γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Από το 19χρονο που εξαπολύει ρατσιστική επίθεση σε έναν αθλητή μέχρι το... αγανακτισμένο πλήθος που συγκεντρώνεται έξω από το σπίτι κατηγορούμενης για το φρικιαστικότερο των εγκλημάτων, τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης ευνοούν, έως και δημιουργούν, νοοτροπία... virtual όχλου!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Ο Μάρκους Ράσφορντ είναι 24 ετών! Είναι ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της εθνικής ομάδας της Αγγλίας! Είναι ένας από τους λίγους, πολύ λίγους, κοινωνικά ευαισθητοποιημένους επαγγελματίες του χώρου! Ο Μάρκους Ράσφορντ έτρεξε μια ολόκληρη καμπάνια για την παροχή δωρεάν γευμάτων από την Πολιτεία κατά τη διάρκεια της πανδημίας σε μαθητές προερχόμενους από αδύναμες οικονομικά οικογένειες! Υποχρέωσε την αγγλική κυβέρνηση να αναθεωρήσει όχι μία αλλά δύο φορές την πολιτική της στο ζήτημα, πέτυχε να αλλάξει ακόμη και αυτή η νομοθεσία! Του απονεμήθηκε από τον πρίγκιπα Γουίλιαμ ο τίτλος του Μέλους του πιο Εξαίρετου Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (MBE) για την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο! Φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε λοιπόν ότι ο Μάρκους Ράσφορντ αποτελεί σε πολύ μεγάλο βαθμό πρότυπο για τους νέους στο Νησί για λόγους πολύ πιο σημαντικούς από τα όσα πετυχαίνει στο χορτάρι!
Α, και μην ξεχάσω, όχι ότι με απασχολεί αλλά, δυστυχώς, δυστυχέστατα, έχει να κάνει με το θέμα μας! Ο Μάρκους Ράσφορντ είναι μαύρος! Και τι μας ενδιαφέρει εμάς, ελπίζω, θα μου πείτε; Τι σημασία έχει, ή θα έπρεπε να έχει, το χρώμα του δέρματος οποιουδήποτε ανθρώπου για τον οποιονδήποτε! Καμία είναι η απάντηση, αλλά όσο εύλογη ακούγεται άλλο τόσο υπαρκτό, ακόμη και εν έτει 2022, είναι το φαινόμενο, όχι μόνο αλλά σίγουρα και, του φυλετικού ρατσισμού, προφανώς και δεν το μαθαίνετε από εμένα! Αρρωστημένα μυαλά, αρρωστημένες αντιλήψεις, άνθρωποι που έχουν γαλουχηθεί έως και εκπαιδευτεί να μισούν το διαφορετικό, να μισούν κάτι που εντελώς τυχαία και οι ίδιοι δεν είναι, υπάρχουν πολλοί ακόμη, κανείς μας δεν μπορεί να το αρνηθεί, εκεί έξω! Δεν είναι κάτι που μας προξενεί εντύπωση, ομολογώ, αντιθέτως, πως μου προξένησε μεγάλη εντύπωση το πώς ένας από αυτούς, ο 19χρονος Tζάστιν Λι Πράις, έφτασε στο σημείο να κάνει ρατσιστική επίθεση μέσω social media στον Μάρκους Ράσφορντ για το χαμένο πέναλτι στον τελικό του EURO!
Μου έκανε εντύπωση όχι η ρητορική, όχι η ιδεολογία, όχι η συμπεριφορά, είπαμε, ζουν ανάμεσά μας, αλλά το Μέσο! Και εξηγούμαι...δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πως ένας teenager, άρα πιθανότατα απολύτως εξοικειωμένος με τις νέες τεχνολογίες, με τον κόσμο των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης, τη φύση και τη δύναμή τους, αδυνατεί να αντιληφθεί το πόσο δημόσιος, άρα και άμεσα ελέγξιμος ακόμη και από τις Αρχές, είναι ο λόγος που αρθρώνεται μέσα σε αυτά, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για τέτοιου είδους επίθεση σε ένα προβεβλημένο και δημοφιλές πρόσωπο όπως ο Ράσφορντ! Γιατί όσο...περιορισμένης αντίληψης κι αν είναι κάποιος δεν μπορεί παρά, τουλάχιστον, να υποψιάζεται ότι μια τέτοια πράξη δύσκολα θα μείνει ατιμώρητη από τη στιγμή που ό,τι συνέβη συνέβη... in plain sight που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι! Κάπως έτσι εξηγείται άλλωστε και το ότι λίγα λεπτά μετά από την ανάρτηση ο εν λόγω έσπευσε να διαγράψει το λογαριασμό του σε μια, αποτυχημένη, όπως αποδείχθηκε, προσπάθεια να διαγράψει και τα ίχνη του!
