Η εικόνα του Παναθηναϊκού στο πρώτο ημίχρονο ήταν κακή. Κυρίως στην άμυνα, με τους «πράσινους» να χάνουν κατά κράτος όλες τις προσωπικές μονομαχίες από τους αντιπάλους τους, ιδίως από του Γουίλιαμς – Γκος, Γουόκαπ και Παπανικολάου, οι οποίοι έκαναν «άνω κάτω» την πράσινη άμυνα. Η στόχευση του Μπαρτζώκα ήταν ξεκάθαρη και αυτό αφορούσε επιθετικές επιλογές με απομόνωση των αντιπάλων παικτών, πλήττοντας τους Σλούκα, Γκραντ και Ναν, ένα παιχνίδι που η αλήθεια είναι πως έφθειρε ιδίως τον αρχηγό του Παναθηναϊκού και δευτερευόντως τον αρχισκόρερ του Αταμάν (έχοντας 3 φάουλ στο 20’).
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως η εικόνα άλλαξε άρδην. Σαν να επέδρασε κάποιο «μαγικό ραβδάκι». Η άμυνα του Παναθηναϊκού σκλήρυνε, ενώ αντίθετα το καλάθι για τους παίκτες του Ολυμπιακού μετατράπηκε σε «κλειδαρότρυπα» και σε χρονικό ορίζοντα 20 λεπτών, ήρθαν μόλις 34 πόντοι (έναντι 51 του ημιχρόνου). Αυτό ήταν ένα από τα κομμάτια που έκανε καλά ο Παναθηναϊκός του Εργκίν Αταμάν, προκειμένου να φέρει τη σειρά των τελικών στην απόλυτη ισορροπία (2-2).
Ο Τούρκος προπονητής αποφάσισε να παραδώσει την πλήρη πρωτοβουλία κινήσεων στους παίκτες οι οποίοι όλο το προηγούμενο διάστημα τον έβγαλαν «ασπροπρόσωπο» και τον οδήγησαν, κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος, στην κατάκτηση του 7ου ευρωπαϊκού στο Βερολίνο.
Ένας «μαγικός» Κέντρικ Ναν (25π.), σμπαράλιασε την άμυνα του Ολυμπιακού, με αλλεπάλληλες επιτυχημένες προσπάθειες. Όσο και εάν έψαξε, η άμυνα του Ολυμπιακού δεν βρήκε το γιατρικό για να αντιμετωπίσει τις επιθετικές ενέργειες του βραχύσωμου γκαρντ.
Ένας πραγματικά κυρίαρχος Ματίας Λεσόρ, τα έβαλε με όλους τους ψηλούς του Ολυμπιακού και βγήκε νικητής, με πανηγυρικό τρόπο. Ξεχωρίζει το κλέψιμο στα περίπου 50 δεύτερα που έφεραν το φάουλ του Κάνααν και τις βολές του Γάλλου σέντερ, ο οποίος με την μία δική του εύστοχη, παρέδωσε μαξιλαράκι ασφαλείας στον Παναθηναϊκό σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο για την έκβαση της αναμέτρησης.
Τέλος, ο Κώστας Σλούκας, όποτε χρειάστηκε ήταν εκεί. Ο αρχηγός του Παναθηναϊκού, έβαλε μεγάλα σουτ (τόσο τριών όσο και δύο πόντων) και ήταν ο άνθρωπος που σήμανε την μεγάλη αντεπίθεση στο δεύτερο μέρος.
Mε μία «ακαταμάχητη» τριπλέτα, η οποία έλαβε πολύτιμες βοήθειες (ιδίως στην άμυνα) από τους Γκραντ, Χουάντσο, Γκριγκόνις και Καλαϊτζάκη (για όσο αγωνίστηκε), είχε απαντήσεις σε ό,τι και αν μηχανεύτηκε ο κόουτς Μπαρτζώκας και προσέφερε μία ηχηρή απάντηση στο ΣΕΦ, φέρνοντας τη σειρά στα ίσα (2-2).
Αναντίρρητα, ο Παναθηναϊκός που εμφανίστηκε στο δεύτερο ημίχρονο του ΣΕΦ, κουβαλούσε λίγη ή μάλλον αρκετή από την αστερόσκονη του Βερολίνου.
Μία ομάδα με πυγμή, τσαμπουκά, πίστη στις δυνατότητές της, ικανότητα και αστείρευτο ταλέντο. Ένας Παναθηναϊκός βγαλμένος από ένα τρελό όνειρο… ετοιμάζεται (14/06, 21:15) να ολοκληρώσει μία από τις πλέον επικές ανατροπές στην ιστορία των τελικών της Stoiximan Basket League.
Να επιστρέψει δηλαδή από την κόλαση του 0-2 και να πανηγυρίσει εμφατικά την επιστροφή στους εγχώριους τίτλους.
Δημήτρης Τσάκνης
www.bnsports.gr
