γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Μια ακόμη απόδειξη επ’ αυτού η... παράσταση κόντρα στη Φενέρμπαχτσε, οι «ερυθρόλευκοι» μπορούν να αισθάνονται ήσυχοι για το μέλλον τους και... περήφανοι για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στον προπονητή τους!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του 2019, γήπεδο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», το δεύτερο παιχνίδι της προημιτελικής φάσης του Κυπέλλου Ελλάδος μεταξύ Λαμίας και Ολυμπιακού έχει μόλις ολοκληρωθεί! Με το γκολ του Τομάς για τους φιλοξενούμενους και πλήθος χαμένων ευκαιριών, μεταξύ των οποίων και πέναλτι στο οποίο ο Κώστας Φορτούνης νικήθηκε από τον... ανίκητο Σαράνοφ, για τους γηπεδούχους, η ομάδα του Μάκη Χάβου πανηγυρίζει την πρόκριση στους «4» της διοργάνωσης, η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς... συζητείται για πόσο ακόμη θα είναι... δικιά του! Μερίδα των φίλων των «ερυθρόλευκων» στις εξέδρες ξεσπά σε αποδοκιμασίες για τη νέα αποτυχία, με τον πρωτοπόρο της Σούπερλιγκ, ΠΑΟΚ, σε απόσταση 7 βαθμών και την ευρωπαϊκή σεζόν να έχει κλείσει μια εβδομάδα νωρίτερα με την ήττα 1-0 από την Ντινάμο στο Κίεβο, στη ρεβάνς του 2-2 του Φαλήρου, ο 49χρονος Πορτογάλος προπονητής που έφτασε 10 μήνες νωρίτερα στο λιμάνι για να τρέξει , στην πρώτη του απόπειρα μακριά από την πατρίδα του, ένα άκρως φιλόδοξο πρότζεκτ θα πρέπει, ίσως, σιγά σιγά να ετοιμάζεται για... επαναπατρισμό!
Αυτή είναι και η άποψη, όπως εκφράζεται με σχετική ανακοίνωση, των οργανωμένων οπαδών του Ολυμπιακού, μεταξύ πολλών άλλων, στην επίσημη τοποθέτησή τους μετά από τον αποκλεισμό καταλήγουν: «Και Μαρτίνς, είχες την ομάδα από την αρχή της χρονιάς, είχες έρθει από τον Απρίλιο να δεις τις ελλείψεις με στόχο να φτιάξεις αυτό που ονειρευόμαστε. Όμως δυστυχώς δεν κατάφερες να έχεις την ομάδα ΠΡΩΤΗ. Μήπως ήρθε η ώρα να ετοιμάσεις τα πράγματα σου σιγά-σιγά για κάθε ενδεχόμενο;». Όπως ξεκάθαρα προκύπτει από το ρεπορτάζ, τις ημέρες που ακολουθούν ο προβληματισμός σχετικά με την άκρη του πάγκου και στους κόλπους της διοίκησης του Ολυμπιακού είναι πολύ έντονος, ολοένα και πληθαίνουν οι... φωνές που θέλουν την απομάκρυνση του Μαρτίνς, κόντρα ίσως και στο... κοινό αίσθημα αποφασίζεται, εν τέλει, να στηριχθεί ο προπονητής! Το τελευταίο κομμάτι της σεζόν δικαιώνει αυτήν ακριβώς τη στήριξη, ο Ολυμπιακός μένει χωρίς τίτλο αλλά το «Καραϊσκάκης» σφύζει από ποδοσφαιρική υγεία, η ομάδα αποδίδει θεαματικό ποδόσφαιρο, πετυχαίνει όμορφες νίκες και το κοινό που δυσανασχετούσε φτάνει να αποθεώνει!
Fast Forward δυόμισι και κάτι χρόνια μετά, στο σήμερα, μη σας πω, κυρίως, στο βράδυ της Πέμπτης, ο Ολυμπιακός του Μαρτίνς, είναι πια ξεκάθαρα δικός του, δεν τίθεται θέμα, πετυχαίνει μια από τις μεγαλύτερες, ίσως και μία από τις ευκολότερες, εκτός έδρας ευρωπαϊκές νίκες της ιστορίας του, σίγουρα τη σημαντικότερη με τον, τώρα πια, 51χρονο τεχνικό από τη Φέιρα στο τιμόνι! Με μια απολύτως ξεκάθαρη ποδοσφαιρική ιδέα, όσο ξεκάθαρες είναι και στο σύνολό τους οι αρχές στο παιχνίδι τους, οι Πρωταθλητές Ελλάδος ποντάρουν στην κλάση του Τικίνιο Σοάρες, στην ενέργεια, το ταλέντο και το... work rate του Γιώργου Μασούρα, τη φρεσκάδα, τα προσόντα και το... θάρρος του Αγκιμπού Καμαρά, σε ότι καλό κουβαλά ο κάθε ένας από τους 15 που πατούν το χορτάρι, και δεν κερδίζουν απλά, θριαμβεύουν! Μια ακόμη όμορφη νίκη, κόντρα στην πρωτοπόρο της τουρκικής Σουπερλίγκ, με διάταξη έως και απροσδόκητη, κάτι σαν λαγό από το μανίκι ή μήπως το... playbook του Μαρτίνς! Σε περίοδο μάλιστα που, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, όχι ακόμη πολύ έντονα αλλά σε επίπεδο ψιθύρων, είχαν αρχίσει και πάλι να διατυπώνονται, μετά από τον αποκλεισμό από το Τσάμπιονς Λιγκ και κάποιες όχι και τόσο εντυπωσιακές εντός των συνόρων εμφανίσεις, αμφιβολίες, σίγουρα εκτός, ίσως και δειλά δειλά και εντός ομάδας, περί της... λειτουργικότητας της συνεργασίας του Ολυμπιακού με τον Πορτογάλο!
