γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Λίβερπουλ και Σίτι, σε παιχνίδια διαφορετικής φύσης και απαιτήσεων, απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι αυτές είναι που καθορίζουν το σύγχρονο ποδόσφαιρο και οι υπόλοιποι απλά...ακολουθούν!
Σχετικά Άρθρα
Ατλέτικο Μαδρίτης: Θύμισε… ΑΠΟΕΛ με 0 τελικές απέναντι στη Σίτι! (video)
Μάντσεστερ Σίτι – Ατλέτικο Μαδρίτης 1-0: Έκανε… ματ ο Ντε Μπρόινε στο σκάκι που έπαιξε ο Σιμεόνε! (video)
Μπενφίκα-Λίβερπουλ 1-3: Κόκκινος θρίαμβος στο Ντα Λουζ, με πρωταγωνιστή τον «μισητό» Ντίαζ! (video)
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Βράδυ Τρίτης, γύρω στις δέκα και τέταρτο, λίγο πιο νωρίς, λίγο πιο αργά, ώρα Αγγλίας, και οι Γκουαρντιόλα και Κλοπ αποφασίζουν, ο πρώτος στο Μάντσεστερ, ο δεύτερος στη Λισσαβώνα, να κάνουν τριπλή αλλαγή! Ο Πεπ φέρνει στο ματς κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης το οποίο...πορεύεται χωρίς σκορ δύο Άγγλους, βασικότατους στην πορεία των «λιονταριών» προς τον τελικό του EURO, διεθνείς και σέντερ φορ της εθνικής Βραζιλίας, ο Γιούργκεν έναν Άγγλο, βασικότατο στην πορεία των «λιονταριών» προς τον τελικό του EURO, σέντερ φορ της εθνικής Βραζιλίας και επιθετικό, άκρως παραγωγικό, της εθνικής Πορτογαλίας! Η Σίτι δε χρειάστηκε παρά λίγα δευτερόλεπτα, ογδόντα για την ακρίβεια, για να καρπωθεί οφέλη ανοίγοντας το σκορ με τον Ντε Μπρόινε από ασίστ του, εκ των αλλαγών της, Φιλ Φόντεν, η Λίβερπουλ πολύ γρήγορα μετά από τις διορθωτικές κινήσεις ανέκτησε τον έλεγχο του παιχνιδιού με την Μπενφίκα και πέτυχε και τρίτο γκολ με τον Ντίας ίσως και σφραγίζοντας, από το πρώτο κιόλας ματς, την πρόκριση!
Προφανώς και το ότι οι δύο αυτές ομάδες έχουν φτάσει στο επίπεδο ρόστερ που τους επιτρέπει ακόμη και σε παιχνίδια υψηλότατων απαιτήσεων όπως είναι οι προημιτελικοί του UEFA CHAMPIONS LEAGUE να φέρνουν από τον πάγκο, κατά το δοκούν, ποδοσφαιριστές όχι απλά από το...πάνω ράφι αλλά σχεδόν από το...ταβάνι δεν είναι κάτι που το μαθαίνουμε τώρα! Προφανώς και το ότι οι δύο αυτές ομάδες ήταν τα φαβορί, κόντρα σε Ατλέτικο οι «πολίτες», κόντρα σε Μπενφίκα οι «κόκκινοι» δεν είναι κάτι που το μαθαίνουμε τώρα! Προφανώς και το ότι οι δύο αυτές ομάδες είναι, στην παρούσα, ίσως και όχι μόνο, φάση οι ποιοτικότερες, ικανότερες, ισχυρότερες ίσως και ελκυστικότερες στο μάτι σε ολόκληρη την Ευρώπη δεν είναι κάτι που το μαθαίνουμε τώρα! Επιτρέψτε μου όμως, το βράδυ της Τρίτης αν δε μάθαμε προφανώς σιγουρευτήκαμε για το ότι, εγώ τουλάχιστον σιγουρεύτηκα, οι δύο αυτές ομάδες, σε ότι αφορά τη συνύπαρξη, τη συμπόρευσή τους, είναι ότι συναρπαστικότερο έχει συμβεί στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια!
Και εξηγούμαι! Δίπολα έχουμε συναντήσει αρκετά κατά το παρελθόν, μακρινό ή και πιο κοντινό! Για να μην ξεφύγουμε ας πάρουμε τα πιο πρόσφατα παραδείγματα, στην ίδια την Premier League το πρώτο...δυνατό ήταν αυτό της Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ και της Γιουνάιτεντ του Φέργκιουσον! Σε μια περίοδο που οι δυο τους μάχονταν για τα σκήπτρα στην Πρέμιερ Λιγκ και προφανώς είχαν και επιτυχίες στην Ευρώπη, το έπος του '99 για τους «κόκκινους διαβόλους», ο τελικός του Παρισιού για τους «κανονιέρηδες» ήταν, η αλήθεια είνια, αρκετές ακόμη οι ομάδες ανά τη «γηραιά ήπειρο» που έδειχναν, και ήταν, απολύτως ικανές να αποδώσουν σε αυτό το επίπεδο! Αρχικά ο Άγιαξ με τα τρομερά μωρά του, η Ρεάλ των «γκαλάκτικος», η μεγάλη Μίλαν και το αντίπαλο δέος της Γιουβέντους, στο κλείσιμο της περιόδου της μεγάλης αντιπαλότητας των δύο αγγλικών κολοσσών η Μπαρσελόνα του Ράικαρντ! Το Φέργκιουσον - Βενγκέρ, Γιουνάιτεντ - Άρσεναλ, μετατράπηκε σε Φέργκιουσον - Μουρίνιο, Γιουνάιτεντ - Τσέλσι άμα τη αφίξει του Πορτογάλου στο Λονδίνο! Ήταν και πάλι δύο και μόνο οι ομάδες που διαγκωνίζονταν για την κορυφή, όσο κράτησε η κόντρα...στας Ευρώπας ανέτελλε το άστρο της πολύ μεγάλης «Μπάρτσα» του Λιονέλ Μέσι, στο απολύτως top επίπεδο κρατιόταν και η Μίλαν!
