γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Σχετικά Άρθρα
Ranking UEFA: Η κατρακύλα συνεχίζεται, «πέφτει» προς 20ή θέση η Ελλάδα
Μποέμιανς – ΠΑΟΚ 2-1: Ο Ολιβέιρα τον γλύτωσε από το κάζο αλλά… προβλημάτισε! (video)
Ολυμπιακός-Λουντογκόρετς 1-1: Ο Αγκιμπού Καμαρά του κράτησε το αήττητο και τον στέλνει ζωντανό στη ρεβάνς (video)
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
«Κολλημένος» στην προηγούμενη εβδομάδα. Οι ελληνικές ομάδες εν μέσω ευρωπαϊκής δράσης. Conference League. Η τρίτη τη τάξη διοργάνωση που καθιέρωσε η UEFA. Ηχούν ακόμα στα αυτιά μου τα υποτιμητικά σχόλια, οι ειρωνείες, οι... προσδοκίες οπαδών και συλλόγων για πρόκριση στους ομίλους του νέου θεσμού, τότε που παρουσιάστηκε το format και ποίοι θα συμμετάσχουν. Και πρόκριση μάλιστα, δια περιπάτου. Άλλωστε, ποίοι θα είναι οι αντίπαλοι μας;
Η αργοπορία στο σχεδιασμό
Η ΑΕΚ αποκλείστηκε όπως αποκλείστηκε με τη Βέλεζ Μόσταρ. Ο Άρης αποκλείστηκε όπως αποκλείστηκε με την Αστάνα. Να μπούμε στη διαδικασία για το ποια ήταν καλύτερη ομάδα και έμεινε εκτός συνέχειας; Θέλετε να βάλουμε στη ζυγαριά το ποιός αντίπαλος έχει μεγαλύτερο πρεστίζ, η Βέλεζ ή η Αστάνα; Μικρή σημασία παρουσιάζει η εν λόγω σύγκριση.
Σημασία κατ’ εμέ παρουσιάζει η προετοιμασία και το πλάνο που καταρτίζει η κάθε ομάδα με το τέλος της προηγούμενης σεζόν. Διότι το Μάιο (για να μην πούμε και νωρίτερα) γνωρίζεις τι έχεις πετύχει αναφορικά με τους στόχους σου και σε ποιά διοργάνωση θα συμμετάσχεις. Ανεξαρτήτως, όμως, της επίτευξης όσων οριοθετήθηκαν, ο σχεδιασμός πρέπει κατά 80% να ολοκληρώνεται από τον Ιανουάριο. Ώστε την ημέρα της λήξης του πρωταθλήματος, από την επόμενη κιόλας να ανακοινώνονται οι νέοι παίκτες. Φυσικά, ένα μέρος αυτών. Όχι άπαντες. Και προπονήσεις να κάνουν. Και προετοιμασία να προλάβουν να ακολουθήσουν...
Αναφέρω ως παράδειγμα ομάδες από τη 2η κατηγορία της Γερμανίας. Δεν πάω καν στην Bundesliga, ούτε καν στα μεγάλα ονόματα της Zweite Liga, που φέτος είναι αρκετά. Ομάδες που εδρεύουν σε χωριά (κυριολεκτικά), αλλά είναι απολύτως οργανωμένα σωματεία, όπως οι Σάντχαουζεν, Ρέγκενσμπουργκ, Χάιντενχαϊμ, Άουε, «κλείνουν» παίκτες στο πρώτο εξάμηνο της σεζόν και τους ανακοινώνουν μόλις ολοκληρώνεται η αγωνιστική περίοδο. Διόλου τυχαίο. Πρόκειται για δουλειά εβδομάδων και σχεδιασμό μηνών.
Ο αντίλογος...
