γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Κάποτε οι ποδοσφαιριστές ξεγελούσαν τους διαιτητές βουτώντας στο χορτάρι...στην εποχή της τεχνολογίας, με το VAR αναπόσπαστο κομμάτι του παιχνιδιού, απλά τους χειραγωγούν!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
«Πώς η χρήση της τεχνολογίας επηρεάζει τη συμπεριφορά των ποδοσφαιριστών;», «πόσο άλλαξε η νοοτροπία των ποδοσφαιριστών την εποχή του VAR;», «πόσο έχει επηρεαστεί η ροή του παιχνιδιού από τότε που ο VAR πρωτοεμφανίστηκε στο ποδόσφαιρο;», αυτές αλλά και πολλές ακόμη ήταν οι αναζητήσεις μου, στα ελληνικά και στα αγγλικά, στη γνωστή και μη εξαιρετέα μηχανή αναζήτησης, στο GOOGLE ρε παιδιά για να συνεννοούμαστε, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ με το συγκεκριμένο ζήτημα!
Ξέρετε πόσα ήταν τα αποτελέσματα που πραγματικά θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμα, αποτελέσματα με στοιχεία εμπεριστατωμένης έρευνας σε ότι αφορά την επίδραση της χρήσης της τεχνολογίας όχι στην πιο σωστή εφαρμογή των κανονισμών αλλά στον τρόπο με τον οποίο οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, οι ποδοσφαιριστές, αντιμετωπίζουν και, κυρίως, χειρίζονται τις περιστάσεις κατά τη διάρκεια του αγώνα; Μηδέν...από μηδέν, μηδέν!
Δεν προέκυψε ούτε ένα άρθρο, μία στατιστική, μια κάποια άποψη τέλος πάντων για κάτι που, το καταλαβαίνω, δεν είναι εύκολα, και σίγουρα δεν είναι και απολύτως, μετρήσιμο αλλά, στα δικά μου μάτια, ίσως να είναι και το πιο σημαντικό για το αγαπημένο μας παιχνίδι, στη σύγχρονη εκδοχή του! Σύμφωνοι, η μία όψη του νομίσματος θέλει την τεχνολογία να έχει σαφέστατα βοηθήσει, με τις όποιες αστοχίες, αβλεψίες, παιδικές ή όχι ασθένειες, σε ένα ποσοστό που αν δεν αγγίζει σίγουρα προσεγγίζει το 100%, στην αποφυγή των κραυγαλέων λαθών από τις ομάδες διαιτησίας!
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, το σκεφτόμουν ΚΑΙ κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του λονδρέζικου ντέρμπι μεταξύ Τσέλσι και Τότεναμ, η πλευρά τoυ...χειρισμού, της χειραγώγησης της τεχνολογίας από πλευράς ποδοσφαιριστών για να αποκομίσουν οφέλη για την ομάδα τους!
Και είναι αυτό ένα φαινόμενο που συναντά κανείς ολοένα και συχνότερα και εξηγούμαι! Πάρα πολλοί εν ενεργεία αλλά και «εν αποστρατεία» διαιτητές, τελευταίος ο Ντέιβιντ Έλερέι, δυνατή σφυρίχτρα στην Premier League από τις αρχές της δεκαετίας του '90 μέχρι και το 2003, έχουν κατά καιρούς εκφράσει, καλώς, την ικανοποίησή τους για το αδιαμφισβήτητο γεγονός της δραστικής μείωσης έως και εξάλειψης των περιπτώσεων στις οποίες οι ποδοσφαιριστές προσπαθούν να ξεγελάσουν τους διαιτητές «βουτώντας» μέσα στην περιοχή για πέναλτι χωρίς καν να τους έχει ακουμπήσει ο αντίπαλος! Και έχουν απόλυτο δίκιο!
Είναι πια πολύ απλό για τον VAR να εξετάσει μια τέτοια περίπτωση από όλες τις διαθέσιμες... γωνίες και να συμβουλεύσει αναλόγως τον διαιτητή, σε απλά... ποδοσφαιρικά το «θέατρο» δεν πείθει ούτε και επιβραβεύεται, κάθε άλλο! Είναι όμως πάρα πολλές, ολοένα και περισσότερες, οι περιπτώσεις στις οποίες μια απλή έως και ανεπαίσθητη επαφή, βλ. Σίλβα με Κέιν στο «Στάμφορντ Μπριτζ», επαφή που προ VAR σε καμία περίπτωση δε θα οδηγούσε στην πτώση του...παθόντος γιατί το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν να έβγαινε από τη φάση, οδηγεί σε... οσκαρικές ερμηνείες!
Βλέπετε, αν ένα πρόβλημα δεν έχει καταφέρει να λύσει, ακόμη τουλάχιστον, η τεχνολογία, είναι η αποτύπωση της πραγματικής δύναμης που ασκείται σε μια επαφή, η καταγραφή της... σφοδρότητας της σύγκρουσης! Πόσω μάλλον από τη στιγμή που σχεδόν πάντα VAR και AVAR, κόντρα στην αρχική, τουλάχιστον, οδηγία που τους είχε δοθεί τέτοιου είδους περιπτώσεις να εξετάζονται με το βίντεο στην κανονική ταχύτητα, στην προσπάθειά τους να εξετάσουν τις φάσεις στην υπέρτατη λεπτομέρειά τους, καταφεύγουν ακόμη και στα ULTRA SLOW MOTION!
