γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Το φετινό πρωτάθλημα της Super League, με τα μέχρι στιγμής δεδομένα τουλάχιστον, δεν είναι προφανώς το ανταγωνιστικότερο που έχουμε δει, ο Ολυμπιακός, ακόμη και με το στραβοπάτημα κόντρα στον Απόλλωνα, βρίσκεται στο +9 από τη δεύτερη ΑΕΚ, στο +14 από τον ΠΑΟΚ, στο +16 από τον Παναθηναϊκό, οι δύο τελευταίοι έχουν από ένα παιχνίδι λιγότερο! Οι προσδοκίες που είχαμε, αν όχι όλοι όσοι ασχολούμαστε σίγουρα αρκετοί, στις αρχές της σεζόν για μια συναρπαστική μάχη, κούρσα όχι για έναν, όπως σε μεγάλο βαθμό εξελίσσεται, αλλά για πολλούς, τρεις τουλάχιστον, προφανώς και δεν έχουν ευοδωθεί! Αυτό τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίου, μένουν ακόμη 20 αγωνιστικές, οι μισές με παιχνίδια μεταξύ των ομάδων της πρώτης εξάδας, ποτέ μη λες ποτέ!
Κι όμως, με 16 στροφές ήδη πίσω μας, το φετινό, ταπεινό, ας μη γελιόμαστε, σε σχέση με τις μεγάλες λίγκες του εξωτερικού -εξακολουθεί να απέχει έτη φωτός σε όλα τα επίπεδα, αγωνιστικά, οργανωτικά, εμπορικά από διοργανώσεις τύπου Premier League, Bundesliga, Primera Division, Serie A αλλά και Ligue 1, Primeira Liga, Eredivisie, ακόμη και από την τουρκική Super Lig- ελληνικό πρωτάθλημα μοιάζει να... διαθέτει το στοιχείο που αν με ρωτάτε του έλειπε πιο πολύ από όλα εδώ και πάρα πολλά χρόνια! Είναι η πρώτη φορά εδώ και πολύ καιρό, το γεγονός ή έστω η... ένδειξη αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία από τη στιγμή που πρόκειται για μια σεζόν στην καρδιά της πανδημίας με όλα τα πολύ σημαντικά προβλήματα που αυτό συνεπάγεται, που στη μεγάλη εικόνα, ανεξάρτητα από το πως ακριβώς διαμορφώνεται η κατάσταση με θέσεις και αποστάσεις στην ίδια τη βαθμολογία, μπορεί να διακρίνει κανείς, μπορώ τουλάχιστον εγώ να διακρίνω για να μη σας το... φορτώνω, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ!
Προοπτική που οφείλεται ή στηρίζεται σε αρκετούς διαφορετικούς παράγοντες, οφείλεται ή στηρίζεται στις ομάδες, στις προδιαγραφές της διοργάνωσης, στους κανόνες του παιχνιδιού! Και δε σας κρύβω πως σε ότι αφορά το πρώτο.. .συστατικό στοιχείο, τους ίδιους τους συλλόγους και την προοπτική που γεννά η παρουσία και η... πολιτεία τους, μεγάλος πρωταγωνιστής είναι, στα δικά μου μάτια, ο Παναθηναϊκός! Ένα μέγεθος... δυσθεώρητο για το ελληνικό ποδόσφαιρο, όχι μόνο εμείς αλλά ΚΑΙ εμείς οι 40 και κάτι το γνωρίζουμε πολύ καλά, ένας γίγαντας που δεν είχε μείνει απλώς μακριά από τις επιτυχίες τα τελευταία χρόνια αλλά έδειχνε να έχει χάσει τελείως το δρόμο του πηγαίνοντας... κόντρα στο ίδιο το ποδόσφαιρο! Δεν έχει μεγάλο νόημα να αναλύσουμε τα του παρελθόντος, δεν μπορούμε παρά να αναγνωρίσουμε τα του παρόντος! Με κανονικό προπονητή, προφανώς με τα λάθη του, στον πάγκο, με υλικό όχι μόνο ποιοτικότερο αλλά και σαφώς πιο ισορροπημένο, οι πράσινοι κερδίζουν παιχνίδια, κερδίζουν αυτοπεποίθηση, κερδίζουν, σημαντικότερο όλων, τον κόσμο τους κι ας... μένει αρκετές φορές μακριά λόγω πανδημίας!
