γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Σχετικά Άρθρα
Παναθηναϊκός - Μπόκα Τζούνιορς: Η τελευταία ποδοσφαιρική παράσταση του Μίμη Δομάζου με το τριφύλλι στο στήθος! (video)
Ντούσαν Μπάγεβιτς: Η άφιξη στην ΑΕΚ του «πρίγκιπα του Νερέτβα» που ο Ιούνιος του ταίριαζε πολύ!
Retro Stories (1972): Το μεσημέρι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας που ο Παναγιώτης Κελεσίδης έγινε «ο Μπανκς της Ελλάδας»! (video)
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Με αφορμή το σημερινό παιχνίδι (17/9, 21.30) του Παναθηναϊκού με τα Γιάννενα, σκέφτηκα να κάνουμε αυτή την αναδρομή από εκείνο το μεσημέρι της 17ης Απριλίου του 1978. Και αυτό γιατί εκείνη η ομάδα που είχε δημιουργηθεί τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘70, στην πρωτεύουσα της Ηπείρου, για πάρα πολύ μεγάλο διάστημα έπαιξε ένα εξαιρετικό ποδόσφαιρο και ήταν πολύ άτυχη που δεν μπορέσει να το συνδυάσει με κάποια έξοδο στην Ευρώπη, γιατί όχι ακόμα και με ένα τίτλο, όπως έγινε δύο χρόνια αργότερα με την Καστοριά που πήρε ως πρώτη ομάδα από την περιφέρεια το Κύπελλο Ελλάδος.
Για το πως δημιουργήθηκε εκείνη η εξαιρετική ομάδα που πήρε το προσωνύμιο ο «Άγιαξ της Ηπείρου» έχω φτιάξει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στο βιβλίο μου «Της Κυριακής τα είδωλα» που κυκλοφόρησε το 2011 από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ με ιστορίες από το ελληνικό ποδόσφαιρο και στην πρώτη ευκαιρία θα το αναδημοσιεύσουμε!
Ας εστιάσουμε λοιπόν, σε εκείνη την πραγματικά ιστορική από κάθε πλευρά και υπό οποιοδήποτε πρίσμα νίκη, του Απριλίου του 1978, σε ένα απόγευμα που για τον Παναθηναϊκό όλα έμοιαζαν… εύκολα. Προηγήθηκε στο παιχνίδι με δύο γκολ του Κώστα Ελευθεράκη στο 14’ και εκτέλεση φάουλ του Αχιλλέα Ασλανίδη στο 16’ και έμοιαζε να έχει «αγκαλιάσει» τη νίκη. Ήταν μία κακή σεζόν για τον Παναθηναϊκό αμέσως μετά από το εκπληκτικό νταμπλ που είχε πάρει την προηγούμενη περίοδο υπό τις οδηγίες του τεράστιου πολωνού προπονητή, Κάζιμιρτζ Γκόρσκι. Η εσωστρέφεια είχε χτυπήσει τον σύλλογο, μετά τον αποκλεισμό τον Νοέμβριο του 1977, στις λεπτομέρειες, στον δεύτερο γύρο του Κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης, από την μετέπειτα φιναλίστ της διοργάνωσης βελγική Φ.Κ. Μπριζ.
Η διοικητική αστάθεια και ο πόλεμος φατριών μέσα στον σύλλογο είχε οδηγήσει στην απομάκρυνση των Μίμη Δομάζου και Αντώνη Αντωνιάδη μετά από εκείνο το παιχνίδι όπου οι «πράσινο» νίκησαν 1-0, αλλά δεν ανέτρεψαν την ήττα με 2-0 στο Βέλγιο. Όσα ακολούθησαν εκείνο το παιχνίδι και η απόφαση να διώξει ο Παναθηναϊκός τον σημαντικότερο ποδοσφαιριστή της ιστορίας του μαζί με τον κορυφαίο Έλληνα σκόρερ του και τον εξαιρετικό (εκείνη την περίοδο) Γιουγκοσλάβο ποδοσφαιριστή που διέθετε, Μπόρα Τζόρτζεβιτς λειτούργησε καταλυτικά για τους… αντιφρονούντες τον Γκόρσκι! Μετά τα Χριστούγεννα η ομάδα άρχισε μία πτωτική τάση και έπειτα από την ήττα και στην Λεωφόρο από την ΑΕΚ με ένα γκολ του Ντούσαν Μπάγεβιτς για το κύπελλο πλέον ουσιαστικά είχε παραδώσει τα σκήπτρα. Εκείνη τη μέρα, όμως, δεν έμοιαζε να υπάρχει σύννεφο στον ορίζοντα. Μέχρι που η ομάδα των Ιωαννίνων έβαλε κάτω την μπάλα και άρχισε να φτιάχνει τη μία φάση μετά την άλλη, δημιουργώντας ευκαιρίες ήδη από το πρώτο ημίχρονο!
Με σέντερ φορ τον Δημήτρη Σεϊταρίδη, πατέρα του Γιούρκα, που είχε παίξει μία σεζόν στον Παναθηναϊκό το 1974-75 και με ακραίους τον Ασκαρίδη και τον Κοντογεωργάκη (τον σπουδαιότερο από εκείνους τους Αργεντινούς ποδοσφαιριστές που έφερε το 1972 στα Γιάννενα, ο Γκόμεζ Φαρία) ο οποίος είχε γίνει Έλληνας και σύντομα θα έπαιζε στην Εθνική ομάδα, ο ΠΑΣ άρχισε να δημιουργεί φάσεις και κατάφερε μέσα σε 3 λεπτά να ισοφαρίσει σε 2-2. Ο προπονητής της ομάδας των Ιωαννίνων, Αντώνης Γεωργιάδης είχε δημιουργήσει ένα εξαιρετικό σύνολο το οποίο έπεσε πολύ μοντέρνο ποδόσφαιρο και αυτό το τρικ, με τον Σεϊταρίδη που ουσιαστικά ήταν χαφ να παίζει ως ένα είδος ψεύτικου εννιαριού, έκανε ματ στον ΠΑΟ και τον Γκόρσκι!
