γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Οι κινήσεις των «μεγάλων» του ελληνικού ποδοσφαίρου προαναγγέλλουν ισχυρότερο ανταγωνισμό στη φετινή σεζόν, μοιάζει μεγάλη η ευκαιρία για πολύ πιο... ελκυστικό έως και συναρπαστικό πρωτάθλημα!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
«Μου φαίνεται σαν να 'ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ' απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν' η ζωή μια τρέλα»
Πού να 'ξεραν, αλήθεια, οι αδερφοί Κατσιμίχα όταν έγραφαν, το κυκλοφόρησαν το 1992, το «Γέλα πουλί μου» πόσο πολύ θα ταίριαζε, πόσο πολύ θα μου ταίριαζε αν προτιμάτε, στον «όμορφο, αγγελικά πλασμένο» κόσμο της Super League σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα! Από που να το πιάσεις και πού να το αφήσεις αλήθεια, από τις πρώτες δύο στροφές, «μου φαίνεται σαν να 'ναι χθες μα πάνε τόσα χρόνια», που μοιάζουν απολύτως ταιριαστές στην με δύο εβδομάδες καθυστέρηση...εκκίνηση της σεζόν; Από την... «Με το ραδιόφωνο σιγά μες στ' απαλό σκοτάδι, θα τρόμαζες αν ήξερες πόσο σε αγαπούσα» εμπειρία που λίγο πολύ όλοι οι ποδοσφαιρόφιλοι των 40+ ζήσαμε ως πιτσιρικάδες, με το τρανζιστοράκι ανά χείρας και τα παντζούρια κλειστά για να βοηθηθεί, υποτίθεται, η μεσημεριανή σιέστα εκείνα τα μαγικά μεσημέρια Κυριακής,που να μας άφηνε η...αγάπη μας, ό,τι χρώμα φανέλα κι αν φορούσε, να κλείσουμε μάτι; Oι αναλογίες και οι παρομοιώσεις είναι συνήθως εκεί για όποιον πραγματικά το θέλει οπότε δε σας κουράζω άλλο, φαντάζομαι κανείς δε θα διαφωνήσει πάντως ότι είναι ο τελευταίος στίχος που...απογειώνει τον παραλληλισμό, αν με τα καλά της και με τα στραβά της, με θετική ή αρνητική χροιά, με όσα συμβαίνουν και... της συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια δεν είναι η Super League «μια τρέλα» τότε τι είναι ακριβώς;
Είναι, σε ότι αφορά τη σεζόν 2021-22, κάτι σαν ευκαιρία, ως τέτοια τουλάχιστον προδιαγράφεται, για ανταγωνισμό, ποιότητα και ενδιαφέρον...αν όχι ακριβώς από τα παλιά σίγουρα σε βαθμό πολύ υψηλότερο από τα τελευταία χρόνια! Και προφανώς δεν πρόκειται για συμπέρασμα που προκύπτει...εκβιαστικά ή έστω αυθαίρετα, οι αριθμοί είναι εκεί όπως ακριβώς και τα διαπιστευτήρια ποιότητας των νέων... παραγόντων του παιχνιδιού, σε ποδοσφαιριστές και προπονητές αναφέρομαι! Ομολογώ ότι για τις ανάγκες του κειμένου και μόνο το βλέμμα μου πέφτει, και όσο το δυνατόν ακτινογραφεί, το BIG 5, με τις κινήσεις του καλοκαιριού τέτοιο είναι στα μάτια μου, σύντομα θα ασχοληθούμε και με τους υπολοίπους! Και το πρώτο που πολύ εύκολα μπορεί να διακρίνει κανείς είναι το... τουλάχιστον ικανότατο πoσό στο οποίο, με το πάρε δώσε του καλοκαιριού, αποτιμάται πλέον η χρηματιστηριακή αξία Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Παναθηναϊκού και Άρη, 274,5 εκατομμύρια ευρώ δεν τα λες και λίγα, είναι και αυτό δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, σίγουρα το πιο «ακριβό» BIG-5 των τελευταίων ετών! Ακριβότερο ακόμη και από εκείνο του 2018-19 που έφτανε στα 256 εκατομμύρια ευρώ σε ένα όμως πολύ διαφορετικό, στη μεγάλη εικόνα του πρωταθλήματος, περιβάλλον, τότε η Super League είχε συνολική αξία 400,5 εκατομμύρια ευρώ, σήμερα είναι στα 357,28!
