Σχετικά Άρθρα
Ιταλία: Η καλύτερη ομάδα πήρε το τρόπαιο κτισμένη πάνω στα ερείπια του 2017, χάρη στο Ρομπέρτο Μαντσίνι!
ΕΘΝΙΚΗ ΙΤΑΛΙΑΣ: Oι «ατζούρι» φλέρταραν με την… τραγωδία, τη λύση έδωσε η «Θεία Κωμωδία»!
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Παρθενική εμφάνιση σε τελικό Euro. Εντός έδρας ματς. Wembley. Το πιο ιστορικό γήπεδο της Ευρώπης, στα καλύτερά του. Πλήθος κόσμου, VIP, εκατομμύρια ανά την υφήλιο μπροστά στους δέκτες. Όλοι περίμεναν την Αγγλία να σηκώσει το τρόπαιο. Να επιβεβαιώσει το «it’s coming home». Πριν καν σταματήσει η ανάκρουση των Εθνικών Ύμνων (που λέει ο λόγος), τα «λιοντάρια» προηγήθηκαν.
Γκολ που της έδωσε την ώθηση που ήθελε, ώστε να εφαρμόσει το μοτίβο που είδαμε, επίσης, κόντρα στη Γερμανία. Χάρη στην άμυνά της, η οποία μέχρι την ώρα του τελικού παραβιάστηκε μόνο από την απίθανη γκολάρα του Ντάμσγκααρντ, σε στημένη φάση. Υπήρχε αυτή η αύρα. Η σιγουριά του ότι «δεν δέχομαι γκολ». Το… μηδέν θα μείνει στα μετόπισθεν. Είτε λόγω αμυντικής ικανότητας, είτε λόγω αποκρούσεων του, εξαιρετικού σε όλο το τουρνουά, Πίκφορντ.
Ο ρόλος του Σάουθγκειτ
Προετοιμασία, διάβασμα, ανάλυση, data. Εκεί κινείται ο Γκάρεθ Σάουθγκειτ. Μελέτη όσο δεν πάει άλλο. Η «τύχη» μάλλον είναι έκφραση που απουσιάζει από το λεξιλόγιό της. Γι’ αυτό και τόνισε στιγμές πριν από τον τελικό: «είναι πλέον στο χέρι των παιδιών».
Μόνο τυχαία δεν ήταν η επιλογή του να επιλέξει τρεις στην άμυνα. Ήταν μία βασική προτίμηση του Άγγλου εκλέκτορα, συν τις κλασικές αλλαγές στην 11άδα. Άλλωστε ήταν η 36η φορά με τον ίδιο προπονητή στον πάγκο, που δεν έπαιξαν οι ίδιοι 11 σε δεύτερο σερί παιχνίδι.
Σεβάστηκε λοιπόν την Ιταλία. Και καλά έκανε. Όχι επειδή τη φοβήθηκε. Αλλά πρόσεξε για να… έχει. Τρεις στην άμυνα, Μάουντ βασικός. Ο τελευταίος ως συνδετικός κρίκος άμυνας και επίθεσης, ρόλο που κατέχει με το παραπάνω στην Τσέλσι. Αλλά οι λεπτομέρειες μικρή σημασία έχουν. Η γενικότερη εικόνα μετράει. Είναι ένας προπονητής ιδανικός για τη συνέχεια της εξαιρετικής αυτής ομάδας, που συνδυάζει εμπειρία και νιάτα. Γνωρίζει τι και ποιους χρειάζεται η ομάδα του. Ανάλογα με το παιχνίδι. Μεγάλη τέχνη.
Η… πτώση λόγω κορυφαίας Λίγκας
Κι’ αν η επιλογή των Ράις και Φίλιπς φάνηκε ιδανική για την αναχαίτιση του παιχνιδιού των Ιταλών στο πρώτο ημίχρονο, η εξέλιξη του δευτέρου ημιχρόνου ήταν διαφορετική. Οι «ατζούρι» ανέβαιναν ολοένα. Κέρδιζαν μέτρα στο γήπεδο. Επιβάλλονταν των Άγγλων. Κάτι το οποίο φάνταζε ανέφικτο από οποιονδήποτε αντίπαλο. Έκανε, όμως, το homework του στο ημίχρονο ο Ρομπέρτο Μαντσίνι. Λίγο πριν από το τέλος του ματς, οι πάσες ήταν 200 και βάλε, για την ομάδα που ισοφάρισε μετά από στημένη φάση (μόλις το δεύτερο γκολ που δέχτηκαν οι Άγγλοι), έναντι μόλις 70 μάξιμουμ των «λιονταριών» μόνο στο δεύτερο ημίχρονο.
Και ο Σάουθγκειτ; Τον εκθειάσαμε τόσο στην άνωθεν παράγραφο και τώρα τα αναιρούμε όλα; Όχι δα. Αλλά όταν η μεγαλύτερη μερίδα των παικτών σου παίζει στην εξαιρετική Πρέμιερ Λιγκ και η κούραση των 60-70 αγώνων τη σεζόν, σε έχουν λυγίσει, τότε τι επιλογές έχεις; Καλές αλλαγές ίσως.
Ναι, είναι μία λύση. Οι πρώτες έγιναν μετά το 70’. Ο Γκρίλις μπήκε στο 99’. Εντελώς άστοχη επιλογή να μπουν δύο στο 120’ (Ράσφορντ 23 ετών, Σάντσο 21ος ετών), κρύοι εντελώς, χωρίς ρυθμό και την αδρεναλίνη στα ύψη, ώστε να κρίνουν μία διαδικασία των πέναλτι. Ο τελευταίος εκτελεστής, ο Σακά είναι 19 ετών. Γενικότερα η Αγγλία είχε τον 20 χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας απ' όσες συμμετείχαν στο τουρνουά. Just saying…
Σύμφωνοι, εύκολα τα λέμε από τον καναπέ ή το γραφείο μας. Μερικά, ωστόσο, τα έχει τονίσει ουκ ολίγες φορές η ιστορία. Και αυτό το «λάθος» του Σάουθγκειτ έκρινε τη διαδικασία των πέναλτι. Διότι, μην το παραλείψουμε, ο Πίκφορντ ήταν και πάλι εκεί, με δύο σημαντικές αποκρούσεις.
Επιμένουμε…
Είμαστε σύμφωνοι, πως όποια ομάδα κι’ αν κατακτούσε το τρόπαιο - για πρώτη η Αγγλία, για δεύτερη μετά το 1968 η Ιταλία - θα ήταν αντάξια νικήτρια του EURO 2020. Δεν ήταν τελικά η «γηπεδούχος» ομάδα. Ο Σάουθγκεϊτ, ωστόσο, δημιούργησε σύνολο ικανό (παίκτες, νοοτροπία, ψυχολογία), για τα αρκετά επόμενα χρόνια, ώστε να κρατήσει την αγγλική φλόγα στα ύψη. Να επενδύσει πάνω στη συγκεκριμένη πορεία, να διορθώσει τα μικρο-λαθάκια και να πιει νερό στην πηγή, όπου φέτος έφτασε, εντούτοις δεν γεύτηκε τη δροσιά του.
