γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Όσο οι ελληνικές ομάδες αρνούνται να λειτουργήσουν τεχνοκρατικά αλλά και ποδοσφαιρικά σε ένα ολοένα και πιο απαιτητικό ευρωπαϊκό περιβάλλον τόσο συχνότεροι, και πιο οδυνηροί, θα είναι οι αποκλεισμοί, τόσο σπανιότερες, με μεγάλη δόση τύχης, θα είναι οι επιτυχίες!
Σχετικά Άρθρα
Ολυμπιακός: Το πάθημα, το μάθημα και οι αλλαγές του καλοκαιριού
Η ευρωπαϊκή «αχίλλειος πτέρνα» του Ολυμπιακού επί Μαρτίνς: Καταρρέει μόλις δεχθεί γκολ… (video)
ΠΑΟΚ: «Έσπασε» η κατάρα σαράντα χρόνων από το σημείο του πέναλτι! (video)
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
«Δε σας ακούω, φωνάξτε πιο δυνατά!» ή «Δε σας ακούω, φωνάξτε όσο θέλετε!», αυτές είναι οι δύο αναγνώσεις-ερμηνείες του κλασικού, τώρα πια, πανηγυρισμού του Γιάσμιν Κούρτιτς κάθε φορά που στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, αυτός ήταν και ο πιο ταιριαστός τρόπος για να... σφραγιστεί ένα συναρπαστικό, αν μη τι άλλο, βράδυ στο γήπεδο της Τούμπας! Βράδυ που εξελίχθηκε σε έως και...ιστορικό για τον ΠΑΟΚ, κατάφερε για πρώτη φορά στα χρονικά να επικρατήσει σε διαδικασία πέναλτι στις διοργανώσεις της UEFA, έπιασε και πάλι... ευρωπαϊκό στασίδι Μάρτη μήνα μετά από 48 ολόκληρα χρόνια! Βράδυ που έκλεισε με τον Σλοβένο άσο του «δικεφάλου» να ευστοχεί στο κρίσιμο χτύπημα και να κλείνει τα αυτιά του, αυτό καταλαβαίνω ότι πρέπει να κάνει και το ελληνικό ποδόσφαιρο στο σύνολό του, να κλείσει τα αυτιά του και να... ανοίξει τα μάτια του!
Μόνο έτσι θα μπορέσει να αναμετρηθεί χωρίς περιστροφές με τα προβλήματά του, προβλήματα που έκαναν και χθες την εμφάνισή τους σε όλο τους το μεγαλείο τόσο στη...δοκιμασία, σε τέτοια ακριβώς εξελίχθηκε, του Ολυμπιακού με την Αταλάντα όσο και στην ταλαιπωρία, τι κι αν ήρθε η πρόκριση, του ΠΑΟΚ με τη Μίντιλαντ! Στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» οι λαβωμένοι «μπεργκαμάσκι» κατέθεσαν το ικανότατο, η αλήθεια είναι, πλεόνασμα ποιότητας που διαθέτουν έναντι των «ερυθρόλευκων», πλεόνασμα ποιότητας του ιταλικού έναντι του ελληνικού ποδοσφαίρου στην ουσία! Επενδύσεις ετών τόσο σε αυστηρά... εταιρικό, τύπου... «πόσα εισπράττουμε και πόσα ξοδεύουμε εμείς και πόσα εσείς», επίπεδο όσο και σε ποδοσφαιρικό, «πόσο το ψάχνουμε, το δουλεύουμε και, γιατί όχι, το θέλουμε και το πονάμε», επίπεδο έκαναν τεράστια διαφορά στη βραδιά, κάνουν και γενικότερα, ο πρωταθλητής Ελλάδος σα να μην είχε καμία απολύτως τύχη κόντρα στην ανερχόμενη δύναμη του «calcio», καλώς ή κακώς το χάσμα μεταξύ SERIE A και SUPERLEAGUE δεν το μάθαμε χθες!
