γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Η αρχή του κακού τη σεζόν 2021-22 έγινε με την ανακοίνωση του Μάρκο Ρόζε της Γκλάντμπαχ στην Ντόρτμουντ (15 Φεβρουαρίου 2021), με την «κιτρινόμαυρη» Μπορούσια να καταβάλει τη ρήτρα απόκτησης του Γερμανού κόουτς προς τα «πουλάρια». Το... ντόμινο των εξελίξεων περιελάμβανε τη μετακόμιση του Άντι Χίτερ από την Άιντραχτ στην Γκλάντμπαχ (13 Απριλίου) και την πρόσληψη του Όλιβερ Γκλάσνερ στην Άιντραχτ από τη Βόλφσμπουργκ (26 Μαΐου). Το εγχείρημα των «λύκων» με τον Μαρκ Φαν Μπόμελ (2 Ιουνίου) δεν πέτυχε και αφίχθη έτσι ο Φλόριαν Κόφελντ (26 Οκτωβρίου).
Οι απολύσεις προπονητών δίνουν και παίρνουν...
Συνολικά 14 διαφορετικοί προπονητές στα κλαμπ στην έναρξη της σεζόν 2021-22 σε σχέση με το 2020-21. Ενδιάμεσα, εκτός από τον Κόφελντ στη Βόλφσμπουργκ, έγιναν 4 αλλαγές ακόμα. Λογικά πράγματα για γερμανικά δεδομένα. Οι δύο στη Χέρτα (Κορκούτ, Μάγκατ), ο Τεντέσκο που ανέλαβε τη Λειψία αντί του Μαρς και τον Απρίλιο η απόλυση του Κράμερ στην Μπίλεφελντ, η οποία εν τέλει ούτως ή άλλως υποβιβάστηκε.
Το φινάλε της αγωνιστικής περιόδου έδωσε το έναυσμα για ένα ακόμα ντεμαράζ απολύσεων προπονητών. Τέλος ο Μάρκο Ρόζε από την Ντόρτμουντ, επιστροφή για τον Έντιν Τέρζιτς. Απόλυση Σεμπάστιαν Χένες στη Χόφενχαϊμ, αφίχθη ο Αντρέ Μπράιτενραϊτερ. Ο Κόφελντ δεν τα κατάφερε στη Βόλφσμπουργκ, ήρθε ο Νίκο Κόβατς. Στην υποβιβασμένη Γκρόιτερ Φιρτ ήταν ήδη γνωστό πως ο Στέφαν Λάιτλ θα αποχωρήσει για το Αννόβερο στην Τσβάιτε Λίγκα. Οι Γκλάντμπαχ (Άντι Χίτερ), Άουγκσμπουργκ (Μάρκους Βάιντσιρλ), Χέρτα (Φέλιξ Μάγκατ), Σάλκε (Μάικ Μπίσκενς υπηρεσιακός) είναι χωρίς προπονητή τούτη τη στιγμή που γράφεται το κείμενο.
«Νεκροταφείο» προπονητών, η Bundesliga!
Η Bundesliga έχει μετατραπεί σε «νεκροταφείο» προπονητών. Διότι μειώθηκε ο χρόνος υπομονής και αναμονής επιτυχιών από τις διοικήσεις των συλλόγων. Οι επιλογές των τεχνικών διευθυντών, που φέρουν μέγιστη ευθύνη για την πρόσληψη των προαναφερόμενων ονομάτων, είναι άστοχες. Ή μη ρεαλιστικές. Ο Μάρκο Ρόζε στην Ντόρτμουντ δεν θα γίνει ποτέ Κλοπ ή Τούχελ, γιατί δεν είναι ο Κλοπ ή ο Τούχελ. Μπορεί να προσφέρει συγκεκριμένα πράγματα, μία άλλη τακτική προσέγγιση, η οποία δύσκολα πλέον μπορεί να ξαφνιάσει, όπως συνέβη παλαιότερα με τους δύο «Άγγλους» των Μάιντς και κυρίως Μπορούσια Ντόρτμουντ.
Η προσμονή για επιτυχία είναι δεδομένη, αλλά είναι λανθασμένη η προσέγγιση. Αλλαγές κάθε έξι μήνες ή έναν χρόνο στους πάγκους των προπονητών, είναι μη συνηθισμένη τακτική στην Bundesliga. Οι Γερμανοί επένδυαν στη σταθερότητα, στη μακροπρόθεσμη επιτυχία, στη στήριξη προς τον εκλέκτορα. Αυτό άλλαξε πλέον. Προπονητές αναλαμβάνουν και χαρακτηρίζονται ως «σωτήρες», ως «πυροσβέστες», ως το νέο next big thing της γερμανικής προπονητικής. Και όπως είναι φυσιολογικό αποτυγχάνουν ή λυγίζουν υπό την πίεση. Απουσιάζει ο ρεαλισμός για την επίτευξη των στόχων του κάθε συλλόγου. Αν οι δυνατότητες είναι για το Conference League και η ομάδα οριοθετεί ως στόχο την έξοδο στο Champions League, κάτι που τελικά δεν επαληθεύεται, δυστυχώς για εκείνες, στην πορεία της σεζόν, τότε είναι λογικό να πηγαίνει κάτι στραβά.
Βαριά η κληρονομιά των Κλοπ και Τούχελ...
Βλέποντας τις επιτυχίες των Κλοπ και Τούχελ στην Premier League διαπιστώνει κανείς ότι η μόδα των Γερμανών προπονητών καλά κρατεί. Κι’ αν το επίπεδο αυτών παραμένει αυξημένο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τους τεχνικούς διευθυντές των συλλόγων. Οι μάνατζερ παίρνουν βιαστικές αποφάσεις, η συνεργασία με τους προπονητές δεν είναι ωφέλιμη για το κλαμπ, η επιρροή από τους οπαδούς είναι πιο υψηλή από ποτέ (κυρίως λόγω των social media) και έτσι φωντογραφίζεται εύκολα ως αποδιοπομπαίος τράγος ο εκάστοτε προπονητής. Ολοένα και λιγότερο εξετάζεται το στιλ παιχνιδιού, η σχέση προπονητή-ποδοσφαιριστές, η εξέλιξη της ομάδας.
Τα πρώτα «φάουλ» τα δέχεται η κατηγορία. Ο Λουσιέν Φαβρ που «ανδρώθηκε» προπονητικά στην Bundesliga είπε όχι στην πρόταση επιστροφής στην Γκλάντμπαχ. Ηχηρό σοκ για τους φίλους της Μπορούσια. Η αιτιολογία του: «δεν θέλω να προπονήσω ξανά ομάδα από τη Γερμανία». Βαρύ...
