Δηλώσεις του άλλοτε παίκτη του Παναθηναϊκού, Μάρκους Φόστερ.
Το Περιστέρι αντιμετωπίζει τη Ρίτας στο πλαίσιο του BCL (30/11, 19:30) και ο άλλοτε παίκτης του Παναθηναϊκού, Μάρκους Φόστερ, μιλώντας στο BasketNews.com θυμήθηκε το πέρασμά του από τους «πράσινους».
Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
«Τα πάντα ξεκίνησαν όταν τραυματίστηκα. Γύρισα πολύ άσχημα τον αστράγαλό μου. Γύρισα πιο γρήγορα απ' ότι έπρεπε. Θα έπρεπε να είχα μείνει εκτός για τρεις εβδομάδες, αλλά επέστρεψα πάνω στην εβδομάδα και δεν ένιωσα ποτέ ότι ήμουν 100% καλά.. Δεν μπόρεσα ποτέ να παίξω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου. Ήμουν στο σημείο που προσπαθούσα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι άξιζα να είμαι στην EuroLeague. Ήθελα να κάνω την Αθήνα σπίτι μου για δύο χρόνια.
Ο προπονητής μας ήταν νέος στην EuroLeague. Ήταν ένας σπουδαίος προπονητής, αλλά βρισκόταν σε μεγάλη πίεση. Το να παίζεις στον Παναθηναϊκό προσθέτει επιπλέον πίεση στους προπονητές, στους παίκτες, στη διοίκηση και σε όλους. Τότε ήμουν νέος στην ομάδα και προτιμούσε τους παίκτες που γνώριζε. Και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνω. Ίσως δεν ήμουν έτοιμος να βρεθώ σε αυτήν την λίγκα. Ξέρω ότι είχα μερικά καλά παιχνίδια στην αρχή ωστόσο δεν καταλάβαινα πλήρως πόσο ελίτ ήταν το επίπεδο της Euroleague. Και τώρα, κοιτάζοντας πίσω, χρειαζόμουν αυτή την εμπειρία για να με βοηθήσει να επιστρέψω εκεί που ήθελα.
Πάντα ήμουν σκόρερ. Όμως στην EuroLeague, όλοι μπορούν να σκοράρουν. Εγώ είχα φέρει στην ομάδα μια δυναμική στο σκοράρισμα και τίποτα άλλο. Βλέπετε παιχνίδια όπου είχα πολλές ασίστ και παιχνίδια ή περισσότερα ριμπάουντ. Όμως δεν το έκανα στον Παναθηναϊκό όπως έπρεπε. Απλώς προσπαθούσα να σκοράρω περισσότερους πόντους, ενώ θα έπρεπε να δουλέψω. σε όλο μου το παιχνίδι. Να είμαι ο καλύτερος αμυντικός και να βάζω το σώμα μου στα όρια. Νομίζω ότι αυτό θα με είχε βοηθήσει να βελτιώνομαι όπως ήθελα. Ατην EuroLeague, το παν είναι οι νίκες. Δεν έχει σημασία πόσους πόντους θα σκοράρεις! Αν δεν βοηθάς την ομάδα σου να κερδίσει, είναι δύσκολο να θεωρηθείς σπουδαίος παίκτης».
www.bnsports.gr
Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
«Τα πάντα ξεκίνησαν όταν τραυματίστηκα. Γύρισα πολύ άσχημα τον αστράγαλό μου. Γύρισα πιο γρήγορα απ' ότι έπρεπε. Θα έπρεπε να είχα μείνει εκτός για τρεις εβδομάδες, αλλά επέστρεψα πάνω στην εβδομάδα και δεν ένιωσα ποτέ ότι ήμουν 100% καλά.. Δεν μπόρεσα ποτέ να παίξω στο μέγιστο των δυνατοτήτων μου. Ήμουν στο σημείο που προσπαθούσα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι άξιζα να είμαι στην EuroLeague. Ήθελα να κάνω την Αθήνα σπίτι μου για δύο χρόνια.
Ο προπονητής μας ήταν νέος στην EuroLeague. Ήταν ένας σπουδαίος προπονητής, αλλά βρισκόταν σε μεγάλη πίεση. Το να παίζεις στον Παναθηναϊκό προσθέτει επιπλέον πίεση στους προπονητές, στους παίκτες, στη διοίκηση και σε όλους. Τότε ήμουν νέος στην ομάδα και προτιμούσε τους παίκτες που γνώριζε. Και αυτό είναι κάτι που καταλαβαίνω. Ίσως δεν ήμουν έτοιμος να βρεθώ σε αυτήν την λίγκα. Ξέρω ότι είχα μερικά καλά παιχνίδια στην αρχή ωστόσο δεν καταλάβαινα πλήρως πόσο ελίτ ήταν το επίπεδο της Euroleague. Και τώρα, κοιτάζοντας πίσω, χρειαζόμουν αυτή την εμπειρία για να με βοηθήσει να επιστρέψω εκεί που ήθελα.
Πάντα ήμουν σκόρερ. Όμως στην EuroLeague, όλοι μπορούν να σκοράρουν. Εγώ είχα φέρει στην ομάδα μια δυναμική στο σκοράρισμα και τίποτα άλλο. Βλέπετε παιχνίδια όπου είχα πολλές ασίστ και παιχνίδια ή περισσότερα ριμπάουντ. Όμως δεν το έκανα στον Παναθηναϊκό όπως έπρεπε. Απλώς προσπαθούσα να σκοράρω περισσότερους πόντους, ενώ θα έπρεπε να δουλέψω. σε όλο μου το παιχνίδι. Να είμαι ο καλύτερος αμυντικός και να βάζω το σώμα μου στα όρια. Νομίζω ότι αυτό θα με είχε βοηθήσει να βελτιώνομαι όπως ήθελα. Ατην EuroLeague, το παν είναι οι νίκες. Δεν έχει σημασία πόσους πόντους θα σκοράρεις! Αν δεν βοηθάς την ομάδα σου να κερδίσει, είναι δύσκολο να θεωρηθείς σπουδαίος παίκτης».
www.bnsports.gr