Δύο είναι τα βήματα που μένουν να γίνουν από τον Παναθηναϊκό για να μας πείσει πως αν δεν επέστρεψε στην κανονικότητα είναι πολύ κοντά στο να τα καταφέρει! Το πρώτο, ιστορικής σημασίας, έχει προφανώς να κάνει με το κλείσιμο του γηπεδικού ζητήματος, είναι κοντά στην τελική του ευθεία! Με μια έδρα 35+ χιλιάδων θέσεων στο Βοτανικό, θεωρώ από δύσκολο έως αδύνατο, μη σας πω και ουτοπικό, να βρεθεί λύση στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, η ομάδα θα αλλάξει επίπεδο σε όλους τους τομείς! Το δεύτερο αφορά το οργανόγραμμα του συλλόγου, το να έχει επωμιστεί ευθύνες και καθήκοντα, ουσιαστικά, και τεχνικού διευθυντή ο Ίβαν Γιοβάνοβιτς είναι από ανεξήγητο έως «αυτοκτονικό»! Τα παραδείγματα είναι εκεί έξω, σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα, σε όλα τα κλαμπ που κυριαρχούν στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο και προφανώς κάτι κάνουν καλά αναθέτοντας το κομμάτι της μεταγραφικής πολιτικής στους απολύτως ειδικούς, οι λόγοι για τους οποίους ο Παναθηναϊκός, γιατί περί αυτού πρόκειται, αρνείται να κοιτάξει κατάματα την αλήθεια του σύγχρονου ποδοσφαίρου παραμένουν ανεξήγητοι!
Όπως ανεξήγητοι παρέμεναν μέχρι πριν από λίγο καιρό και για τον ΠΑΟΚ, οι άνθρωποι της ομάδας της Θεσσαλονίκης εμπιστεύτηκαν εν τέλει τον Ζοσέ Μπότο, σε ότι αφορά τον Κυπελλούχο Ελλάδος πρόκειται, προφανώς, για μια σεζόν στην οποία κλείνει ένας κύκλος, σε αυτές τις περιπτώσεις αν κινηθείς προσεκτικά ανοίγει ο επόμενος! Η ομάδα του νταμπλ, κι ας την στήριξε αρχικά ο Λουτσέσκου, φεύγει από τη σκηνή, ο ΠΑΟΚ έχει την τεχνογνωσία και τα μέσα να χτίσει την επόμενη, πρέπει πρώτα να τα... βρει με τον εαυτό του αναπροσαρμόζοντας τους στόχους του, το στάτους , πάντως, του κλαμπ, αυτό ήταν και το μεγάλο ζητούμενο, έχει αλλάξει θεαματικά προς το καλύτερο την εποχή Σαββίδη! Το μεγάλο ζήτημα είναι ο ίδιος ο διοικητικός ηγέτης και η... ένταση αλλά και η συχνότητα της ενασχόλησής του με την ομάδα, είναι και σε αυτή την περίπτωση το γηπεδικό που μοιάζει να δίνει τον τόνο, σε περίπτωση που ξεπεραστούν τα εμπόδια ο «δικέφαλος του βορρά» μπορεί να ξεπεράσει... εαυτόν!
Σε πλεονεκτική έως και προνομιακή θέση σε σχέση με «πράσινους» και «ασπρόμαυρους» σε ότι αφορά το... στεγαστικό της ζήτημα βρίσκεται η ΑΕΚ, η «Αγιά Σοφιά» λειτουργεί ως φάρος στη φετινή σεζόν και το φάρο πρέπει να τον... βλέπεις, απολύτως ορατή η έναρξη της νέας εποχής για την Ένωση, εκτός απροόπτου το Σεπτέμβρη επιστρέφει σπίτι! Σε συνδυασμό με την αδιαμφισβήτητη ποιοτική αναβάθμιση του υλικού, κι ας δυσκολεύεται ακόμη να φανεί απολύτως ή... πειστικώς ανταγωνιστικό σε επίπεδο διεκδίκησης του τίτλου, ήταν ούτως ή άλλως πολύ μεγάλη η απόσταση που είχε να καλύψει από την απογοητευτική περασμένη σεζόν η ομάδα, αλλά και το μάλλον κερδισμένο, μέχρι στιγμής, «στοίχημα» Γιαννίκη, το μέλλον προδιαγράφεται σίγουρα πολύ καλύτερο από το πρόσφατο παρελθόν! Αυτό είναι άλλωστε, διαχρονικά, το ζητούμενο για όλες τις ομάδες, το δυσκολότερο... task το έχει ο Ολυμπιακός, είναι βλέπετε οι ίδιες οι επιτυχίες του που του... ψηλώνουν συνεχώς τον πήχη!
