γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Τελικά μπορεί να είχε γλιτώσει την απόλυση μετά την πεντάρα από την Λίβερπουλ και μετά την ήττα από την Μάντσεστερ Σίτι που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι κι αυτή με διάφορα τεσσάρων ακόμα και πέντε γκολ, ωστόσο ο Σόλσκιερ απολύθηκε γιατί η ήττα από τη Γουότφορντ δεν χωνευόταν εύκολα! Ήθελαν να βγει η χρονιά και να πάνε για τον Ποτσετίνο που έρχεται τώρα το όνομα του δυνατά στο προσκήνιο αλλά η υπομονή εξαντλήθηκε και στα ψηλά κλιμάκια! Μόνο που το ερώτημα παραμένει: Γιατί άργησαν να το κάνουν στο διάστημα της διακοπής για τις εθνικές ομάδες όπου θα μπορούσε πιο εύκολα ένας άνθρωπος να έρθει και να ξεκινήσει την επόμενη μέρα;
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η πικρή αλήθεια είναι πως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δείχνει χαμένη στο κομμάτι του προσανατολισμού. Στο περίφημο παραμύθι του Λιούις Κάρολ «Η Αλίκη στην χώρα των θαυμάτων» η στιχομυθία λέει:
«Ξέρεις αν πηγαίνω καλά;»
Η απάντηση είναι ουσιαστικά μία καινούρια ερώτηση:
«Προς τα που θες να πας;»
«Δεν ξέρω…»
«Ε τότε μια χαρά πας!»
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην μετά Σερ Άλεξ Φέργκιουσον εποχή! Κανένας στόχος κανένας προσανατολισμός, καμία πραγματική και ουσιαστική γραμμή από την διοίκηση της ομάδας που να μπορέσει να πείσει και τον κόσμο ότι υπάρχει ένα πλάνο.
Ο Ντέιβιντ Μόγιες απομακρύνθηκε μετά από μία κακή χρονιά που ήταν όμως απολύτως φυσιολογικό να συμβεί αμέσως μετά από την αποχώρηση μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας όπως ο Σερ Άλεξ. Τώρα υπάρχουν δεύτερες σκέψεις ότι αν τότε τον είχαν στηρίξει ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Προσωπικά δε νομίζω ότι μπορεί να έχει βάση αυτή η σκέψη, αν και μιλάμε εντελώς θεωρητικά, γιατί ο Σκωτσέζος τεχνικός έδειχνε τότε εντελώς εκτός από τα νερά του σε έναν πάγκο με τόσο μεγάλες απαιτήσεις. Ούτε η περίπτωση του Φαν Χάαλ ήταν κατάλληλη και νομίζω πως σωστά δεν του δόθηκε χρονος περισσότερος από δυο σεζόν.
Ο Ζοσέ Μουρίνιο έφτασε ως σωτήρας του 2016 και η αλήθεια είναι ότι έγινε μόλις ο πρώτος προπονητής στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που κατακτούσε τίτλους στην παρθενική του σεζόν στον πάγκο! Ένα ευρωπαϊκό τρόπαιο με το οποίο εξασφαλίστηκε η συμμετοχή στο επόμενο Champions League, ένα League Cup και βήματα προόδου που τα ακολούθησε μια δεύτερη θέση πίσω από την υπερηχητική Μάντσεστερ Σίτι των 100 πόντων την σεζόν 2017 – 18. Η συγκομιδή μάλιστα των 81 βαθμών παραμένει η ψηλότερη που μάζεψε ο σύλλογος από την μέρα που αποχώρησε ο Φέργκιουσον…
Το κλειδί ήταν η επόμενη χρονιά και εκεί ή έπρεπε να επιμείνουν παρά τις όποιες κακές εμφανίσεις μέχρι τα Χριστούγεννα ή από τη στιγμή που αποφασίστηκε να φύγει ο Πορτογάλος, η αναζήτηση για προπονητή έπρεπε να γίνει επιτακτική με τον Σόλσκιερ να έμενε μέχρι το τέλος της σεζόν ως υπηρεσιακός! Οι γραφικότητες που ακολούθησαν το καλό διάστημα των πρώτων δύο μηνών του Νορβηγού, με τον Ρίο Φερντινάντ να έχει γελοιοποιηθεί μέχρι σήμερα με το περίφημο Ole’s on the wheel αποτέλεσαν πλατφόρμα για τα σημερινά προβλήματα.
