γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Αποκλεισμός σε ημιτελικό UEFA Champions League, μέρος 6ο. Τόσες οι φορές που ο Πεπ Γκουαρδιόλα δεν «σφράγισε» εισιτήριο για τον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Ήταν η πρώτη... αποτυχία με τη Μάντσεστερ Σίτι στη φάση των «4». Και η αλήθεια είναι ότι κουραστήκαμε πλέον να ακούμε τον Καταλανό να καλύπτει τις ευρωπαϊκές «σφαλιάρες».
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα είναι ο πιο ρηξικέλευθος προπονητής της τελευταίας 15ετίας. Ξεκινάμε με τα βασικά, για να μην επηρεαστείτε από τον τίτλο του κειμένου και αρχίστε το λιθοβολισμό. Τον παραδεχόμαστε, τον αποθεώνουμε, αλλά έως εδώ. Enough is enough, που λένε και στο Μάντσεστερ!
Αδυνατώ να πιστέψω το... χορό των δικαιολογίων που βρίσκει ο Καταλανός κάθε φορά που αποτυγχάνει να φτάσει στην κατάκτηση του UEFA Champions League. Εσχάτως το κοντέρ έγραψε τον αριθμό 11. Ένδεκα χρόνια μακριά έχει μείνει από τον «δικό» του θεσμό, από το τουρνουά συλλόγων στο οποίο κυριάρχησε ο Πεπ και η θαυματουργή του Μπαρτσελόνα. Μάιος του 2011, Γουέμπλεϊ. Νίκη 3-1 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το τελευταίο τρόπαιο με τα μεγάλα «αυτιά». Κατατάσσεται κάλιστα στην κατηγορία: να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι!
Δεν ήθελα να γράψω εξ’ αρχής κάτι για τον δεύτερο ημιτελικό ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι. Θαυμάσιο το πρώτο ματς, άκρως αντίθετο το δεύτερο. Ο Πεπ έμαθε τι πάει να πει σκοπιμότητα και παίρνει αποτελέσματα α λα Τσόλο Σιμεόνε. 1-0 στο Μάντσεστερ, 0-0 στη ρεβάνς με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Νίκη 4-3 στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης, μεστή εικόνα στο δεύτερο ραντεβού των δύο μονομάχων στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Το επεισοδιακό φινάλε με τις άστοχες ευκαιρίες του Γκρίλις και με τα δύο γκολ του Ροντρίγκο, θα τοποθετούνταν σε ένα κλειστό κλαμπ αγώνων, και δη ημιτελικών, που περιελάμβαναν αλήστου μνήμης εξέλιξη και συγκινήσεις. Συγγνώμη, αλλά είναι το UEFA Champions League. Αυτό το διακρίνει. Τέτοια παιχνίδια μένουν στην ιστορία και δεν βγαίνουν από το μυαλό μας. Με αντίπαλο τη «βασίλισσα» των 13ων τροπαίων, των ήδη δύο ανατροπών στις προηγούμενες φάσεις, συμβαίνουν αυτά.
Συμφωνώ στα πάντα, αναφορικά με τον αντίλογο. Το γκολ του Μαχρέζ στο 73’ έπρεπε να είναι αρκετό στη Σίτι. Ένα λεπτό νωρίτερα δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνει αλλαγή ο κορυφαίος gamechanger, Κέβιν Ντε Μπρόινε. Υπόψιν, ευθύνη του Πεπ είναι να απεμπλέξει τον Βέλγο από τις «δαγκάνες» του Κασεμίρο, να του δώσει περιθώριο κινήσεων στο γήπεδο και εν κατακλείδι, να οδηγήσει την ομάδα του στον τελικό. Πάνω-κάτω στα ίδια λεπτά, ο Κάρλο Αντσελότι αποφάσισε, πριν το 0-1, να περάσει εκτός αγωνιστικού χώρου τον Κρόος (68’) και μετά το γκολ του Μαχρέζ να αφήσει εξ’ ολοκλήρου ορφανό το κέντρο των «μερένγκες», με την έξοδο των άλλων δύο μελών της Αγίας Τριάδας, Μόντριτς (75’) και Κασεμίρο (75’). Η ραχοκοκκαλιά της Ρεάλ αποχώρησε από το γήπεδο, η Μάντσεστερ Σίτι προηγείτο με συνολικό σκορ 2-0 έως το 90’ και αποκλείστηκε!
