γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Παρακολουθείς τις αντιδράσεις των Βίρτζιλ Φαν Ντάικ και Μέμφις Ντεπάι με τη φανέλα της Ολλανδίας για την πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και σου υπενθυμίζουν πόσο ξεχωριστή είναι η παρουσία ενός ποδοσφαιριστή σε τελική φάση σπουδαίας διοργάνωσης.
Σχετικά Άρθρα
Παγκόσμιο Κύπελλο Κατάρ: Ποιες ομάδες προκρίθηκαν στα τελικά και ποιες θα παίξουν μπαράζ
Μαυροβούνιο – Ολλανδία 2-2: «Αυτοχειρία» στο φινάλε για τους οράνιε! (video)
Μέμφις Ντεπάι: Το ατίθασο παιδί της Ολλανδίας φρονίμεψε, και είναι έτοιμο να «σπάσει» ένα μοναδικό ρεκόρ!
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Η φανέλα της Εθνικής ομάδας είναι ιδιαίτερη, μοναδική. Κάνεις τα πάντα για να τη φορέσεις. Είναι το παιδικό όνειρό σου, από τότε που κλωτσούσες την μπάλα ως πιτσιρικάς. Είτε αγωνίζεσαι στη Ρεάλ Μαδρίτης, στη Λίβερπουλ, στην Μπάγερν, στη Γιουβέντους, στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην Μπαρτσελόνα, στην Τσέλσι, τη στιγμή που καλείσαι να εκπροσωπήσεις τη χώρα σου, όλα σταματούν. Τα δάκρυα, χαράς ή λύπης, είναι ανεπανάληπτα. Απώτερος σκοπός, η πρόκριση στα τελικά μεγάλης διοργάνωσης, βλέπε Euro ή Παγκόσμιο Κύπελλο.
Η εικόνα των Ολλανδών στο φινάλε του αγώνα κόντρα στη Νορβηγία (2-0) αποτέλεσε μία μοναδική στιγμή. Και τι δεν κατέκτησε ο Βίρτζιλ Φαν Ντάικ την τελευταία τριετία με τη Λίβερπουλ; Τσάμπιονς Λιγκ, πρωτάθλημα στην Premier League, φορώντας τη φανέλα ενός ιστορικού κλαμπ. Κι’ όμως, το συναίσθημα, η αίσθηση, η επιβεβαίωση του ραντεβού στο Κατάρ το φθινόπωρο-χειμώνα του 2022, του έδωσε το δικαίωμα να πανηγυρίσει με την καρδιά του, να σηκώσει τα χέρια του δείχνοντας και κοιτάζοντας στον ουρανό. Διότι η Εθνική ομάδα της εκάστοτε χώρας είναι υπόθεση καρδιάς.
Το γνωρίζουμε από πρώτο χέρι. Όσα συνέβησαν στην Πορτογαλία το καλοκαίρι του 2004 μας γέμισε με συναισθήματα που παρόμοια δεν είχαμε ζήσει ποτέ ξανά. Η Ελλάδα, που δεν θεωρείται δα δεδομένη η παρουσία μας σε τελική φάση ευρωπαϊκού ή παγκόσμιου πρωταθλήματος, τοποθετήθηκε ξανά στον παγκόσμιο χάρτη. Στην προκειμένη περίπτωση, η Ολλανδία ήταν απούσα από το Euro 2016 και το Μουντιάλ 2018. Για τα δικά της κυβικά, αδικαιολόγητο έως και ανεπίπτρεπτο.
Ο Φαν Ντάικ έφτασε τα 30 του χρόνια, 31ος θα είναι στο Κατάρ. Θα είναι το πρώτο του διεθνές τουρνουά Εθνικών ομάδων, μιας και το περασμένο καλοκαίρι ήταν τραυματίας. Ο Ντεπάι, 4ος σκόρερ στην ιστορία των «οράνιε» μόλις στα 27 του χρόνια, θα ήθελε επίσης, ως φυσικός ηγέτης της Ολλανδίας, να ξεπλύνει την ντροπή του αποκλεισμού της φάσης των «16» από το πρόσφατο Euro. Αμφότεροι στάθηκαν στις δηλώσεις τους στην ξεχωριστή σημασία της πρόκρισης, στην υπερηφάνεια που νιώθουν, στο δέος να φοράς τη φανέλα με το Εθνόσημο. Εδώ, ο φτασμένος Λούις Φαν Χάαλ πάλεψε με τις δυνάμεις και το... καροτσάκι του, ώστε να βρεθεί στα αποδυτήρια και να πανηγυρίσει μαζί με τους ποδοσφαιριστές του. Εδώ ο GOAT, Λιονέλ Μέσι προσπαθεί να ξεκλέψει 15λεπτα με την Αργεντινή, την ώρα που «φωνάζει» τραυματίας με την Παρί Σεν Ζερμέν, ώστε να δει την Εθνική της χώρας του στο προσεχές Μουντιάλ. Και το κατάφερε...
Η ευτυχία που τους προσφέρεται από μία πρόκριση είναι ανεκτίμητη. Αφήνοντας βέβαια το συναισθηματικό κομμάτι στην άκρη, επίκειται και αύξηση της ποδοσφαιρικής αξίας τους. Αν πάμε ξανά πίσω στη δική μας επιτυχία το 2004, μην ξεχνάτε πως όλοι (ανεξαιρέτως) επωφελήθηκαν από τη μέγιστη επιτυχία της κατάκτησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Ναι, και εμείς είχαμε τα αστέρια μας τα οποία πραγματοποιούσαν καριέρα στο εξωτερικό. Οκτώ τον αριθμό. Άλλοι πέντε εξαργύρωσαν άμεσα ή μακροπρόθεσμα το εν λόγω επίτευγμα με μεταγραφή στο εξωτερικό. Και μην ξεχνάμε τις... εσωτερικές μετακινήσεις στα μεγαλύτερα κλαμπ της χώρας, μιας και το τότε πρωτάθλημα ήταν σαφώς πιο εύκολο να σε «κρατήσει» στα ενδότερά του.
Έχει ανάγκη ο Φαν Ντάικ και ο Ντεπάι από μία καλή πορεία των «οράνιε» το 2022 στο Κατάρ, για να κερδίσουν μία καλύτερη μεταγραφή; Οι δύο συγκεκριμένοι όχι. Ποδοσφαιριστές, όμως, όπως οι Τιλ, Χράφενμπερχ, Λανγκ, Ντανζουμά, Γκακπό περιμένουν πως και πως τη διάκριση με την Εθνική ομάδα, ώστε να ανεβάσουν τη χρηματιστηριακή αξία τους και να εξασφαλίσουν μία καλύτερη μεταγραφή, ένα πιο λαμπρό μέλλον.
Δύο σε ένα. Τα δάκρυα χαράς και η απόλυτη δικαίωση, προς τέρψιν ενός ολόκληρου Έθνους. Από την άλλη, η προσωπική διάκριση, περισσότερα χρήματα και λάμψη στα κορυφαία πρωταθλήματα του κόσμου. Η επιτυχία μίας Εθνικής έχει πολλαπλά οφέλη. Εμείς οι ρομαντικοί προτιμούμε να κρατήσουμε την ευχαρίστηση της ανύψωσης ενός Έθνους, ενός λαού στα ύψη. Αυτό που διαπιστώσαμε στα μάτια του Βίρτζιλ Φαν Ντάικ.
www.bnsports.gr