Κάπως έτσι εξηγείται και η σχετική... δυσθυμία ικανής μερίδας «ερυθρόλευκων» φιλάθλων για τα της τρέχουσας σεζόν κι ας είναι ο Πρωταθλητής πρώτος και με διαφορά, κι ας πήρε την πρόκριση στα πλέι οφ του Europa League! Ο τρόπος που λειτουργούν οι Πειραιώτες τα τελευταία χρόνια σε όλα τα επίπεδα είναι, το έχουμε πει πολλές φορές, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΙΚΟΣ, το τελευταίο δείγμα έχει ονοματεπώνυμο, Αγκιμπού Καμαρά, έχει μάθει το κοινό του να είναι απαιτητικό και καλά κάνει! Ανεξαρτήτως του θεάματος που προσφέρει στο χορτάρι, αυτή άλλωστε είναι και η συζήτηση, θα πρέπει κανείς να είναι τουλάχιστον κακοπροαίρετος για να μη διακρίνει, για να μην παραδεχθεί, ότι σε επίπεδο οργάνωσης, λειτουργίας και λήψης αποφάσεων ο Ολυμπιακός έχει ξεφύγει από τους υπόλοιπους, είναι το...εγχώριο παράδειγμα προς μίμηση στους συγκεκριμένους τομείς και αυτό δεν αλλάζει, περισσότερο ωφελημένος παρά ζημιωμένος θα είναι και ο ίδιος αν κάποιοι καταφέρουν να τον...ακολουθήσουν!
Σε όλα τα παραπάνω προσθέστε τον για μια ακόμη χρονιά ανταγωνιστικό Άρη, τον ΟΦΗ που θυμίζει ολοένα και περισσότερο το... μέγεθος από τα παλιά, την οικονομική όχι ακριβώς ευρωστία αλλά σχετική, τουλάχιστον, άνεση των υπολοίπων με τη βοήθεια των χρημάτων από τον ΟΠΑΠ! Προσθέστε την, κατά κανόνα τουλάχιστον, εξαιρετική ποιότητα των αγωνιστικών χώρων, επιτέλους λύθηκε θεσμικά το ζήτημα, σε συνεργασία με εταιρεία που ειδικεύεται στη συντήρηση του χλοοτάπητα προχώρησε η Super League!
Προσθέστε την παράμετρο του VAR που με τα προβλήματα και τα... παράπονα που δε λείπουν φροντίζει να λείπουν, στη χειρότερη περίπτωση, τα απολύτως εξόφθαλμα λάθη, προσθέστε ακόμη και την περίσταση της πανδημίας που δοκιμάζει, ίσως και να εκπαιδεύει, τον... οργανισμό των ομάδων σε πολύ δύσκολες συνθήκες και νάτο, ολοκληρωμένο, το παζλ! Πείτε με αισιόδοξο, τέτοιος είμαι άλλωστε, αλλά όσο περνούν οι μήνες, όσο περνούν οι αγωνιστικές, μου φαίνεται ολοένα και πιο πιθανό το ενδεχόμενο να παρακολουθούμε όχι το καλύτερο, όχι το πιο ανταγωνιστικό, όχι το πιο συναρπαστικό, όχι το πιο ενδιαφέρον αλλά το πρώτο πρωτάθλημα μιας νέας, πολύ καλύτερης, για το ελληνικό ποδόσφαιρο, εποχής! Λέτε;
www.bnsports.gr
