γράφει : Στέφανος Αβραμίδης
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
Ομολογώ ότι περιμένω πως και πως τη φετινή 13η Σεπτεμβρίου! Είναι βλέπετε η μέρα που ανοίγουν τα σχολεία και ως οικογένεια το νεότερο μέλος της οποίας ετοιμάζεται για το θαυμαστό κόσμο του νηπιαγωγείου καταλαβαίνετε ότι αδημονούμε για τη νέα αυτή σελίδα στη ζωή του, για τη νέα αυτή σελίδα στη ζωή μας, τελευταία πριν από το μεγάλο, στα μάτια τα δικά μας όπως και σε κάθε άλλου γονιού, κεφάλαιο του Δημοτικού! Εκεί όπου η εκπαιδευτική διαδικασία γίνεται κάθε μέρα και πιο ξεκάθαρη, εκεί όπου μπαίνουν στην πραγματικότητα οι βάσεις σε κάθε ένα από τα γνωστικά αντικείμενα που απασχολούν, συναρπάζουν ή και ταλαιπωρούν κάθε παιδί, κάθε νέο, σε όλη τη διάρκεια της ακαδημαϊκής, όσο μικρή ή όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή, πορείας του!
Εδώ και λίγες μέρες ομολογώ ότι περιμένω πως και πως και τη φετινή 11η Σεπτεμβρίου! Είναι βλέπετε η μέρα που ανοίγει, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η αυλαία της Super League και ως οικογένεια το πρεσβύτερο μέλος της οποίας ετοιμάζεται για το θαυμαστό κόσμο του ελληνικού Πρωταθλήματος καταλαβαίνετε... όλοι μας καταλαβαίνουμε πιστεύω! Καταλαβαίνουμε ότι η κανονικότητα του ποδοσφαίρου μας, με τη σεζόν σχεδόν ποτέ να μην αρχίζει την προκαθορισμένη ημερομηνία... είναι κάθε άλλο παρά κανονική! Καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι δυνατόν η διαπραγμάτευση της όποιας ομάδας με το όποιο κανάλι, ξεχάστε διευθύνσεις και ονόματα, δεν είναι αυτό το θέμα μας, να διεξάγεται, ή να κορυφώνεται έστω, την ύστατη ώρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην τήρηση, στην καταστρατήγηση ουσιαστικά, του, όπως αποδεικνύεται, τυπικού και μόνο χρονοδιαγράμματος!
Καταλαβαίνουμε κυρίως ό,τι δεν είναι δυνατόν εν έτει 2021, με τα παραδείγματα να ποικίλλουν από το αξίας 5 δισεκατομμυρίων ευρώ για τα τηλεοπτικά του δικαιώματα σε βάθος τριετίας αγγλικό πρωτάθλημα μέχρι και την..."εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε" κροατική Λίγκα των 10 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, οι εταίροι της Super League να μην έχουν ακόμη καταλήξει, να μην έχουν ακόμη ομονοήσει σε κεντρική διαχείριση του προϊόντος το οποίο συναποτελούν! Προσέξτε, δεν μπαίνω, για όλους τους προφανείς λόγους, στη διαδικασία του ποια θα έπρεπε, θα μπορούσε ή θα είναι, εν τέλει, η τηλεοπτική τους στέγη, δεν είναι άλλωστε υποχρεωτικό να είναι μόνο μία! Ούτως ή άλλως δεν είναι καθόλου λίγες , τελευταία, απολύτως ανάλογη του δικού μας μεγέθους, περίπτωση αυτή της ρουμανικής LIGA 1, οι Λίγκες ανά την Ευρώπη που διαχειρίζονται μεν, άρα και παραχωρούν, τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα συλλογικά, είτε σε μία και μόνο εταιρεία που με τη σειρά της συνεργάζεται με ένα ή και περισσότερα κανάλια είτε με πολλά διαφορετικά κανάλια απευθείας δημιουργώντας διαφορετικά πακέτα για το κάθε ένα από αυτά, αυτή είναι και η αγγλική περίπτωση!