Ο Πεπ, στο δικό του υπερ-αναπτυγμένο ποδοσφαιρικό μυαλό, προχώρησε με ιδανικές κινήσεις στη σκακιέρα των προπονητών και παραλίγο να δικαιωθεί. Θα τα είχε κάνει όλα σωστά; Όχι. Και δεν είναι η πρώτη φορά που καταλήγουμε στο συγκεκριμένο συμπέρασμα, τουλάχιστον στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Μακρηγορώ και δεν θέλω. Τι με «χάλασε» στις δηλώσεις του Γκουαρδιόλα και με αφορμή την εν λόγω ατάκα, ξενύχτησα γράφοντας το κείμενο...
«Δεν υποφέραμε αρκετά, αλλά το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο».
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ναι ο Πεπ, δήλωσε ότι το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο. Μα φυσικά και είναι. Το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους. Αφού ο ίδιος ευθύνεται γι’ αυτό. Δημιούργησε προ ετών ένα σύνολο χάρμα ιδέσθαι, προσπαθεί να το... κοπιάρει στην Μπάγερν και στη Μάντσεστερ Σίτι, με όλους τους υπόλοιπους να ψάχνουν τρόπους να τον εξουδετερώσουν. Και κάθε χρόνο αποτυγχάνει με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Μία η Μονακό, μία η Λίβερπουλ, μία η Τότεναμ, μία η Λυών, μία η Τσέλσι στον τελικό. Ε φτάνει πια, τέρμα οι δικαιολογίες...
Όχι, ο Καταλανός ΔΕΝ είναι αποτυχημένος. Αλλά αποτυγχάνει (εκείνος και οι ποδοσφαιριστές του) εδώ και 11 χρόνια να βρει το δρόμο για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Απλά τα πράγματα! Μετρά βέβαια 10 εγχώριους τίτλους στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι. «Τσέπωσε» τα τρία από τα τέσσερα τελευταία πρωταθλήματα στην πρωτοκλασάτη Premier League. Ίσως τα κάνει 4 στα 5 φέτος...
Ε και; Θα μπορούσε να πει κανείς. Ο ίδιος επιτρέπει στους υπόλοιπους οπαδούς του κόσμου να μιλούν (ξανά) για τα 2 δις που έχει ξοδέψει, χάρη στους σεϊχηδες, σε μεταγραφές. Ο ίδιος επέτρεψε και συνεχίζει να επιτρέπει να βρίσκεται ψηλά στα trends το hashtag #pepout. Ο ίδιος αναλώνεται σε φτηνές δικαιολογίες σε κάθε ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Αρκετά πια...
www.bnsports.gr
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα είναι ο πιο ρηξικέλευθος προπονητής της τελευταίας 15ετίας. Ξεκινάμε με τα βασικά, για να μην επηρεαστείτε από τον τίτλο του κειμένου και αρχίστε το λιθοβολισμό. Τον παραδεχόμαστε, τον αποθεώνουμε, αλλά έως εδώ. Enough is enough, που λένε και στο Μάντσεστερ!
Αδυνατώ να πιστέψω το... χορό των δικαιολογίων που βρίσκει ο Καταλανός κάθε φορά που αποτυγχάνει να φτάσει στην κατάκτηση του UEFA Champions League. Εσχάτως το κοντέρ έγραψε τον αριθμό 11. Ένδεκα χρόνια μακριά έχει μείνει από τον «δικό» του θεσμό, από το τουρνουά συλλόγων στο οποίο κυριάρχησε ο Πεπ και η θαυματουργή του Μπαρτσελόνα. Μάιος του 2011, Γουέμπλεϊ. Νίκη 3-1 κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Το τελευταίο τρόπαιο με τα μεγάλα «αυτιά». Κατατάσσεται κάλιστα στην κατηγορία: να μαθαίνουν οι νεότεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι!
Δεν ήθελα να γράψω εξ’ αρχής κάτι για τον δεύτερο ημιτελικό ανάμεσα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι. Θαυμάσιο το πρώτο ματς, άκρως αντίθετο το δεύτερο. Ο Πεπ έμαθε τι πάει να πει σκοπιμότητα και παίρνει αποτελέσματα α λα Τσόλο Σιμεόνε. 1-0 στο Μάντσεστερ, 0-0 στη ρεβάνς με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Νίκη 4-3 στο πρώτο παιχνίδι με αντίπαλο τη Ρεάλ Μαδρίτης, μεστή εικόνα στο δεύτερο ραντεβού των δύο μονομάχων στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου». Το επεισοδιακό φινάλε με τις άστοχες ευκαιρίες του Γκρίλις και με τα δύο γκολ του Ροντρίγκο, θα τοποθετούνταν σε ένα κλειστό κλαμπ αγώνων, και δη ημιτελικών, που περιελάμβαναν αλήστου μνήμης εξέλιξη και συγκινήσεις. Συγγνώμη, αλλά είναι το UEFA Champions League. Αυτό το διακρίνει. Τέτοια παιχνίδια μένουν στην ιστορία και δεν βγαίνουν από το μυαλό μας. Με αντίπαλο τη «βασίλισσα» των 13ων τροπαίων, των ήδη δύο ανατροπών στις προηγούμενες φάσεις, συμβαίνουν αυτά.
