γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Οι Κινέζοι πάντα έλεγαν πως και για την μεγαλύτερη πορεία χρειάζεται να κάνεις το πρώτο βήμα! Για τον Παναθηναϊκό η χθεσινή απόφαση, με την οποία εγκρίνεται η διπλή ανάπλαση, είναι το πρώτο βήμα για τα επόμενα 100 χρόνια του συλλόγου που εάν επέλεγε να μείνει εγκλωβισμένος στο ρομαντικό κομμάτι και τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, θα έχανε το τρένο πιθανώς οριστικά!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Πρώτη φορά που είχα ακούσει για καινούργιο γήπεδο που θα αφορούσε τον Παναθηναϊκό πρέπει να ήμουν στο δημοτικό! Γινόταν λόγος για γήπεδο 100.000 θέσεων και από τότε κάθε πέντε χρόνια ένα νέο πλάνο ερχόταν στην επικαιρότητα! Οι δεκαετίες περνούσαν και ο Παναθηναϊκός παρέμενε εγκλωβισμένος, ίσως γιατί βολεύτηκε κυρίως στη δεκαετία του 80 με τη χρήση του Ολυμπιακού Σταδίου της Αθήνας. Από τις μέρες των αγώνων έως τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985 και την πορεία πάλι έως τα ημιτελικά του Champions League το 1996, ο Παναθηναϊκός ξεγελούσε τον εαυτό του με την προσέλευση 60.000 και πλέον φιλάθλων ξεχνώντας πως ουσιαστικά δεν ήταν βήμα μπροστά αλλά σημειωτόν!
Τα πίσω μπρος επίσης, τα οποία έκανε ο σύλλογος στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, δημιουργούσαν μια μόνιμη αμφιθυμία που σε συνδυασμό με την απόρριψη του σχεδίου για τον Βοτανικό πριν μια δωδεκαετία σχεδόν λειτούργησε ανασταλτικά για την ποδοσφαιρική ομάδα κυρίως! Η εσωστρέφεια με την οποία περιβλήθηκε ο σύλλογος, μαζί με όλα τα προβλήματα από το 2012 και το τέλος της πολυμετοχικότητας που δημιούργησε ψευδαισθήσεις αλλά προσγείωσε πολύ απότομα και άσχημα τον κόσμο που ακολουθεί την ομάδα, αποτέλεσε το μεγαλύτερο βαρίδι για να πάει μπροστά ο Παναθηναϊκός!
Η ομάδα αγωνιστικά όλα αυτά τα χρόνια έχει κάνει βήματα προς τα πίσω, με κυριότερο πιθανώς απ’ όλα το γεγονός πως λείπει από το Κύπελλο Ευρώπης από το καλοκαίρι του 2017. Οποιαδήποτε μελλοντική προσπάθεια για να επιστρέψει ο Παναθηναϊκός εκεί που (ιστορικά) πρέπει και οφείλει να είναι: ανάμεσα στους διεκδικητές του τίτλου και με σταθερή ευρωπαϊκή παρουσία!
Αυτό αναγκαστικά φιλτράρεται μέσα από τη δημιουργία ενός καινούργιου γηπέδου στο οποίο ο σύλλογος θα μπορεί να αναπτυχθεί και να επιστρέψει στα επίπεδα που είχε παλαιότερα και όσο περισσότερο παρέμενε εγκλωβισμένος στο γεμάτο νοσταλγία και αναπόληση αλλά πλήρως αντιλειτουργικό γήπεδο, Απόστολος Νικολαίδης.
Σαφέστατα, είναι μόνο το πρώτο βήμα αυτό που έχει γίνει αυτή τη στιγμή και χρειάζεται να συμβούν πολλά ακόμα ώστε να αρχίσει να παίρνει σάρκα και οστά αυτή η επόμενη μέρα, σε πραγματική διάσταση, με τον Παναθηναϊκό να είναι προγραμματισμένο αυτή τη στιγμή που συζητάμε να μπει στο καινούργιο γήπεδο το καλοκαίρι του 2026. Επειδή ξέρουμε πως πάντα σε αυτά τα πράγματα υπάρχουν καθυστερήσεις, ας κρατάμε παρά ένα μικρό καλάθι για την ημερομηνία ωστόσο αυτή η δρομολόγηση των διαδικασιών, είναι κομβικό να επιταχυνθεί ώστε αυτή η χθεσινή μέρα να είναι πραγματικά ιστορική!
Ο Παναθηναϊκός με όλη αυτή την κωλυσιεργία εδώ και μισό αιώνα, με πολλές και ψεύτικες υποσχέσεις από πλευράς πολιτείας και με δεκάδες λανθασμένους χειρισμούς από πλευράς των ανθρώπων που είχαν στα χέρια τους τον σύλλογο όλο αυτό το διάστημα, εγκλωβίστηκε στη Λεωφόρο και την τελευταία δεκαετία ουσιαστικά συρρικνώθηκε! Εάν λοιπόν κάποιος που αγαπάει τον σύλλογο, θέλει να δει και μετά από το 2050 ή μετά το 2070 την ύπαρξη του και πως θα ξαναγίνει μια ομάδα με πρωταγωνιστικό ρόλο, διεκδικώντας πρωτάθλημα και Κύπελλο και σε κάθε σεζόν την έξοδο στην Ευρώπη, η χθεσινή επιλογή ήταν μονόδρομος! Όλα μέχρι να αρχίσει κάποιος να βλέπει το γήπεδο, να ανεγείρεται, είναι σχέδια επί χάρτου! Ωστόσο, αυτό το πρώτο βήμα που έλεγαν κάποτε οι Κινέζοι, έγινε και τώρα και απομένει με γρήγορα βήματα να αρχίσει η κανονική πορεία! Για έναν Παναθηναϊκό που δεν θα παραμένει δέσμιος των αναμνήσεων αλλά που θα επιστρέψει στην ανταγωνιστική πρότερη κατάσταση και θα φτιάχνει καινούργιες εικόνες και αναμνήσεις αυξάνοντας το κοινό του!
Αυτό νομίζω πως είναι και το διακύβευμα της χθεσινής απόφασης και το συντομότερο δυνατό που τα σχέδια επί χάρτου θα μεταβληθούν σε κανονικά έργα, θα υπάρξει και μία δικαίωση για όλους αυτούς που χρόνια προσπαθούσαν να απεγκλωβιστεί ο Παναθηναϊκός λειτουργικά από τον πρώτο αιώνα ζωής του και να περάσει στον επόμενο!