Ακριβώς από πίσω από τους τρεις επιθετικούς έπαιζε ως οκτάρι, ένας πολύ κοντρολαρισμένος ποδοσφαιριστής ο Λιάκος και πιο πλάγια υπήρχε ο Γκλασμάνης από τα δεξιά και ο Μοντέζ από τα αριστερά που δημιουργούσαν ένα επιθετικογενές κέντρο γεμάτο δυνατότητες να φτιάξουν με κάθε τρόπο φάση! Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, ο Μοντέζ έκανε ίσως την πληρέστερη εμφάνιση του πότε παγώνοντας το παιχνίδι και πότε δημιουργώντας με κάθετες πάσες διαρκή ρήγματα! Όταν οι παίκτες πήγαν στα αποδυτήρια, με το αποτέλεσμα να είναι πάντα 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού, παρά τις καλές φάσεις που είχε δημιουργήσει η φιλοξενούμενη ομάδα, κανείς δε φανταζόταν την εξέλιξη που θα έπαιρνε το ματς στο δεύτερο ημίχρονο!
Ο ΠΑΣ κατάφερε όχι μόνο να ισοφαρίσει, αλλά να προηγηθεί κιόλας, και από εκείνο το σημείο και έπειτα το φοβερό ήταν πως κατάφερε να κρατήσει την μπάλα στα πόδια του στο μεγαλύτερο διάστημα του παιχνιδιού έως το τέλος, με την επιλογή ρίσκου του Γεωργιάδη να μην κλειστεί η ομάδα του, αλλά αντίθετα να συνεχίσει να επιτίθεται συνεχίζοντας να κάνει ευκαιρίες που έφτασαν όταν τελείωσε το παιχνίδι σε σύνολο τις 10!
Ο Γκλασμάνης ήταν ο σκόρερ, στο 61ο λεπτό που έβαλε φωτιά στο ματς με ωραίο συρτό σουτ και στο 64’ ο Σεϊταρίδης με εξαιρετική κεφαλιά άφησε άγαλμα τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού, Νίκο Βαλλιάνο ισοφαρίζοντας μετά από εκτέλεση φάουλ του Κοντογεωργάκη. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε σπασμωδικά να βγει στην επίθεση, αλλά η ροή του αγώνα ήδη είχε γυρίσει πλέον υπέρ του ΠΑΣ. Το 2-3 ήρθε με γκολ στο 77ο λεπτό με ψηλοκρεμαστή κεφαλιά του Γκλασμάνη που κατέληξε στα δίχτυα!
Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τους παίκτες του ΠΑΣ να πανηγυρίζουν και τους φίλους του ΠΑΟ παρά την πίκρα τους να τους χειροκροτούν, αποδεχόμενοι πως η ομάδα που τους είχε κερδίσει άξιζε από την αρχή μέχρι το τέλος του παιχνιδιού το να φύγει νικήτρια από το γήπεδο. Φυσικά, δεν έλειψαν και οι γκρίνιες, με περίπου 200 οπαδούς του Παναθηναϊκού να δημιουργούν προβλήματα, περιμένοντας έξω από τα αποδυτήρια, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον των ποδοσφαιριστών και του προπονητή! Ωστόσο, η πλειοψηφία αποχώρησε ήρεμα από το γήπεδο έχοντας αναγνωρίσει πως ο αντίπαλος ήταν πραγματικά εξαιρετικός.Το μεγαλύτερο κομπλιμέντο για εκείνη την εμφάνιση και νίκη του ΠΑΣ στην Λεωφόρο ήρθε από τον Γιαννη Διακογιάννη στην Ελευθεροτυπία όπου αρθρογραφούσε και που έγραψε για την ομάδα του Αντώνη Γεωργιάδη: «Αξίζει να αναφέρουμε πως ενας Έλληνας τεχνικός έχει καταφέρει μία επαρχιακή ομάδα να αγωνίζεται με κυριαρχικό τρόπο μέσα στην έδρα της πρωταθλήτριας ομαδας χωρίς να φοβάται παίζοντας ποδόσφαιρο και όχι κατενάτσιο». 
Από το Σεπτέμβριο του 1959 που υπήρχε η δημιουργία της πρώτης εθνικής κατηγορίας, μια ομάδα δεν είχε φύγει νικήτρια, ενώ έχανε με δυο γκολ διαφορά στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και το ακόμα πιο σπουδαίο που είχε πετύχει εκείνη τη μέρα, η εντεκάδα του Αντώνη Γεωργιάδη ήταν να υποχρεώσει τον Παναθηναϊκό στην πρώτη εντός έδρας ήττα πρωταθλήματος από τις 6 Δεκεμβρίου του 1972 και το εκπληκτικό ματς του Παναγιώτη Κελεσίδη είχε υπερασπιστεί το γκολ του Αργυρούδη και την νίκη του Ολυμπιακού 0-1.
Έξι χρόνια, τέσσερις μήνες και έντεκα μέρες αργότερα ο ΠΑΣ Γιάννινα θα κατόρθωνε να εκπορθήσει την έδρα του τριφυλλιού, τελειώνοντας το μεγαλύτερο σερί που έχει υπάρξει μέχρι και σήμερα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου!
www.bnsports.gr