Και σίγουρα δεν είναι καθόλου λίγες, μη σας πω πως είναι μόνο μία στην Ευρώπη, η πορτογαλική Primeira Liga της... μοναχικής Μπενφίκα του Benfica TV, oι Λίγκες ανά την Ευρώπη που με τα μεγάλα έως και πολύ μεγάλα μέχρι τα μεσαία ή και μικρά μεγέθη της η κάθε μία, έχουν καταφέρει να συνεννοηθούν και να χαράξουν μια κοινή γραμμή! Δεν είναι πρόθεσή μου, δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα πιστεύω, να δείξω με το δάχτυλο υπευθύνους, δεν πρόκειται εξάλλου για τωρινό, σε διαχρονικό φέρνει περισσότερο, φαινόμενο, ανάλογα με τις ισορροπίες δυνάμεων, την πάγια ή και συγκυριακή εμπορικότητα και τα αντικρουόμενα αγωνιστικά ή και επιχειρηματικά συμφέροντα όλοι "δικαιούνται" μια θέση στο κάδρο, σε τελική ανάλυση η κάθε ομάδα μία ψήφο διαθέτει! Δεν έρχομαι από τον Άρη, στον πλανήτη αναφέρομαι, γνωρίζω καλά όπως κι εσείς ότι τον τόνο σε τέτοιου είδους ζητήματα τον δίνουν οι ισχυροί, αυτό που εμένα, ως άνθρωπο που αγαπάει το ποδόσφαιρο και με την ελληνική του εκδοχή μεγάλωσε και όχι, σίγουρα όχι μόνο, ως δημοσιογράφο, με απασχολεί είναι το περιβόητο τα χρόνια που περνάμε...προϊόν!
Η ΑΕΚ αποκλείστηκε από κάποια Βελέζ, ο Άρης σταμάτησε στην Αστάνα της ποδοσφαιρομάνας Καζακστάν, ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε με τη Λουντογκόρετς, ο ΠΑΟΚ ασθμαίνει κόντρα στη Ριέκα! Το πρωτάθλημα μας έχει κατρακυλήσει στην 20η θέση της κατάταξης της UEFA, οι θέσεις μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μειώνονται σε αριθμό, η παρουσία μας φθίνει σε δυναμική, για πρεστίζ ούτε λόγος, η ανταγωνιστικότητα εντός συνόρων περιορίζεται σε δύο, βαριά τρεις αντιπάλους και μάλιστα όχι πάντα! Κι εμείς, δηλαδή οι ομάδες μας για να εξηγούμαι, δεν καταφέρνουμε όχι να συμφωνήσουμε αλλά ούτε καλά καλά να συζητήσουμε για το πως συνασπιζόμενοι, έστω και μόνο στο κομμάτι των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, θα πετύχουμε το καλό του καθενός μας να συνδυαστεί με, και όχι να υποτάξει, το κοινό καλό! Αναβαθμίζοντας, με τη δύναμη των τηλεοπτικών εσόδων, μέρα με τη μέρα, σεζόν με τη σεζόν, την ποιότητα του πρωταθλήματος άρα και ανεβάζοντας την εμπορική του αξία, εξασφαλίζοντας σε κάθε νέο κύκλο διαπραγμάτευσης ολοένα και καλύτερους οικονομικούς όρους, "διαιωνίζοντας" με λίγα λόγια ένα περιβάλλον εμπορικά αλλά και ποδοσφαιρικά υγιές και κερδίζοντας σε βάθος χρόνου πολύ περισσότερα από τα όποια σημερινά, εφήμερα αναπόφευκτα, οφέλη!
Κάπου εδώ μπορώ ήδη να ακούσω από πολλούς εκεί έξω..."δε μας λες και κάτι καινούριο, αυτά είναι γνωστά εδώ και χρόνια, τι νομίζεις, ανακάλυψες την Αμερική;" Προφανώς, προφανέστατα όχι, εκεί ακριβώς εντοπίζω και το πρόβλημα, είναι τόσο γνωστά τα προβλήματα, τόσο δοκιμασμένες αλλά και επιτυχημένες... όπου Γης, Ευρώπης σίγουρα, οι λύσεις, που απορώ πως είναι δυνατόν να δυσκολεύονται τόσο αυτοί που αποφασίζουν, οι ίδιες οι ομάδες, να τις δουν! Μοιάζουν τόσο ξεκάθαρα τα πράγματα που... όσο υπερβολικό ίσως κι αν ακούγεται, ακόμη κι ένα παιδί του Δημοτικού θα αντιλαμβανόταν πολύ εύκολα την κατάσταση αλλά και το... δέον γενέσθαι, κι ας μην είναι ακόμη τα Αρχαία στη διδακτέα ύλη! Τι να πω, θα περιμένω ένα χρόνο, δε φαντάζομαι να έχει αλλάξει τίποτε μέχρι τότε, και θα την κάνω εντός... οικογενείας τη συζήτηση!
