Η κατάργηση του κανονισμού που αλλάζει τους όρους του παιχνιδιού, η απόφαση της UEFA μοιάζει ορθολογική αλλά διχάζει τους φιλάθλους!
Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης
"Απόψε η Τσέλσι γιορτάζει τη μεγαλύτερη στιγμή στα 104 χρόνια της ιστορίας της, το τελευταίο σφύριγμα του Μάσιμο Μπουζάκα στο "Ολίμπικο" βρίσκει τους «μονομάχους» του Γκους Χίντινκ να πανηγυρίζουν έξαλλα το θρίαμβό τους στο UEFA CHAMPIONS LEAGUE, οι Λονδρέζοι για πρώτη φορά στα χρονικά στην κορυφή της Ευρώπης! Οι "μπλε" παίρνουν με αυτόν τον τρόπο την καλύτερη ρεβάνς από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πριν από ένα χρόνο στη Μόσχα, στο ίδιο ακριβώς...ραντεβού τελικού, η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τους είχε στερήσει το όνειρο! Με το γκολ του Ντιντιέ Ντρογκμπά στο 72ο λεπτό να είναι και το μοναδικό της αναμέτρησης έρχεται η απόλυτη δικαίωση για μια ομάδα που δυσκολεύτηκε, μια ομάδα που δοκιμάστηκε, μια ομάδα που άντεξε ακόμη κι όταν, δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας στο δεύτερο ημιτελικό με την Μπαρσελόνα, ο Αντρές Ινιέστα βρήκε, με εντυπωσιακό τρόπο, δίχτυα στο "Stamford Bridge", απάντησε στο γκολ που είχε πετύχει από νωρίς στο ματς ο Μίκαελ Εσιέν και έστειλε το παιχνίδι στην παράταση!"
"Απόψε η Τσέλσι γιορτάζει τη μεγαλύτερη στιγμή στα 104 χρόνια της ιστορίας της, το τελευταίο σφύριγμα του Μάσιμο Μπουζάκα στο "Ολίμπικο" βρίσκει τους «μονομάχους» του Γκους Χίντινκ να πανηγυρίζουν έξαλλα το θρίαμβό τους στο UEFA CHAMPIONS LEAGUE, οι Λονδρέζοι για πρώτη φορά στα χρονικά στην κορυφή της Ευρώπης! Οι "μπλε" παίρνουν με αυτόν τον τρόπο την καλύτερη ρεβάνς από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, πριν από ένα χρόνο στη Μόσχα, στο ίδιο ακριβώς...ραντεβού τελικού, η ομάδα του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον τους είχε στερήσει το όνειρο! Με το γκολ του Ντιντιέ Ντρογκμπά στο 72ο λεπτό να είναι και το μοναδικό της αναμέτρησης έρχεται η απόλυτη δικαίωση για μια ομάδα που δυσκολεύτηκε, μια ομάδα που δοκιμάστηκε, μια ομάδα που άντεξε ακόμη κι όταν, δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη της κανονικής διάρκειας στο δεύτερο ημιτελικό με την Μπαρσελόνα, ο Αντρές Ινιέστα βρήκε, με εντυπωσιακό τρόπο, δίχτυα στο "Stamford Bridge", απάντησε στο γκολ που είχε πετύχει από νωρίς στο ματς ο Μίκαελ Εσιέν και έστειλε το παιχνίδι στην παράταση!"
Κάπως έτσι θα μπορούσε κάλλιστα να είχε προκύψει, υπό διαφορετικές συνθήκες, το... σενάριο της προ 12 ετών εκδοχής της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, προφανώς και η προηγηθείσα, εντός των εισαγωγικών, παράγραφος δεν ανάγεται παρά μόνο στη σφαίρα του... υποθετικού σπικάζ της βραδιάς της 27ης Μαΐου του 2009! Και όπου διαφορετικές συνθήκες αυτή η τόσο... 2021 αλλαγή από την UEFA, για όποιον δεν το έχει πληροφορηθεί, δεν είστε και πολλοί εκεί έξω φαντάζομαι, ο κανονισμός που ήθελε, από το 1965, με τις συνθήκες των αγώνων... on the road που λένε και οι Άγγλοι πολύ πιο σκληρές τότε από τις σημερινές, σε διπλές αναμετρήσεις που οι δύο αντίπαλοι είχαν πετύχει τον ίδιο αριθμό γκολ, την ομάδα που είχε πετύχει τα περισσότερα εκτός έδρας να παίρνει και την πρόκριση... μας άφησε χρόνους! Και μαζί με τον κανονισμό θα πρέπει να δεχθούμε, να διαχειριστούμε, να αντέξουμε εν τέλει ότι θα πρέπει να ξεχάσουμε και το τόσο κόντρα στη φύση του ίδιου του παιχνιδιού αλλά και τόσο συνυφασμένο, την ίδια στιγμή, με τις συγκινήσεις που αυτό μας προσφέρει ή μάλλον μας προσέφερε, φαινόμενο! Θα πρέπει να ξεχάσουμε το ένα και μόνο γκολ που είχε το...προνόμιο να κάνει την πρόκριση, με λίγα λόγια την ίδια τη νίκη, να αλλάζει στρατόπεδο! Κάτι που σε καμία άλλη ποδοσφαιρική περίπτωση παρά μόνο στο δεύτερο από διπλά παιχνίδια μιας διοργάνωσης δεν ήταν δυνατό, ΜΕ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΚΟΛ, να συμβεί!