Μακάρι να μπορούσα να πω, να σας πείσω καλύτερα, ότι ήταν ένα πάθημα, υπό την έννοια όχι του αποκλεισμού, αυτός ήρθε έως και φυσιολογικά, αλλά της ευκολίας με την οποία αυτός προέκυψε, που θα χρησιμεύσει ως μάθημα αλλά δεν το πολυβλέπω! Μας έχουν συμβεί αρκετά, πολύ πιο οδυνηρά και δύσκολα διαχειρίσιμα, ως ελληνικού ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια αλλά μυαλό δε βάζουμε, όσο αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι οι όποιες... απροσδόκητες επιτυχίες, αρκετές εξ αυτών από τον ίδιο τον Ολυμπιακό, δεν είναι παρά η εξαίρεση σε έναν κατά τα λοιπά πολύ... δυσάρεστο κανόνα θα έχουμε πρόβλημα! Είναι να απορεί κανείς με την αισιοδοξία που εκφραζόταν από το στρατόπεδο των Πειραιωτών μετά από την ήττα με 2-1 στο Μπέργκαμο ενόψει, ακόμη τότε, της ρεβάνς, τι αλήθεια πιστεύουμε για τον εαυτό μας για να «απαιτούμε» από αυτόν την πρόκριση κόντρα σε μια ομάδα που τρία χρόνια τώρα κάνει πρωταθλητισμό σε μία από τις τρεις, βία τέσσερις, καλύτερες Λίγκες στον πλανήτη;
Κι αν στην περίπτωση του ζευγαριού του Ολυμπιακού με την Αταλάντα ο τρόπος ήταν κάπως πιο βαρύς από αυτό που περιμέναμε με βάση πάντα την εικόνα της ρεβάνς, το γεγονός το ίδιο, η πρόκριση της ομάδας του Τζιαν Πιέρο Γκασπερίνι, ήταν έως και αναμενόμενο, είναι τελείως διαφορετική, ίσως και πολύ πιο χρήσιμη, η κουβέντα για την πρόκριση του ΠΑΟΚ! Κι αυτό γιατί ναι μεν η επιτυχία κατεγράφη αλλά αν δεν μπούμε στη διαδικασία, ως ελληνικό ποδόσφαιρο πάντα, να διαβάσουμε πίσω, και να διδαχθούμε, από αυτήν θα έχουμε κάνει μια μεγάλη τρύπα στο νερό! Η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου προκρίθηκε μεν αλλά υπέφερε, η διπλή αναμέτρηση με τη Μίντιλαντ έμοιαζε με ένα μπρα ντε φερ μεταξύ... ώριμης ποιότητας και νεανικής ταχυδύναμης, η μπίλια, έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, «έκατσε» στο...ασπρόμαυρο! Όπως ακριβώς θα μπορούσε κάλλιστα να είχε «καθίσει» και στο εξεζητημένο αλλά και τόσο ενδιαφέρον, χθεσινό, βεραμάν των Σκανδιναβών, με την εικόνα τους στο δεύτερο ημίχρονο, ιδίως στο τελευταίο εικοσάλεπτο του παιχνιδιού, κανείς δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι δε θα άξιζαν κάτι τέτοιο!
Αυτό ακριβώς είναι άλλωστε το ζήτημα, το ότι μια ομάδα πρωταθλητισμού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, με κατακτήσεις τίτλων και βλέψεις και για ευρωπαϊκή διάκριση και φουλ αγωνιστικό ρυθμό έμοιαζε, προϊόντος του χρόνου, έως και αβοήθητη σε επίπεδο φυσικών δυνάμεων κόντρα σε μια ομάδα με τα 2/3 της χρηματιστηριακής της αξίας που μέχρι και το πρώτο μεταξύ τους ματς καθόταν δύο μήνες! Αν αυτή και μόνο η εικόνα δεν καταδεικνύει τις αστοχίες του ΠΑΟΚ σε επίπεδο φιλοσοφίας, σχεδιασμού και επιλογών τότε ποια! Αν αυτή και μόνο η εικόνα, δεν είναι η πρώτη και δυστυχώς δεν είναι, πιθανότατα, και η τελευταία φορά που προκύπτει, δε μας προβληματίζει σε βάθος χρόνου, κοιτάζοντας μπροστά αλλά... βλέποντας και πίσω, αυτή τη φορά ήταν η ομάδα της Θεσσαλονίκης, είχαν προηγηθεί αλλά και θα ακολουθήσουν και όλοι οι υπόλοιποι, τότε τι; Αυτά που πρώτα και πάνω απ΄όλα χρειαζόμαστε είναι σχέδιο, προγραμματισμός, τεχνογνωσία, συγκεκριμένη φιλοσοφία και στόχευση, το ποδόσφαιρο είναι σήμερα πολύ πιο περίπλοκο και απαιτητικό σε όλα τα επίπεδα! Ομάδες όπως η Αταλάντα διαθέτουν όλα τα παραπάνω και... αγοράζουν, κάποιες φορές και με υπέρογκα ποσά, τις ποδοσφαιρικές αξίες! Ομάδες όπως η Μίντιλαντ διαθέτουν όλα τα παραπάνω και χτίζουν, με όποια μέσα διαθέτουν, τις ποδοσφαιρικές αξίες! Ομάδες όπως οι ελληνικές κάποιες φορές χτίζουν, κάποιες φορές αγοράζουν αλλά συνήθως, και πάλι όχι χωρίς εξαιρέσεις, στο κενό, σχεδόν στην τύχη! Όπως χθες ο ΠΑΟΚ στη διαδικασία των πέναλτι! Ο Κούρτιτς, μακράν καλύτερος εκτελεστής της ομάδας, ζήτησε, και έμεινε, να χτυπήσει τελευταίος! Έτυχε να δώσει και την πρόκριση, δε σκέφτηκε κανείς αλήθεια ότι κάλλιστα θα μπορούσε να μην προλάβαινε καν να εκτελέσει;
