Μέσα σε 90 αγωνιστικά λεπτά η εθνική Αγγλίας έτρεξε πίσω στο χρόνο και προσπάθησε να σβήσει από τα ιστορικά κιτάπια όλες τις μαύρες βραδιές απέναντι στους Γερμανούς. Δεν θα γινόταν φυσικά αλλά κατάφερε να κατεβάσει (οριστικά και αμετάκλητα) το νοητικό χειρόφρενο που αντιμετώπιζαν τρεις ποδοσφαιρικές γενιές από το 1966 και έπειτα!
Σχετικά Άρθρα
Αγγλία – Γερμανία 2-0: Ο Κέιν «σφράγισε» την πρόκριση (video)
«Τρελάθηκαν» οι Άγγλοι μετά την πρόκριση επί της Γερμανίας (video)
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Για την Αγγλία αυτή η νίκη η είναι η σημαντικότερη έπειτα από 55 χρόνια σε οποιοδήποτε επίπεδο και όχι μόνο επειδή είναι οι Γερμανοί απέναντι της. Συγκρίνεται μόνο με την νίκη με 1-0 στην Ιαπωνία το 2002, επί των Αργεντινών. Τότε, 19 χρόνια πριν, η επικράτηση επί της Αργεντινής με το πέναλτι του Μπέκαμ, ξεμπλόκαρε το δεύτερο πρόβλημα ιστορικά για τα λιοντάρια, τις κόντρες με τους Αργεντινούς. Το χέρι του Uεού, το γκολ του αιώνα από τον Μαραντόνα, τον αποκλεισμό στα πέναλτι το 1998 στο Σεντ Ετιέν.
Αυτό που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια μας στο Γουέμπλεϊ δεν ήταν ένα κλασσικό παιχνίδι. Έχουν υπάρξει πολύ καλύτερα τέτοια μεταξύ της Αγγλίας και της Γερμανίας. Καλά καλά, δεν ήταν η καλύτερη εμφάνιση που έχει κάνει η Αγγλία απέναντι στους Γερμανούς σε αυτά τα 55 χρόνια μετά από εκείνη την επικράτηση του 1966 στον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου!
Για παράδειγμα το 1996, σε αυτό το ίδιο γήπεδο στην παλιά μορφή του φυσικά, το Wembley, η Αγγλία είχε παίξει μονότερμα τους Γερμανούς αλλά η μπάλα δεν της έκανε το χατίρι. Το τελικό ισόπαλο αποτέλεσμα 1-1 έστειλε το ματς στα πέναλτι. Ο τωρινός προπονητής, Γκάρεθ Σαουθγκέιτ, έχασε το κρίσιμο χτύπημα και το κουβαλάει από τότε μαζί του. Ή τουλάχιστον το κουβαλούσε μέχρι αυτό το απόγευμα, 29 Ιουνίου 2021.
Ξέρετε, το ποδόσφαιρο δεν είναι ένα δίκαιο άθλημα, γιατί απλούστατα είναι ένα παιχνίδι! Σου δίνει ευκαιρίες να ξανα φέρεις τα πράγματα σε μια ισορροπία, σου δίνει πάντα κάποια επόμενη φορά, μόνο που δεν ξέρεις πότε αυτή θα συμβεί! Στην περίπτωση του Σαουθγκέιτ χρειάστηκε να περάσει ένα τέταρτο του αιώνα για να μπορέσει να βιώσει μία προσωπική λύτρωση και να ξορκίσει τους οποίους δαίμονες εκείνου του απογεύματος που τελείωσε με δάκρυα το 1996.
Προτίμησε σε αυτό το ματς, την λύση του να κρατήσει με πολλά άτομα πίσω από την μπάλα την σιγουριά του να μην δεχτεί πολλές φάσεις. Δεν σημαίνει ότι λειτούργησε καλά το πλάνο, αφού οι Γερμανοί είχαν τρεις εξαιρετικές στιγμές να πετύχουν γκολ και να προηγηθούν, άλλα δύο από αυτές σταμάτησαν πάνω στον εξαιρετικό Πίκφορντ και μία σπαταλήθηκε (μυστηριωδώς) από τον Τόμας Μίλερ που σκοράρει στο Μουντιάλ και δεν μπορεί να κάνει το ίδιο στα EURO.
Η αίσθηση ήταν πως φοβόταν ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη, με τις δύο ομάδες να δείχνουν συμβιβασμένες στην ισοπαλία. Αλλά όπως τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν, η Γερμανία κατάφερε να «κλέψει» μέσα από το στόμα των Άγγλων την μπουκιά, αυτή τη φορά τα κατάφεραν.
Ο κορυφαίος μαζί με τον Πικφορντ, Άγγλος σε αυτή την διοργάνωση μέχρι τώρα, ο Στέρλινγκ άνοιξε το σκορ σπο ωραία ενέργεια του Σο. Και από σέντρα του παίκτη, που αλλάξε όλη την δυναμική για τα λιοντάρια, του Γκριλις, ο Χάρι Κέιν βρήκε το δρόμο για τα δίχτυα για πρώτη φορά.
Αυτή η Αγγλία δεν είναι από μετάξι ούτε ενθουσιάζει. Έχει όμως το πληρέστερο ρόστερ εδώ και πάρα πολύ καιρό, με σπουδαίους ποδοσφαιριστές που εργάζονται στην premier league, στο κορυφαίο με διάφορα πρωτάθλημα στον πλανήτη, δουλεύοντας με τους κορυφαίους προπονητές. Αυτή η ομάδα έχει μέταλλο και έχει την εμπειρία να διαχειριστεί καταστάσεις που πολλές φορές στο παρελθόν καλύτεροι ποδοσφαιριστές, από αυτούς που έχει στα χέρια του τώρα ο Σαουθγκέιτ δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τις απαιτησεις.
Το its coming home ακούγεται κάθε φορά σε κάθε διοργάνωση ωστόσο τις περισσότερες φορές αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση στο τέλος, αφού εδώ και 55 χρόνια η Αγγλία δεν έχει παίξει καν σε τελικό μεγάλης διοργάνωσης, πολύ δε μάλλον να έχει κατακτήσει κάποιον άλλο τίτλο! Μετά από αυτή τη νίκη όμως νιώθεις πως αυτή τη φορά, έχει έρθει η ώρα της. Μπροστά της υπάρχει μία πραγματικά ιστορική ευκαιρία.
Το ή τώρα ή ποτέ έχω την εντύπωση ότι για πρώτη φορά δεν θα αγχώσει αλλά θα εξιτάρει και θα αποτελέσει ένα αληθινό κίνητρο (μετά από μία τόσο σπουδαία νίκη όπως αυτή που έγινε επί της Γερμανίας) , για την εθνική Αγγλίας του Σαουθγκέιτ.
Μη φοβάσαι το πεπρωμένο σου αλλά να είσαι έτοιμος να το διεκδικήσεις έλεγε κάποτε ο άγνωστος ποιητής. Για την Αγγλία, από εδώ και μετά οφείλει να απαιτεί το ρόλο του φαβορί. Όχι να τον τρέμει.
