O Όλεκ Μπαλτσερόφσκι συγκίνησε μιλώντας για τον πατέρα του και το πόσο το μπάσκετ τον έχει βοηθήσει στη ζωή του.
Ο πατέρας του Όλεκ Μπαλτσερόφσκι, Μάρτσιν, στο παρελθόν ενεπλάκη σε ένα τροχαίο ατύχημα, το οποίο του στέρησε τα πόδια του. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε από το να ζει την ζωή του, με τον τρόπο που αυτός επιθυμεί και θέλει.
Όπως παραδέχθηκε και ο γιός του, το μπάσκετ τον βοήθησε πολύ μετά από το ατύχημα του, με τον Όλεκ να εκφράζει το πόσο περήφανος είναι για εκείνον.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για το παράδειγμα του πατέρα του: «Πάντα έπαιζε μπάσκετ, όταν ήταν νεότερος. Τον γνώρισα σε αναπηρικό αμαξίδιο, έτσι τον ήξερα από πάντα, από τη γέννησή μου. Είχε υποστεί ήδη το ατύχημα. Πάντα τον θυμόμουν έτσι. Ακόμα και μετά το ατύχημα, όμως, συνέχισε να παίζει μπάσκετ. Το μπάσκετ του έσωσε τη ζωή. Μετά από το ατύχημα ήταν πολύ δύσκολο για εκείνον, δεν ήξερε τι να κάνει. Οπότε βρήκε μια ευκαιρία στο μπάσκετ με αμαξίδιο. Άρχισε να γίνεται καλός σε αυτό και αργότερα έγινε ένας από τους καλύτερους παίκτες. Πάντα ήταν το πρότυπό μου, ένα σημείο αναφοράς για εμένα για να μην τα παρατήσω ποτέ.
Είναι ένα παράδειγμα για να καταλάβουμε πόσο γρήγορα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στη ζωή. Πρέπει να προσαρμόζεσαι, να συνεχίζεις να δουλεύεις και να ξεπερνάς τα εμπόδια που σου βάζει η ζωή. Κάποιες φορές δεν είναι εύκολο, αλλά εκείνος τα κατάφερε. Είναι ένα παράδειγμα για εμένα. Είμαι πολύ χαρούμενος που έπαιξε μπάσκετ μετά από το ατύχημα και μου έδειχνε πώς να παίζω. Όχι με τον συνηθισμένο τρόπο αλλά από το αμαξίδιο, με την ικανότητα που έχει στις πάσες. Είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό.
Ακόμα και από όταν ήμουν τριών ή τεσσάρων, έχω φωτογραφίες με εκείνον να μου πασάρει την μπάλα από το αμαξίδιο. Οι αναμνήσεις είναι πάντα στο μυαλό μου. Ξεκίνησα να παίζω μπάσκετ λόγω εκείνου. Μαζί του ήταν η πρώτη επαφή μου με το μπάσκετ. Δεν είμαι τόσο δυνατός όσο εκείνος πνευματικά. Είναι αδύνατο γιατί έχει καταφέρει τόσα μετά από μια τραγωδία. Σημείο αναφοράς για εμένα για να μην τα παρατάω. Θα προσπαθήσω να συνεχίσω την παράδοση του ονόματος».
Για την Εθνική Πολωνίας: «Αντιπροσώπευε την Πολωνία πριν από εμένα. Ήταν πολύ σημαντικό που ήταν στην Εθνική και αντιπροσώπευε τη χώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.. Είναι πολύ ωραίο γιατί μοιραζόμαστε αυτά που έχουμε καταφέρει με την Εθνική ομάδα. Είχε αποσυρθεί από τη δράση πέρυσι, αλλά φέτος γύρισε πίσω στον Παναθηναϊκό. Είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον».
Για το ότι παίζει και ο πατέρας του στον Παναθηναϊκό: «Ήρθα εδώ με την οικογένειά μου, μίλησε με την ομάδα για το αν μπορεί να προπονηθεί. Στην αρχή δεν ήθελαν να τον υπογράψουν, γιατί νομίζω ότι δεν ήξεραν πόσο καλός είναι. Μετά από την πρώτη προπόνηση, μπήκε στην ομάδα. Το απολαμβάνει και κερδίζουν παιχνίδια. Είναι πολλοί καλύτεροι γιατί προπονεί κιόλας. Είναι πολύ χαρούμενος για εμένα και εγώ είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον».
Για το αν παίζουν μπάσκετ παρέα: «Δεν βρισκόμαστε πολύ για να παίξουμε μπάσκετ λόγω του προγράμματος. Όταν έχω προπονήσεις είναι στο σπίτι, ενώ όταν έχω εγώ χρόνο, εκείνος έχει προπονήσεις. Άλλες φορές μιλάμε για την καθημερινότητα. Βλέπει όλα μου τα ματς και ελπίζω ότι θα παίξουμε και μαζί».