Αποτυχημένη γιατί μόλις χθες το δικαστήριο στο οποίο βρέθηκε ως κατηγορούμενος απεφάνθη! Έξι μήνες φυλάκιση είναι η ποινή που του επιβλήθηκε, ακόμη κι αν δεν αλλάξει αντιλήψεις φαντάζομαι ότι στο μέλλον θα περιορίσει τα δημόσια ξεσπάσματα μίσους, κι αυτό ως κέρδος καταγράφεται για το κοινωνικό σύνολο! Όσο για την εξήγηση όχι της πράξης του, αυτή δεν εξηγείται, αλλά του «γηπέδου» που επέλεξε για να προβεί σε αυτήν, στα δικά μου μάτια είναι μία και μόνο! Μοιάζει να έχει δημιουργηθεί, στα χρόνια των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, το σκεφτόμαστε πάρα πολλοί χρόνια τώρα, το θέμα Ράσφορντ μου δίνει μια αφορμή να γράψω γι' αυτό, ένας...virtual όχλος! Πολλές και διαφορετικές ομάδες ανθρώπων που σκέφτονται και λειτουργούν με την κακώς, κάκιστα εννοούμενη νοοτροπία του πλήθους, κρυμμένοι ή έτσι πιστεύουν, ακόμη και σε περιπτώσεις που δηλώνουν το όνομά τους, πίσω από ένα πληκτρολόγιο, ένα κινητό, μια όποια συσκευή τέλος πάντων! Και είναι αυτή ακριβώς η ψευδαίσθηση του «ανήκειν» σε ένα σύνολο που τους παρασύρει, όπως ιστορικά συμβαίνει και με τον...real life όχλο, σε πράξεις και συμπεριφορές που πολύ δύσκολα θα τολμούσαν ως μονάδες!
Μην πάτε μακριά, ρίξτε μια ματιά στα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην Πάτρα! Βρισκόμαστε, ως κοινωνία, πιθανότατα μπροστά στο ειδεχθέστερο έγκλημα όλων των εποχών! Ως πατέρας ομολογώ δυσκολεύομαι πάρα πολύ να διαχειριστώ τις αποκαλύψεις σε σημείο που να μου προκαλούν φυσικό πόνο στο στομάχι! Ας μου εξηγήσει όμως κάποιος, παρακαλώ πολύ, τι ακριβώς λέει για την Ελλάδα του 21ου αιώνα η συγκέντρωση εξοργισμένου, ή «εξοργισμένου» αν κρίνω από τα γελάκια και τις selfies, πλήθους έξω από το σπίτι της κατηγορούμενης! Ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός τους και τι ακριβώς πετυχαίνουν με τη φυσική τους παρουσία! Απολύτως τίποτα! Κάθε άλλο, αναπαράγουν αντιλήψεις αυτοδικίας και εκδίκησης από πλευράς κοινωνίας που, θεωρητικά, τις έχουμε αφήσει πίσω μας χρόνια τώρα! Πρόκειται και σε αυτή την περίπτωση για έναν virtual όχλο που λειτούργησε αρχικά με κατάρες και αναθέματα μέσα από τα social media και είπε να πάει και μια βόλτα από τη γειτονιά! Για να μαζέψει ίσως και φωτογραφικό υλικό για ένα γκρουπ στο Facebook τύπου... «Ήμουν κι εγώ εκεί!»! Αν όλοι μας «ήμασταν εκεί» όταν έπρεπε ίσως τώρα να μην «έλειπαν» τρεις αθώες παιδικές ψυχές!
