Η Ρεάλ είναι μια «μηχανή» που όχι απλά δε σταματάει, αλλά δεν πατάει καν το φρένο. Ο Ολυμπιακός πρέπει είτε να τρέξει δίπλα της, είτε να γίνει τοίχος για να... τρακάρει επάνω του. Κι ακόμη κι αν αντέξει ως το τέλος, θα πρέπει να ξορκίσει το φάντασμα του Κάουνας. Η πιο δύσκολη αποστολή έφτασε για την ομάδα των υπερβάσεων, και μέσα σε 40 λεπτά θα πρέπει να βρει λύσεις σε όλους τους «γρίφους».
Ο Ολυμπιακός του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι παρών σε τρίτο σερί Final 4. Αυτό από μόνο του αποτελεί ένα σπουδαίο επίτευγμα, και ίσως μια υπέρβαση σε σχέση με το πώς εξελίχθηκε η φετινή σεζόν.
Τις δύο προηγούμενες φορές, παρά την αδυναμία του να ολοκληρώσει τη διαδρομή, άφησε την αίσθηση πως ήταν τουλάχιστον ισάξιος των αντιπάλων του, με τις λεπτομέρειες και τα τεράστια σουτ των Μίσιτς και Γιουλ να καθορίζουν τη μοίρα του.
Αυτήν τη φορά, έχει αδιαμφισβήτητα την πιο δύσκολη αποστολή. Αν στα προηγούμενα Final 4 δεν υπήρχε φόβητρο, η φετινή Ρεάλ αποτελεί τέτοιο, όσο «θνητή» κι αν φάνταζε στον δεύτερο γύρο της κανονικής περιόδου, όταν και έπαιζε… στο ρελαντί.
Ταυτόχρονα, μοιάζει μια ομάδα η οποία δεν αποτελεί ευνοϊκό ματσάρισμα για τον Ολυμπιακό. Τόσο γιατί διαθέτει χαρακτηριστικά τα οποία μπορεί να πληγώσουν τους «ερυθρόλευκους», αλλά ακόμη περισσότερο γιατί εκείνοι δεν έχουν τα όπλα, με τα οποία οι περισσότερες ομάδες χτυπούν τη «Βασίλισσα». Όλα αυτά μπορούν να εξηγηθούν πολύ καλύτερα με παραδείγματα από τη φετινή σεζόν.
Η Ρεάλ Μαδρίτης ξεκίνησε την EuroLeague με 10 συνεχόμενες νίκες, και μπάσκετ που έμοιαζε να έρχεται από άλλο πλανήτη. Αρχής γενομένης από την ήττα στην έδρα της Φενέρμπαχτσε, που χρειάστηκε να γίνουν απίστευτα πράγματα για να έρθει, μέτρησε επτά συνολικά στη σεζόν:
11η Αγωνιστική: Φενέρ – Ρεάλ 100-99
18η Αγωνιστική: Μπαρτσελόνα – Ρεάλ 83-78
22η Αγωνιστική: Μονακό – Ρεάλ 98-74
26η Αγωνιστική: Μιλάνο – Ρεάλ 81-76
27η Αγωνιστική: Ρεάλ – Παναθηναϊκός 86-97
28η Αγωνιστική: Ρεάλ – Φενέρ 79-89
33η Αγωνιστική: Ρεάλ – Μπασκόνια 91-95
Ξεκινώντας από τα προφανή, φαίνεται πως το να ρίξεις τη Ρεάλ σε χαμηλό σκορ για να τη νικήσεις, όπως συχνά επιδιώκει να κάνει ο Ολυμπιακός, μοιάζει πολύ δύσκολο.
Στις ήττες της, η Ρεάλ σκοράρει 83.2 ολόκληρους πόντους. Ο λόγος που χάνει, είναι πως δέχεται τον απίστευτο αριθμό των 91.8 πόντων!
Πρώτο και αβίαστο συμπέρασμα, με μια ματιά στα παραπάνω παιχνίδια, είναι πως σε όλα, οι αντίπαλοί της βρέθηκαν σε «παράλογη» επιθετικά μέρα. Δεν είναι μόνο οι πόντοι που πέτυχαν, αλλά και η εικόνα των αγώνων. Στην έδρα της Φενέρ έγιναν «θαύματα», ο Παναθηναϊκός έκανε το καλύτερό του παιχνίδι, η Μιλάνο... δεν έχανε τρίποντο, ο Βέσελι είχε σκοράρει 27 πόντους απέναντι στον Ταβάρες και ο Χάουαρντ 35 μέσα στη Μαδρίτη. Και αυτά είναι λίγα μόνο εξ όσων συνέβησαν σε εκείνα τα ματς.
Το νόημα δεν είναι αυτό, αλλά ο τρόπος με τον οποίο οι ομάδες επιδιώκουν να χτυπούν την άμυνα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο «κανόνας» στην... εποχή Ταβάρες, γύρω από τον οποίο έχει χτιστεί όλο το αμυντικό της πλάνο, απαιτεί συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Pick n’ roll… μέχρι θανάτου, ακόμα και τρεις φορές στην ίδια κατοχή, γκαρντ που μπορούν να εκτελέσουν μετά από ντρίμπλα από όλες τις αποστάσεις, καθώς και ψηλοί που μπορούν είτε να σουτάρουν, είτε να είναι πολύ πιο γρήγοροι από τον Ταβάρες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν όσα έκαναν Βέσελι και Λεσόρ στα παραπάνω παιχνίδια. Κι αν αυτοί είναι πρωτοκλασάτοι ψηλοί, η πιο αντιπροσωπευτική περίπτωση είναι αυτή του Ματ Κοστέλο της Μπασκόνια, που καταγράφει αδιανόητα νούμερα, για τα κυβικά του, απέναντι στη Ρεάλ και τον Ταβάρες!