Πέρα από την... αλήστου μνήμης περίπτωση του γκολ του Αντρές Ινιέστα που έδωσε στην Μπαρσελόνα τη δραματική πρόκριση κόντρα στους Άγγλους, όπως εκ των υστέρων αποδείχθηκε της άνοιξε το δρόμο για την κατάκτηση και του ίδιου του τίτλου, είναι αρκετές ακόμη οι βραδιές που κανείς δεν μπορεί ποτέ να μας πάρει πίσω, η αλλαγή έρχεται να μας στερήσει ανάλογες στο μέλλον! Πρόχειρα, ή όχι και τόσο, μπορεί κανείς να θυμηθεί το γκολ του Τιάγκο Σίλβα στο 114΄του ματς της Παρί, και τότε, με την Τσέλσι στο Λονδίνο για τη φάση των "16", ο Βραζιλιάνος είχε κάνει το 2-2 για τους Γάλλους και τους είχε χαρίσει την πρόκριση! Το γκολ του Φερνάντο Γιορέντε στο 73ο λεπτό του δεύτερου αγώνα με τη Σίτι στο Μάντσεστερ στα προημιτελικά του 2019, ο Ισπανός είχε στείλει την Τότεναμ στα ημιτελικά! Και φυσικά εκεί ακριβώς, στους "4" ,το απόλυτο δράμα με το γκολ του Λούκας Μόουρα στο 6ο λεπτό των καθυστερήσεων της ρεβάνς με τον Άγιαξ για το 3-2 των “spurs”, οι πιτσιρικάδες του Τεν Χαχ ετοίμαζαν βαλίτσες για Μαδρίτη, έμειναν Άμστερνταμ και...αποσβολωμένοι! Προφανώς και είναι πολλές ακόμη οι περιπτώσεις, μοιραστήκαμε τις πιο...φρέσκες και χαρακτηριστικές, φαντάζομαι θα συμφωνήσουμε πως το εκτός έδρας γκολ πέρα από..."μια κάποια λύσις" για την αποφυγή, τα πρώτα χρόνια, του τρίτου παιχνιδιού, στην...πορεία της πολύ συχνότερης παράτασης, ήταν και συστατικό, έως και δομικό στοιχείο, της μαγείας του ίδιου του σπορ!
Έχει, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστή η απόφαση για την αλλαγή, ανοίξει η συζήτηση, πώς θα μπορούσε αλήθεια να μην, σχετικά με το πόσο περισσότερες θα είναι οι φορές που θα χρειάζεται το έξτρα ημίωρο για να λυθούν οι διαφορές! Μόλις μία θα ήταν στην τελευταία εκδοχή της διοργάνωσης, Μπάγερν και Παρί θα διεκδικούσαν με τον τρόπο αυτό την πρόκρισή τους, με το προηγούμενο καθεστώς προκρίθηκαν οι Γάλλοι στην τετράδα! Πηγαίνοντας πιο πίσω, αμέσως προηγούμενο αντιπροσωπευτικό δείγμα, λόγω της πανδημίας, η σεζόν 2018-19, πάντα για CHAMPIONS LEAGUE "μιλάμε", θα ήταν έξι παραπάνω οι περιπτώσεις, από τον πρώτο προκριματικό γύρο μέχρι και τα ημιτελικά, που χωρίς το εκτός έδρας γκολ θα έπρεπε να είχε παιχτεί παράταση! Χωρίς, στη συλλογιστική αυτή, να μπορούμε προφανώς να υπολογίσουμε πόσο περισσότερες παρατάσεις θα είχαμε δει αν ο νέος ήταν... παλιός κανονισμός άρα και η προσέγγιση ομάδων που έφταναν να υστερούν στα εκτός έδρας γκολ και μόνο, πολύ πιο συντηρητική με την προοπτική της μισής ώρας παραπάνω παιχνιδιού!