Kαθώς περνούσαν τα χρόνια, τουλάχιστον στην PREMIER LEAGUE, ο...διπολισμός αδυνάτισε, μπήκε πρώτη από τις δύο...τρέχουσες αντιπάλους στο κάδρο η Σίτι, κράτησε η Τσέλσι, άντεξε η Γιουνάιτεντ μέχρι να φτάσουμε στη σύγχρονη «κόκκινη» και «γαλάζια» εποχή! Δεν ήταν φυσικά, όλα αυτά τα χρόνια, μόνο σε αγγλικό έδαφος το...«Κράμερ εναντίον Κράμερ»! Πρώτο και καλύτερο ίσως το Μπαρσελόνα του Μέσι - Ρεάλ του Κριστιάνο συναπάντημα, Γιουνάιτεντ, Μπάγερν, Ντόρτμουντ, Ατλέτικο, Γιουβέντους, προσπαθούσαν, δυσκολεύονταν αρκετά η αλήθεια είναι αλλά μέχρις ενός σημείου τα κατάφερναν, να φανούν ανταγωνιστικές στους ισπανικούς «γίγαντες»! Σε αυτή την περίπτωση πάντως το δίπολο περισσότερο καθορίστηκε, φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε, από τα δύο πρόσωπα παρά από τη συνολική εικόνα, απόδοση και εξέλιξη των δύο club, απολύτως λογικό μιας και μιλάμε για δύο από τους καλύτερους όλων των εποχών! Πολλά ακόμη...ζευγάρια θα μπορούσαμε, σε αυτήν ακριβώς τη λογική, τη λογική της μάχης για την απόλυτη εντός και εκτός συνόρων κυριαρχία να θυμηθούμε αλλά μη σας κουράζω άλλο, ας επιστρέψουμε στο σήμερα με αφορμή το...χθες!
Γίναμε για μια ακόμη φορά μάρτυρες, εγώ τουλάχιστον έτσι το εισέπραξα, του τι μπορούν και, κυρίως, του τι έχουν μάθει, τι έχουν διδαχθεί από τις ιδιοφυίες που βρίσκονται στην άκρη του πάγκου τους, να κάνουν, αυτές οι δύο ομάδες! Χωρίς Μέσι και Κριστιάνο στην ακμή τους, χωρίς στη πραγματικότητα σε καμία από τις δύο να υπάρχει αυτός ο ένας που ξεχωρίζει, Σαλάχ και Ντε Μπρόινε μοιάζουν περισσότερο πρώτοι μεταξύ ίσων, από τους υπόλοιπους! Με απολύτως διακριτή φιλοσοφία για την κάθεμιά τους, ένταση, ενέργεια, άμεσο παιχνίδι, gegenpressing και...άγιος ο Θεός για τη Λίβερπουλ, κυκλοφορία μπάλας με προσοχή, υπομονή και ακρίβεια...μέχρι τελικής πτώσεως...του αντιπάλου για τη Σίτι! Και ήταν πραγματικά ενδιαφέρον έως και διδακτικό το να τις παρακολουθείς τις δύο ταυτόχρονα, σε παράλληλες γραμμές, ποτέ, τουλάχιστον στη σύγχρονη εποχή, δε μας έχει δοθεί αυτή η ευκαιρία σε παιχνίδια πρωταθλήματος!
Μας έχει δοθεί, αντιθέτως, και εκεί θέλω να καταλήξω, τα τελευταία χρόνια η ευκαιρία να τις απολαμβάνουμε παράλληλα, έχω πλέον σιγουρευτεί πως, αν όχι άμεσα, σίγουρα σε λίγα χρόνια, όταν θα αρχίσει να λειτουργεί και η...εξιδανίκευση της χρονικής απόστασης, όλοι μας θα μιλάμε για μια «χρυσή περίοδο» στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου! Μια περίοδο που είχαμε την τύχη να απολαύσουμε τον ανταγωνισμό δύο ομάδων που άνετα μπαίνουν στο top 10 όλων των εποχών, με δύο από τους καλύτερους ever προπονητές, με πεδίο αντιπαράθεσης το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο και τα «γήπεδα» της Ευρώπης! Μια περίοδο κατά την οποία όποια από τις δύο κι αν διαλέγαμε για να τη μεταφέρουμε σε οποιαδήποτε άλλη Λίγκα ανά την υφήλιο, προφανώς για τις ευρωπαϊκές περισσότερο το ζήτημα, θα κατακτούσε τον τίτλο με χαρακτηριστική άνεση! Και αυτό είναι κάτι που, προσέξτε, όχι για μία αλλά για δύο ομάδες, ποτέ κατά το παρελθόν δεν έχω αισθανθεί πως θα μπορούσα να υποστηρίξω με τόσο μεγάλη ευκολία! Ανεξαρτήτως του τι θα συμβεί στο UEFA CHAMPIONS LEAGUE, οι βραδιές είναι βραδιές, είμαι πλέον απολύτως βέβαιος ότι η τρέχουσα εποχή του ποδοσφαίρου είναι εποχή Λίβερπουλ-Σίτι, Σίτι-Λίβερπουλ και ως τέτοια πρέπει να την αντιμετωπίζουμε! Ε, ας τις δούμε και στον τελικό του Παρισιού να το λύσουμε το ζήτημα, δε συμφωνείτε;