Εξίσου μεγάλη ζημιά κάνουν και οι elite γκαρντ που σκοράρουν από όλες τις αποστάσεις, από τον Μίσιτς και τον Λάρκιν στα μεγάλα «ραντεβού» Εφές-Ρεάλ, μέχρι τον Σλούκα, τον Ναν, τον Τζέιμς και άλλους.
Όλα τα παραπάνω μπορούμε να τα ξεχάσουμε ενόψει Final 4. Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός δε διαθέτει τίποτα από τα παραπάνω. Ράιτ ή Πετρούσεφ στο «5» θα μπορούσαν να δώσουν κάποια τέτοια στοιχεία, αλλά δε μοιάζει ρεαλιστικό να δούμε κάτι τέτοιο, ιδιαίτερα στην περίπτωση του Σέρβου.
Η λογική λέει πως ο Ολυμπιακός θα πάει σε μια μάχη «δεινοσαύρων» στη ρακέτα, προσπαθώντας να χτυπήσει από μέσα προς τα έξω. Σχεδόν πάντα, εξάλλου, η Ρεάλ ρισκάρει επιδεικτικά με το μακρινό σουτ των παικτών του Ολυμπιακού.
Δύο πρόσωπα που ενδέχεται να καθορίσουν πολλά στο επιθετικό κομμάτι, είναι ο Αϊζάια Κάνααν και ο Άλεκ Πίτερς. Ο Κάνααν «τιμώρησε» τη ζώνη στον περσινό τελικό, ενώ ο Πίτερς θα πρέπει σε αντίστοιχες συνθήκες να σουτάρει από μέση και μακρινή απόσταση σε κάθε ευκαιρία.
Ταυτόχρονα, όμως, ο Αμερικανός θα έχει μια πάρα πολύ δύσκολη αποστολή στο άλλο μισό του παρκέ. Τον τρόπο με τον οποίο τα αντίπαλα τεσσάρια «πληγώνουν» τον Ολυμπιακό, τον έχουμε αναδείξει καιρό τώρα, με αφορμή και τα προβλήματα που προκάλεσε ο Τζαμπάρι Πάρκερ στη σειρά με την Μπαρτσελόνα.
Στον ημιτελικό, όμως, το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο, και ονομάζεται Γκερσόν Γιαμπουσέλε, ενώ όταν ο Γάλλος ξεκουράζεται, στο «4» θα πατάει πιθανότατα ο Χεζόνια, εν τη απουσία του Ντεκ, ανοίγοντας κι άλλο το γήπεδο για τη Ρεάλ.
Η μεγαλύτερη πρόκληση του Ολυμπιακού, βέβαια, δεν είναι η άμυνα στο σετ παιχνίδι, που αποτελεί άλλωστε και το μεγαλύτερο ατού του. Αν μας ζήταγε κάποιος να αναφέρουμε τους ικανότερους παίκτες της EuroLeague στο τρανζίσιον και στο ανοιχτό γήπεδο, δύσκολα δε θα αναφέραμε τουλάχιστον τρία ονόματα της Ρεάλ. Καμπάτσο, Χεζόνια, Γιαμπουσέλε και Μούσα (μαζί με τον απόντα Ντεκ), είναι πραγματικά «άπιαστοι» σε αυτό το κομμάτι. Ο απόλυτος στόχος του Ολυμπιακού, είναι το χρονόμετρο στις επιθέσεις της Ρεάλ να δείχνει… μονοψήφιο νούμερο όταν εκτελεί. Αν το κατορθώσει αυτό σε μεγάλο ποσοστό, αυξάνει κατακόρυφα τις πιθανότητές του να μείνει στο παιχνίδι.
Μια ματιά στα advances stats (πηγή: 3stepsbasket) της Ρεάλ, μόνο… σοκ και δέος μπορεί να προκαλέσει. Η ομάδα του Τσους Ματέο είναι πρώτη σε μέσο όρο πόντων (89) και ασίστ (20.7), πρώτη σε offensive rating (120.1) και δεύτερη σε defensive rating (109.6, στην κορυφή βρίσκεται ο Ολυμπιακός με 108.9)!
Υπάρχει άλλη μια στατιστική κατηγορία, που αποδεικνύει πολλά για τον τρόπο που αγωνίζονται οι δύο ομάδες, και αφορά το ποσοστό των καλαθιών τους, που επιτυγχάνονται ύστερα από ασίστ. Ο Ολυμπιακός έχει το υψηλότερο σε όλη την EuroLeague (67.5%), ενώ η Ρεάλ ακολουθεί με 65.5%!
Με βάση όλα αυτά συμπεραίνουμε, πως όσο κι αν η επίθεση της Ρεάλ είναι αυτή που τρομάζει, η άμυνά της είναι εξίσου αποτελεσματική, αλλά και το ότι δεν είναι μια ομάδα που στηρίζεται στο ατομικό ταλέντο των παικτών της, αλλά εκμεταλλεύεται την τρομερή έφεση που έχουν, μέσα από το ομαδικό της παιχνίδι.
Ο Ολυμπιακός δεν αναζητά τίποτα λιγότερο από 40 λεπτά μπασκετικής τελειότητας. Κι ακόμα κι αν τα βρει, η επικράτηση επί της Ρεάλ δε θα είναι δεδομένη, αλλά τουλάχιστον, θα έχει τη δυνατότητα να παλέψει μέχρι τέλους. Και γιατί όχι, να την κεράσει το ίδιο δηλητήριο, με αυτό που ήπιε ο ίδιος έναν χρόνο πριν στο Κάουνας.
Αντρέας Φούντας
www.bnsports.gr
