει στην επόμενη...φάση μια ολόκληρη ομάδα, πόσω μάλλον εθνική! Προφανώς και όχι! Σε αυτή όμως την ιδιαίτερη περίπτωση, με τη «γαλανόλευκη» που αντιστέκεται, που αντέχει, στην κεφαλιά του Μαυροπάνου, που...σκέφτεται και υπολογίζει στο σπάσιμο, και πάλι με το κεφάλι, του Μάνταλου, που φεύγει προς τα εμπρός, προς το μέλλον, με τη «γιόμα» του Αλεξανδρόπουλου, που στο κλείσιμο της προσπάθειας πιέζει, επιμένει, κερδίζει τη μάχη (την μπάλα) και ΔΕΝ αστοχεί σε κενή εστία, πόσες φορές αλήθεια αισθανθήκαμε τα τελευταία χρόνια πως τα κάναμε θάλασσα ακόμη και κόντρα σε ελάχιστη έως και μηδενική αντίσταση, επιτρέψτε μου να εντοπίσω, ίσως και να ανακαλύψω, σημειολογία αισιοδοξίας! Που μπορεί κάλλιστα να εξελιχθεί και σε σημειολογία...για νέο ξεκίνημα, μακριά από την τοξική, οπαδική, ματιά των πραγμάτων που έχει δηλητηριάσει το περιβάλλον της εθνικής χρόνια τώρα, τεράστια η ευθύνη των συλλόγων με τα παιχνίδια εξουσίας!
Στο αμιγώς ποδοσφαιρικό, πάντως, του πράγματος, έχει και αυτό τη σημασία του, χθες πετύχαμε κάτι πολύ μεγαλύτερο, πολύ πιο σημαντικό, πολύ πιο καθοριστικό από μια ακόμη νίκη, ακόμη και από αυτή την πρωτιά και την άνοδο στη δεύτερη κατηγορία της διοργάνωσης! Χθες εξασφαλίσαμε, ακόμη και σε περίπτωση που δεν τα καταφέρουμε μέσα από την κλασική προκριματική διαδικασία, μια δεύτερη ευκαιρία για την τελική φάση του EURO 2024 και μάλιστα υπό συνθήκες έως και προνομιακές! Και αυτό γιατί το σύστημα των πλέι οφ, στα οποία κλείσαμε από χθες μια θέση, είναι κλειστό προς τα πάνω και εξηγούμαι! Το format προβλέπει ότι οι τέσσερις πρώτοι των ομίλων κάθε κατηγορίας, σε ό,τι αφορά τη δική μας, την τρίτη, αν τώρα μπαίναμε στη διαδικασία θα μιλούσαμε για Ελλάδα, Tουρκία, Καζακστάν και Γεωργία, παίζουν ένα μίνι φάιναλ φορ, προγραμματισμένο για το πενθήμερο 21-26 Μαρτίου 2023, και η νικήτρια προκρίνεται στα τελικά!
Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που κάποια ή κάποιες από τις πρώτες των ομίλων του Nations League έχουν εξασφαλίσει την παρουσία τους στα γερμανικά γήπεδα μέσα από την...κλασική προκριματική φάση που θα έχει προηγηθεί; Τότε οι θέσεις καλύπτονται από την ομάδα ή τις ομάδες της συγκεκριμένης κατηγορίας με το αμέσως καλύτερο ranking στη διοργάνωση, και πάλι φυσικά μιλάμε για όσες δε θα έχουν εξασφαλίσει το εισιτήριο μέσα από τους ομίλους της προκριματικής φάσης! Αν χρειαστεί, για να καλυφθούν τα κενά, μπορούμε να φτάσουμε και στην τέταρτη κατηγορία, σε καμία περίπτωση στην πρώτη ή τη δεύτερη, προβλέπεται ρητά από τους κανονισμούς! Σε απολύτως πρακτικό επίπεδο αυτό σημαίνει ότι η εθνική μας θα παίξει, αν χρειαστεί, τα ρέστα της για το EURO χωρίς να ανησυχεί για αντιπάλους όπως η Γαλλία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Αγγλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Κροατία, Δανία, Τσεχία, Ελβετία, Πολωνία, Αυστρία, Ουαλία και Ουγγαρία, όλες τους στην πρώτη κατηγορία, ή και Νορβηγία, Σερβία και Σουηδία που ξεχωρίζουν από τη δεύτερη κατηγορία!
Σε αντίθεση με ό,τι μας περιμένει στο γκρουπ των προκριματικών, στις 9 Οκτωβρίου στη Φρανκφούρτη η κλήρωση, όπου θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τουλάχιστον μία, πιθανότατα δύο από τις παραπάνω, στην προσπάθειά για την εξασφάλιση μίας από τις δύο πρώτες θέσεις που οδηγούν απευθείας στα τελικά! Καταλαβαίνει λοιπόν εύκολα κανείς πόσο ευνοϊκή ήταν , ή τη μετατρέψαμε με τις επιδόσεις μας, η συγκυρία της παρουσίας μας στο τρίτο γκρουπ δυναμικότητας, καταλαβαίνει ακόμη πιο εύκολα κανείς τι ευκαιρίες χάσαμε με τις πράξεις και τις παραλείψεις μας στις προηγούμενες εκδόσεις του Nations League που...περάσαμε και δεν ακουμπήσαμε! Κάνοντας απλά τα στοιχειώδη, με ομαδικό πνεύμα, ορθολογική προσέγγιση, τακτική προσήλωση και εθνική...διάθεση χρειάστηκαν μόλις δώδεκα ημέρες για να βρούμε το δρόμο μας, το λες και σημαδιακό, τα καταφέραμε 18 χρόνια ακριβώς από την πρεμιέρα του EURO 2004 και την πρώτη ιστορική νίκη επί των Πορτογάλων! Καιρός ήταν να σοβαρευτούμε, καιρός ήταν να...ενηλικιωθούμε!