Τέτοιου είδους και ποιότητας ριπλέι τηλεοπτικά είναι άκρως εντυπωσιακά αλλά απολύτως ακατάλληλα για να οδηγήσουν σε λήψη τέτοιων αποφάσεων, είναι σαν να προσπαθείς να καταλάβεις το πραγματικό μέγεθος ενός αντικειμένου και να το κοιτάζεις μέσα από μεγεθυντικό φακό, όλα μοιάζουν πολύ πιο εντυπωσιακά και επιβλητικά, ακόμη και η παραμικρή επαφή, απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα!
Κάπως έτσι η μεγαλοπρεπής βουτιά του Τιάγκο Σίλβα στο άγγιγμα του Κέιν, μη μου πει κανείς ότι δεν ήταν τέτοια, ακόμη κι αν το δεχόμουν για την οικονομία της συζήτησης απλά τη χρησιμοποιώ ως παράδειγμα, βάλτε στη θέση της όποια ανάλογη περίπτωση εσείς θέλετε, οδήγησε τον Τίρνεϊ να δώσει φάουλ υπέρ της Τσέλσι! Και το έδωσε μάλιστα, άκουσον άκουσον, προφανώς έχοντας κατά νου ότι θα εξεταζόταν η φάση στο βίντεο, ΑΦΟΥ ολοκληρώθηκε η φάση, με την μπάλα να έχει ήδη καταλήξει στα δίχτυα!
Με λίγα λόγια ο διαιτητής της αναμέτρησης, λειτουργώντας κακώς, κάκιστα, ακριβώς όπως έχουν πάρει σαφέστατες οδηγίες να λειτουργούν στις περιπτώσεις του οφσάιντ οι βοηθοί τώρα πια, άφησε τον Κέιν να σκοράρει και σφύριξε κατόπιν εορτής αυτοαναιρούμενος, προφανώς μπερδεμένος και ο ίδιος, μέσα σε δευτερόλεπτα! Ήταν αυτή η πιο κραυγαλέα περίπτωση που η τεχνολογία χειραγωγήθηκε από ποδοσφαιριστή στα χρόνια του βίντεο; Προφανώς όχι!
Ήταν όμως, βοηθούσης και της καθυστέρησης από πλευράς Τίρνεϊ, απολύτως χαρακτηριστική! Όπως χαρακτηριστικές είναι τώρα πια και οι περιπτώσεις με τους περιβόητους «τραυματισμούς» στο κεφάλι για τους ποδοσφαιριστές! Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε, σε πρώτο επίπεδο τουλάχιστον, με χειραγώγηση της τεχνολογίας αλλά του ίδιου του κανονισμού!
Καλώς έχει καθιερωθεί, δεν το συζητώ, η άμεση, ακαριαία διακοπή του παιχνιδιού σε περίπτωση έστω και της παραμικρής υποψίας τραυματισμού στο κεφάλι! Αυτό προφανώς δε σημαίνει ότι η συγκεκριμένη πρόβλεψη δεν είναι διαθέσιμη, όπως και πολλές άλλες, για εκμετάλλευση από πλευράς των παικτών!
Γιατί μη μου πείτε ότι είναι τυχαίο το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των, εν τέλει, επιπόλαιων τέτοιου είδους περιπτώσεων, εντοπίζεται σε ποδοσφαιριστές της ομάδας που αμύνεται τη στιγμή που ο αντίπαλος γίνεται επικίνδυνος! Το μοτίβο είναι «πηδάω για κεφαλιά, αν τη χάσω και η κατάσταση είναι δύσκολη μένω κάτω και η επίθεση του αντιπάλου διακόπτεται»! Όσο για το δεύτερο επίπεδο, η σκέψη είναι... αν ο αντίπαλος με ακούμπησε έστω και λίγο μπορεί και να κερδίσω την αποβολή του, τα πώς και τα γιατί απαντήθηκαν παραπάνω!
Για να το κλείσουμε, έχοντας πλέον ξεφύγει από τα προφανή, από τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών να οδηγήσουν το διαιτητή σε λάθη που φαίνονται με γυμνό μάτι άρα και «συλλαμβάνονται» από το VAR, το ποδόσφαιρο οφείλει, στην προσπάθειά του να αυτοπροστατευθεί, να ασχοληθεί με τις πιο προχωρημένες περιπτώσεις! Με αυτές που θέλουν τους ποδοσφαιριστές περισσότερο να χρησιμοποιούν το...σύστημα παρά να προσπαθούν να το ξεγελάσουν!
Όποιον... διώκτη του πραγματικού εγκλήματος κι αν ρωτήσεις θα σου πει ότι οι παράνομοι είναι πάντα ένα βήμα πιο μπροστά από το «Νόμο» τόσο σε επίπεδο ιδεών όσο και σε επίπεδο των μέσων που χρησιμοποιούν! Αυτό το βήμα οι «παράνομοι» του ποδοσφαίρου το έχουν ήδη κάνει! Ο «Νόμος» οφείλει να προσαρμοστεί...και να τους ακολουθήσει!