Πιθανώς ένα από τα μεγαλύτερα αποτελέσματα στην ιστορία της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην Ευρώπη, εκείνη η ανατροπή στο Παρίσι τον Μάρτιο του 2019, εξελίχθηκε στο μεγαλύτερο Βατερλώ!
Σε πρακτικό επίπεδο, αυτό που έχασε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ όλο αυτό το διάστημα είναι τρεις σπουδαίοι προπονητές που θα είχαν αλλάξει πιθανώς τη ροή των πραγμάτων! Ο Κλοπ ήταν ελεύθερος και του έγινε μία προσέγγιση το καλοκαίρι του 2015, ωστόσο δεν υπήρχε πραγματική επιθυμία να απομακρυνθεί τότε ο Φαν Χάαλ κάτι που αντίθετα η Λίβερπουλ έκανε χωρίς δεύτερη σκέψη τον Οκτώβριο. Διώχνοντας τον Ρότζερς και φέρνοντας τον Γερμανό, η Λίβερπουλ άλλαξε όλη την σύγχρονη ιστορία της!
Για τον Πεπ δεν υπήρξε ποτέ πραγματική επιθυμία στα ψηλά κλιμάκια να αποτελέσει επιλογή εκείνο το χειμώνα του 2015 – 16. Έτσι κι αλλιώς είχε προβάδισμα η Σίτι λόγω των ανθρώπων που παίρνουν τις αποφάσεις για τους Άραβες και που είχε συνεργαστεί μαζί τους στο παρελθόν ο Καταλανός τεχνικός στην Μπαρτσελόνα!
Η επόμενη μεγάλη ευκαιρία, υπήρχε με τον Αλέγκρι το καλοκαίρι του 2019 αλλά ενδιάμεσα είχε επιλεγεί να μείνει ο Σόλσκιερ. Ο Τούχελ ήταν ανοιχτός σε κάθε συζήτηση πέρυσι αλλά τον πρόλαβε η Τσέλσι!
Επίσης δεν ξέρουμε τι θα μπορούσε να είχε γίνει εάν πραγματικά υπήρχε η επιθυμία να συνεργαστεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τον Κόντε μέχρι πριν από λίγους μήνες. Οι πληροφορίες λένε πως ο Ιταλός τεχνικός δεν είχε ιδιαίτερες συμπάθειες σε υψηλό επίπεδο και κυρίως δεν θεωρεί ότι είναι κάτι ιδιαίτερο, ο Σερ Άλεξ!
Ο Σκωτσέζος επίσης, αλλά δεν είναι ο μόνος γιατί υπάρχουν αντιρρήσεις και άλλες ανάμεσα στους ίδιους τους Γκλέιζερς, δεν νομίζει πως ο Ζιντάν είναι λύση! Και ο Γάλλος όμως είναι πολύ προβληματισμένος σχετικά με το αν είναι καλό ή μετέωρο βήμα για την καριέρα του το να επιλέξει να πάει στο Όλντ Τράφορντ.
Αυτόν που θα ήθελε πολύ η διοίκηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε κάθε επίπεδο και σας έχω προειδοποιήσει για αυτό εδώ και μέρες με κομμάτι και το έχω πει πολλές φορές στο ραδιόφωνο, είναι ο Ποτσετίνο όπως και η περίπτωση του Μπρένταν Ρότζερς που συγκεντρώνει κάποια από τα στοιχεία που θεωρούν πως χρειάζεται ο σύλλογος!
Έτσι κι αλλιώς δεν είναι εύκολη επιλογή ο επόμενος προπονητής για μία ομάδα που έφτασε ήδη τις εννέα σεζόν χωρίς το πρωτάθλημα και πολύ πιθανόν θα χρειαστεί και μία διετία, τουλάχιστον για να μπορέσει να κοιτάξει στα μάτια τις Μάντσεστερ Σίτι, Λίβερπουλ, και Τσέλσι.
Αυτό πάντως που πιστεύω περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο είναι πως εκείνο που χρειάζεται η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι να απαλλαγεί από το σύμπλεγμά του επόμενου Μεσσία! Και να σταματήσει να ψάχνει για έναν μυθικό σωτήρα που πρόκειται να σταματήσει με μαγικό τρόπο την παρατεταμένη παρακμή. Μην ξεχνάμε πως όσο θα ψάχνουμε μεσσίες, θα υπάρχουν και... σταυρώσεις!