Φέρτε μου ότι αντίλογο θέλετε. Είναι ορισμένες μικρομεσαίες ομάδες της 2η κατηγορίας της Γερμανίας, πιο ελκυστικές από την 4άδα των ομάδων της Super League, που έχουν το δέλεαρ της ευρωπαϊκής συμμετοχής; Είναι οι τεχνικοί διευθυντές των συγκεκριμένων κλαμπ πιο ικανοί από τους δικούς μας; Είναι η προοπτική της Λίγκας (που είναι σαφώς πιο κοντά στην Bundesliga) αυτή που δελεάζει τους ποδοσφαιριστές; Είναι ο καιρός της χώρας μας που φέρνει ορισμένους παίκτες στη SL, αλλά δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα;
Εύλογα ερωτήματα. Τα σκέφτομαι προσωπικά χρόνια τώρα. Απορώ με τους αποκλεισμούς και την (μη) πορεία των ομάδων. Γελάω με την αιτιολογία της διαιτησίας σε ορισμένα παιχνίδια. Δεν γίνεται να φταίνε πάντα οι άλλοι, να είναι όλοι... βαλτοί. Ποίοι είμαστε, ως Λίγκα, ως Ομοσπονδία, ως κλαμπ, για να θεωρούμαστε τόσο σημαντικοί στο ευρωπαϊκό στερέωμα, ώστε να έχουμε την εύνοια της κάθε διαιτησίας;
Ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ
Ο Ολυμπιακός, για να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται, έχτισε την ομάδα γύρω από έναν ικανότατο προπονητή και με βάση τα χρήματα που εισπράττει ετησίως από τα ευρωπαϊκά δρώμενα, επενδύει και αναλόγως. Ξεχωρίζει σε σχεδιασμό και αυτό φαίνεται στην ποιότητα του ρόστερ. Οι συνάδελφοι γράφουν για το 3-4-3 που δεν πέτυχε με τη Λουντογκόρετς. Με τις απουσίες που είχε ο Μαρτίνς, λογικό και ένα ατόπημα στην 11άδα και στο σχεδιασμό.
Ο ΠΑΟΚ είχε φάσεις, εντούτοις δεν σκόραρε τα γκολ που έπρεπε κόντρα στην Μποέμιανς. Ατομικά λάθη, μη ετοιμότητα, πίεση, άγχος. Προσωπικά απορώ με το πόσο «απουσιάζει» από το γήπεδο ένας ικανότατος Σίντζι Καγκάβα, που όσο... ξεπερασμένος κι’ αν είναι σε φήμη και απόδοση, αποτελεί έναν Ασιάτη παίκτη, μία νοοτροπία η οποία σου εξασφαλίζει το 100% σε προσπάθεια. Αλλά δεν τη βλέπω...
Και στις δύο προαναφερόμενες περιπτώσεις, μην ξεχνάμε να τονίσουμε, ότι οι οπαδοί (το χειρότερο, ίσως και τα κλαμπ) προτρέχουν. Κλασικά. Ποιά Λουντογκόρετς (κι ας έχει χρόνια παρουσία στην Ευρώπη); Ποιά Μποέμιανς (δεν είναι ομάδα; δεν παίζει σε μία κανονική Λίγκα; δεν έχουν εγωισμό οι ποδοσφαιριστές της;). Ας κοιτάξουμε τους επόμενους αντιπάλους...
Αλλαγή τώρα, χθες...
Αυτή η νοοτροπία κάποια στιγμή - χθες δηλαδή - πρέπει να αλλάξει. Και κατ’ εμέ, η λύση δεν είναι να αρχίσει νωρίτερα το πρωτάθλημα. Αυτό που ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξει είναι το πλάνο και ο σχεδιασμός των ομάδων. Βαρέθηκα να βλέπω τις ευρωπαϊκές μάχες των ελληνικών ομάδων μήνα Ιούλιο και οι... νεοφερμένοι να είναι είτε στο αεροδρόμιο, είτε στο σπίτι τους, είτε να τους βλέπουμε στα βίντεο του Wyscout. Προσοχή, δεν μιλάμε καν για τα αστέρια που θα αφιθχούν τις τελευταίες ημέρες του Αυγούστου και θα κάνουν τη διαφορά. Μιλάμε για παίκτες συμπλήρωμα ή πολυεργαλεία.
Ο καθένας είναι υπεύθυνος για την πορεία του, για το δικό του παρών και μέλλον. Ότι χτίζεις, στο δίνει πίσω. Οι ελληνικές ομάδες, κακά τα ψέμματα, χτίζουν κάτι, μη στέρεο, σε βάσεις που τρίζουν συθέμελα.