Έχει ανοίξει η συζήτηση για την έξτρα καταπόνηση των ποδοσφαιριστών που ήδη παίζουν στα, και δοκιμάζουν τα, όριά τους, μία ή δύο παρατάσεις και αν, αυτές είναι οι πιθανότητες, σε μια ολόκληρη σεζόν...κάτι σαν σταγόνα στον ωκεανό! Έχει ανοίξει η συζήτηση για το πώς η κακή UEFA αφαιρεί από τους "αδύναμους" ένα ακόμη κομμάτι από τις πιθανότητές τους για εκπλήξεις εξουδετερώνοντας το "όπλο" του εκτός έδρας γκολ που πολλές φορές βοηθούσε σε υπερβάσεις... αυτό το τελευταίο δεν το καταλαβαίνω και πολύ για να είμαι ειλικρινής, τι είναι πιο εύκολο αλήθεια, να σκοράρει η Μπαρσελόνα στην έδρα της Λουντογκόρετς ή το αντίθετο; Αφήστε που με τη φάση των ομίλων στη ζωή μας εδώ και χρόνια τόσο μεγάλα... χάσματα ποιότητας, νοκ άουτ παιχνίδια από τους "16" και μετά, είναι από σπάνια έως και...υπό εξαφάνιση! Έχουν ανοίξει τέλος πάντων πολλών και διαφορετικών ειδών συζητήσεις που θίγουν, κατά την ταπεινή μου άποψη, ζητήματα που μόνο επί του πρακτέου θα μπορέσουμε να τα ξεδιαλύνουμε! Ίσως ακόμη ακόμη τελικά, αυτό ευαγγελίζεται η UEFA, να λειτουργήσει όντως η κατάργηση "απελευθερωτικά" για τις ομάδες που παίζουν εντός έδρας, θα το κάνουν τώρα πια χωρίς το φόβο του γκολ του αντιπάλου που θα βαραίνει δυσανάλογα στην προσπάθεια για την πρόκριση!
Αυτό για το οποίο όμως είμαι σίγουρος, το νόημα-μήνυμα από το πρώτο κομμάτι του κειμένου θα είναι και το τελευταίο, με λίγα λόγια, στα μάτια τα δικά μου, το Α και το Ω της υπόθεσης, είναι το εξής! Μετά από την εισαγωγή της τεχνολογίας στην εποχή του VAR, ξεκαθαρίζω πως είμαι αναφανδόν υπέρ, χρειάζεται προσαρμογές αλλά αποδίδει δικαιοσύνη, το ποδόσφαιρο κάνει ένα ακόμη βήμα... εκλογίκευσης! Γιατί με κάτι τέτοιο μοιάζει η απόφαση με επιχείρημα-ερώτημα "γιατί όταν δύο ομάδες πετυχαίνουν τα ίδια γκολ να κρίνεται υπέρ της μίας η πρόκριση;"! Βήμα εκλογίκευσης που δεν είναι διόλου απίθανο, σε βάθος χρόνου, και να το συνηθίσουμε και να το αγαπήσουμε! Κρίνοντας όμως με τα εργαλεία και τα στοιχεία του σήμερα δεν μπορώ παρά να μοιραστώ μαζί σας, κλείνοντας, τον προβληματισμό μου! Ποιος θα μας αποζημιώσει για τα βράδια των συγκλονιστικών έως και συνταρακτικών ανατροπών του μέλλοντος, αυτά τα βράδια που ένα γκολ θα γινόταν, την ίδια ακριβώς στιγμή, λύτρωση και καταστροφή, αφορμή για δάκρυα χαράς και συντριβής συγχρόνως, αυτά τα βράδια που ένα γκολ θα είχε ικανότητες έως και... μαγικές να "δίνει" στην ομάδα που το πέτυχε κάτι που μέχρι τη στιγμή εκείνη ακριβώς κρατούσε ο αντίπαλος δικό του; Απάντηση, όπως κι εσείς υποθέτω, δεν έχω... έχω τις ποδοσφαιρικές μου αναμνήσεις και με αυτές θα πορευτώ, ξεχάστε, εγώ το έχω κάνει ήδη, το ποδόσφαιρο όπως τα τελευταία 56 χρόνια το γνωρίσαμε! Βλέπετε η αλλαγή που έρχεται δε θα μείνει απλά στην Ιστορία... θα τη γράψει κιόλας, και μάλιστα με τρόπο που δεν μπορούμε ακόμη καλά καλά να φανταστούμε!