Και όπως συνήθως συμβαίνει, είναι, και θα είναι πάντα, το ίδιο το ποδόσφαιρο που δίνει τις απαντήσεις, πέρα από τα απολύτως απτά και μετρήσιμα μεγέθη, 2 Πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο, 118 νίκες, 32 ισοπαλίες και μόλις 25 ήττες σε 175 ματς στον πάγκο της ομάδας, 22 νίκες, 9 ισοπαλίες και 17 ήττες το ρεκόρ του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ο Πορτογάλος, όπως και κάθε άλλος πριν και μετά από αυτόν, κρίνεται, πρέπει να κρίνεται για κάτι πολύ πιο σημαντικό! Για την προοπτική που δημιουργεί με την παρουσία του και, κυρίως, με την εργασία του στο σύλλογο, για τα όσα χτίζει και αφήνει πίσω του αλλά πολύ περισσότερο για τα όσα δείχνει ότι μπορεί να βρει, με αυτόν στο τιμόνι, μπροστά της η ίδια η ομάδα, η κάθε ομάδα!
Προφανώς και δεν είναι αλάνθαστος, προφανώς και δεν είναι ο καλύτερος στον κόσμο, μου μοιάζει όμως ο καλύτερος που, στην παρούσα φάση, θα μπορούσε να έχει ο Ολυμπιακός και αυτό είναι το μείζον! Επί των ημερών του οι ερυθρόλευκοι έχουν αποκτήσει, καρπωθεί, εξελίξει και, κάποιες φορές, ακόμη και... μοσχοπουλήσει ποδοσφαιριστές, βλ. Ποντένσε, Μασούρα, Μπα, Χασάν, Σα, Εμβιλά, Ελ Αραμπί, Βαλμπουενά, τόσους και τόσους ακόμη που εμπίπτουν σε μία ή και περισσότερες από τις προαναφερθείσες... κατηγορίες! Επί των ημερών του έχουν χτίσει ένα πολύ σοβαρό, μετρημένο έως και... αξιοσέβαστο, εντός και εκτός των τεσσάρων γραμμών, προφίλ! Επί των ημερών του έχουν υπηρετήσει, ανεξάρτητα από την εικόνα ή και το αποτέλεσμα της μιας βραδιάς, ένα ποδοσφαιρικό πλάνο σαφές, με όραμα, με συγκεκριμένη φιλοσοφία και στρατηγική, με σεβασμό στον αντίπαλο, τον όποιο αντίπαλο αλλά και την κάθε μικρή ή και μεγαλύτερη περίσταση!
Με λίγα λόγια, στη μεγάλη εικόνα, με βάση αυτήν πρέπει να κρίνονται οι επαγγελματίες του χώρου, πόσω μάλλον οι προπονητές που καλούνται όχι να διαχειριστούν αλλά να δημιουργήσουν, τέτοιος είναι ο Μαρτίνς, δε βλέπω πως μπορεί οποιοσδήποτε, όσο κακοπροαίρετος κι αν είναι, να μην παραδεχθεί, να μην αναγνωρίσει το προφανές! Με αφορμή και όχι αιτία το ότι συνέβη στην Κωνσταντινούπολη, μου μοιάζει απολύτως προφανές και το φωνάζω καιρό τώρα ότι για τον Ολυμπιακό, προφανώς και φάνηκε, ως σύλλογος, ικανός με την αξιολόγηση και την απόφαση της πρόσληψής του, για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα η παρουσία του Μαρτίνς είναι ευλογία! Κάποια στιγμή, νομοτελειακά, όταν πλέον, αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε στα δικά μου μάτια να ισχύει, δε θα έχει κάτι άλλο, όχι στα της όποιας, εκείνης, περιόδου τρέχοντα αλλά στα... προσδοκώμενα αποτελέσματα, να προσφέρει και να εμπνεύσει, θα αποχωρήσει από τους ερυθρόλευκους! Θα το κάνει, όμως σχεδόν σίγουρα, ως ο μακροβιότερος προπονητής, από τους πιο επιτυχημένους, στην ιστορία του συλλόγου και, αυτό είναι απολύτως βέβαιο, όχι με τις αποσκευές που εκείνο το Φεβρουάριο του 2019... κλήθηκε να ετοιμάσει!