Σε επίπεδο ποσοστών τη μεγαλύτερη...άνοδο σημείωσαν Παναθηναϊκός και Άρης, οι «πράσινοι» πήγαν από τα 27.3 στα 35,4 εκατομμύρια ευρώ, οι «κίτρινοι» από τα 17,5 στα 23,5! Πέρα όμως, ίσως και ανεξάρτητα, από τους αριθμούς, είναι τα ποιοτικά και όχι τα ποσοτικά χαρακτηριστικά που προφανώς μετράνε περισσότερο, με το Γιοβάνοβιτς πολύ ισχυρότερο... εχέγγυο από τους προκατόχους του στην άκρη του πάγκου και μεταγραφικές κινήσεις που, σε θεωρητικό πάντα επίπεδο, το πρακτικό μόνο στο χορτάρι αποκαλύπτεται, στα πρόσωπα των Μπρινιόλι, Κότσιρα, Σάρλια, Πέρεθ, Βιτάλ, Λούντκβιστ και Παλάσιος προδιαθέτουν για σημαντική αναβάθμιση παιχνιδιού το «τριφύλλι» δείχνει σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σχέση με την περασμένη σεζόν! Το αυτό, με καλύτερο, μάλιστα, σημείο αφετηρίας, ισχύει και για τον Άρη, το 2019-20 έδειξε τα δόντια του στο χορτάρι, το 2020-21 τα έχει, μέχρι στιγμής, δείξει στο...παζάρι! Καμαρά, Ιτούρμπε, Ν΄Ντιαγιέ είναι, για τα ελληνικά δεδομένα, κινήσεις από το επάνω ράφι, σίγουρα από ράφι...υψηλότερο από αυτό που μας είχε συνηθίσει να φτάνει η ομάδα της Θεσσαλονίκης!
Στην οποία Θεσσαλονίκη ισχυρότερος πόλος, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, παραμένει ο ΠΑΟΚ, πολύ μεγάλη η ατυχία του τραυματισμού του Ολιβέιρα, πολύ μεγάλη επιτυχία, υπό πίεση χρόνου και συνθηκών, η επιστροφή του Άκπομ για να καλύψει το κενό! Κούρτιτς, Μιτρίτσα, Τέιλορ και Σίντκλεϊ προσθέτουν λύσεις, η σημαντικότερη προσθήκη σε μια ομάδα με ούτως ή άλλως ποιοτικό ρόστερ, πρόκληση να μάθει να (παί)ζει χωρίς τον Τζόλη, μοιάζει να αφορά στην άκρη του πάγκου, η σχέση των «ασπρόμαυρων» με το Ραζβάν Λουτσέσκου είναι μια πολύ έντονη, ισχυρή, επεισοδιακή αλλά και αποτελεσματική σχέση! Αποτελεσματική όπως ακριβώς περιμένει τη λειτουργία του, μετά από τη χλωμή περσινή πορεία, και ο έτερος «Δικέφαλος» στη σεζόν, ο αποκλεισμός από τη Βελέζ κάθε άλλο παρά πτόησε-φρέναρε την ΑΕΚ στο μεταγραφικό κομμάτι, στα 33 πέρσι, στα 42 εκατομμύρια φέτος η χρηματιστηριακή αξία της ομάδας! Με νέο προπονητή το Βλάνταν Μιλόγιεβιτς η «Ένωση» μοιάζει όντως να διαθέτει το πληρέστερο ρόστερ των τελευταίων ετών, η ονομαστική αλλά και αριθμητική...αποτίμηση των Στάνκοβιτς, Μισελέν, Βράνιες, Τζαβέλλα, Χατζισαφί, Λε Ταλέκ, Γέβτιτς, Άμραμπατ, Τσούμπερ και Αραούχο υπόσχεται καλύτερες μέρες, προσθέτει σίγουρα και βάρος ευθύνης στην τεχνική ηγεσία!
Και όπου...ηγεσία, σε ότι έχει να κάνει με τα απολύτως μετρήσιμα, αποτυπωμένα στο βαθμολογικό πίνακα, μεγέθη στο ελληνικό πρωτάθλημα τα δύο τελευταία χρόνια, βλέπε Ολυμπιακό... με ισχυρό χαρτί τον Πέδρο Μαρτίνς και ισχυρότερη, παρά το ισχυρό πλήγμα με τον τραυματισμό του Κώστα Φορτούνη, μεσοεπιθετική γραμμή με τις προσθήκες των Ονιεκούρου, Λόπες, Κούντε οι πρωταθλητές κρατούν, ως είθισται με τους πρωταθλητές, δικό τους τον τίτλο του φαβορί μέχρι να βρεθεί ομάδα να τον αμφισβητήσει! Κρίσιμη για την οικονομία της σεζόν τους μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί η απόκτηση του Καρμπόβνικ, οι «ερυθρόλευκοι», με σημείο αναφοράς το έως και περιβόητο δίδυμο Τσιμίκα-Ομάρ ψάχνουν παιχνίδι από τους ακραίους αμυντικούς, ο Πολωνός προστίθεται στους Ρεαμπτσούκ, Λαλά και Ανδρούτσο! Είναι αλήθεια, σε ότι αφορά το «BΙG-5», όλα καλώς καμωμένα; Προφανώς και όχι! Ομολογώ όμως ότι, για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, θα πρέπει να είναι κανείς τουλάχιστον κακοπροαίρετος για να μην παραδεχθεί ότι οι κινήσεις που έγιναν από τους «μεγάλους» του ελληνικού ποδοσφαίρου «δείχνουν» ένα πρωτάθλημα πολύ πιο... θελκτικό αλλά και ανταγωνιστικό από το αμέσως προηγούμενο, τουλάχιστον...επί χάρτου! Αν οι προσδοκίες μας τελικά δικαιωθούν θα το μάθουμε...επί χόρτου! Καλή σεζόν να έχουμε!
www.bnsports.gr