Συμφωνώ στα πάντα, αναφορικά με τον αντίλογο. Το γκολ του Μαχρέζ στο 73’ έπρεπε να είναι αρκετό στη Σίτι. Ένα λεπτό νωρίτερα δεν επιτρέπεται ποτέ να γίνει αλλαγή ο κορυφαίος gamechanger, Κέβιν Ντε Μπρόινε. Υπόψιν, ευθύνη του Πεπ είναι να απεμπλέξει τον Βέλγο από τις «δαγκάνες» του Κασεμίρο, να του δώσει περιθώριο κινήσεων στο γήπεδο και εν κατακλείδι, να οδηγήσει την ομάδα του στον τελικό. Πάνω-κάτω στα ίδια λεπτά, ο Κάρλο Αντσελότι αποφάσισε, πριν το 0-1, να περάσει εκτός αγωνιστικού χώρου τον Κρόος (68’) και μετά το γκολ του Μαχρέζ να αφήσει εξ’ ολοκλήρου ορφανό το κέντρο των «μερένγκες», με την έξοδο των άλλων δύο μελών της Αγίας Τριάδας, Μόντριτς (75’) και Κασεμίρο (75’). Η ραχοκοκκαλιά της Ρεάλ αποχώρησε από το γήπεδο, η Μάντσεστερ Σίτι προηγείτο με συνολικό σκορ 2-0 έως το 90’ και αποκλείστηκε!
Ο Πεπ, στο δικό του υπερ-αναπτυγμένο ποδοσφαιρικό μυαλό, προχώρησε με ιδανικές κινήσεις στη σκακιέρα των προπονητών και παραλίγο να δικαιωθεί. Θα τα είχε κάνει όλα σωστά; Όχι. Και δεν είναι η πρώτη φορά που καταλήγουμε στο συγκεκριμένο συμπέρασμα, τουλάχιστον στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Μακρηγορώ και δεν θέλω. Τι με «χάλασε» στις δηλώσεις του Γκουαρδιόλα και με αφορμή την εν λόγω ατάκα, ξενύχτησα γράφοντας το κείμενο...
«Δεν υποφέραμε αρκετά, αλλά το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο».
Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ναι ο Πεπ, δήλωσε ότι το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο. Μα φυσικά και είναι. Το γνωρίζει καλύτερα απ’ όλους. Αφού ο ίδιος ευθύνεται γι’ αυτό. Δημιούργησε προ ετών ένα σύνολο χάρμα ιδέσθαι, προσπαθεί να το... κοπιάρει στην Μπάγερν και στη Μάντσεστερ Σίτι, με όλους τους υπόλοιπους να ψάχνουν τρόπους να τον εξουδετερώσουν. Και κάθε χρόνο αποτυγχάνει με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Μία η Μονακό, μία η Λίβερπουλ, μία η Τότεναμ, μία η Λυών, μία η Τσέλσι στον τελικό. Ε φτάνει πια, τέρμα οι δικαιολογίες...
Όχι, ο Καταλανός ΔΕΝ είναι αποτυχημένος. Αλλά αποτυγχάνει (εκείνος και οι ποδοσφαιριστές του) εδώ και 11 χρόνια να βρει το δρόμο για την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Απλά τα πράγματα! Μετρά βέβαια 10 εγχώριους τίτλους στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι. «Τσέπωσε» τα τρία από τα τέσσερα τελευταία πρωταθλήματα στην πρωτοκλασάτη Premier League. Ίσως τα κάνει 4 στα 5 φέτος...
Ε και; Θα μπορούσε να πει κανείς. Ο ίδιος επιτρέπει στους υπόλοιπους οπαδούς του κόσμου να μιλούν (ξανά) για τα 2 δις που έχει ξοδέψει, χάρη στους σεϊχηδες, σε μεταγραφές. Ο ίδιος επέτρεψε και συνεχίζει να επιτρέπει να βρίσκεται ψηλά στα trends το hashtag #pepout. Ο ίδιος αναλώνεται σε φτηνές δικαιολογίες σε κάθε ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Αρκετά πια...
www.bnsports.gr
