Basket Talk

Έτσι έζησε ο Σπανούλης το επίσημο, προπονητικό του, ντεμπούτο! (video)

Έτσι έζησε ο Σπανούλης το επίσημο, προπονητικό του, ντεμπούτο! (video)
Η εποχή Βασίλη Σπανούλη υπό του πόστο του προπονητή ξεκίνησε και επισήμως το βράδυ της Δευτέρας (3/10) και το BN Sports ήταν εκεί για να δώσει το στίγμα.
Είναι περίεργο να βλέπεις έναν θρύλο του αθλήματος με κοστούμι να σχεδιάζει στο πινακάκι του και να δίνει οδηγίες. Να μην έχει τη μπάλα, που τόσο πολύ ήθελε, στα χέρια του αλλά να πηγαινοέρχεται μπροστά από τον πάγκο του. Αυτός όμως είναι πλέον ο Βασίλης Σπανούλης και πρέπει να τον συνηθίσουμε. Αυτό άλλωστε είπε και στη Συνέντευξη Τύπου: «Για εμένα το μπάσκετ σαν αθλητής πέθανε. Έχω ξεκινήσει μία νέα καριέρα και είμαι απόλυτα αφοσιωμένος σε αυτή», είπε.
Ήταν στιγμές, παρακολουθώντας τον κόουτς Σπανούλη από κοντά, που έμοιαζε λες και ήθελε να μπει μέσα να παίξει, να βοηθήσει. Όχι γιατί δεν μπορούσαν να αποδώσουν οι παίκτες του. Ίσα-ίσα, το Περιστέρι τα πήγε εξαιρετικά στην πρεμιέρα, κερδίζοντας άνετα μία ομάδα που λίγους μήνες πριν απέκλεισε κοτζάμ Μακάμπι Τελ Αβίβ από τα ημιτελικά του ισραηλινού πρωταθλήματος και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας. Απλώς, ο ρυθμός του ματς τον έπαιρνε μαζί του.
Δεν έκατσε στιγμή στον πάγκο του. «Έγραψε» όρθιος, και ιδιαίτερα κινητικός, τα πρώτα του χιλιόμετρα ως head coach. Είχε άγχος; Η απάντηση είναι πως ναι αν κρίνουμε από το γεγονός πως μπήκε στο παρκέ από την «πίσω πόρτα» και έκατσε σχεδόν αμέσως, σχεδιάζοντας κάποιο από τα συστήματα που ήθελε να δείξει στους αθλητές του, λίγο πριν το τζάμπολ.

Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό επένδυσε στο ψυχολογικό κομμάτι. Έδινε συνεχώς ώθηση στους παίκτες του να τρέξουν γρήγορα το παρκέ, να επιτεθούν σε πρώτο χρόνο για να βρουν ανέτοιμη την αντίπαλη άμυνα και η αλήθεια είναι πως το πλάνο αυτό είχε αποτέλεσμα. Το παραδέχτηκε και στη Συνέντευξη Τύπου άλλωστε. «Πίεση στη μπάλα και αιφνιδιασμοί. Αυτό επιτάσσει το σύγχρονο μπάσκετ και έτσι θέλω να παίζουμε». Απλός ρητός και περιεκτικός.
Φυσικά από την επίσημη πρεμιέρα του δεν θα μπορούσαν να λείπουν ο κουμπάρος του, Νίκος Ζήσης και ο καλός του φίλος, Γιάννης Μπουρουσης, οι οποίοι βρέθηκαν στα court sheets για να τον ενθαρρύνουν. 
1664831927402_1.jpg
Όταν έχεις διαγράψει μία τόσο σπουδαία καριέρα, δεν γίνεται να ρίξεις τις απαιτήσεις σου. Ακόμα και αν κάνεις ένα καινούργιο ξεκίνημα και οι παίκτες που έχεις να δουλέψεις δεν ανήκουν, τουλάχιστον ακόμα όπως εξέφρασε την πεποίθηση πως θα συμβεί, στο «πάνω ράφι». Και για το λόγο αυτό, παρόλο που το Περιστέρι είχε εξασφαλίσει διαφορά ασφαλείας, διψήφια, από το πρώτο δεκάλεπτο, όταν έβλεπε κάτι που δεν του άρεσε, δεν έμενε άπραγος.
«Μάλωνε» τους αθλητές του για το λόγο που παρέκκλιναν από το πλάνο και αυτό συνέβαινε κυρίως για την άμυνα. Για κάποιο χαζό φάουλ, κάποια στιγμιαία αδράνεια, κάποιο καθυστερημένο ρολάρισμα. Δεν άφηνε τίποτα να πέσει κάτω.
Άλλες φορές το έκανε πιο… στοργικά. Φώναζε κοντά του όσους βρίσκονταν στο παρκέ για να τους δώσει οδηγίες ή να τους νουθετήσει. Μιλούσε διαρκώς στους παίκτες του, κυρίως θέλοντας να τους εμψυχώσει. Δεν ήθελε να επιμείνει σε συστήματα. Έδωσε ελευθερία στους αθλητές του και αυτό του βγήκε σε καλό.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η προτροπή του προς τον Φρανσίσκο (MVP μαζί με τον Μπίλαν) να σουτάρει από τα 8,5 μετρά, με το 24άρι να έχει ακόμα πάνω από 10 δευτερόλεπτα για να εκπνεύσει. Του φώναξε σουτ, σουτ. Μάλλον στη φάση εκείνη μπήκε στη θέση του και σκέφτηκε τι θα έκανε ο ίδιος.

Είχαν αυτοπεποίθηση οι παίκτες του Περιστερίου, πάθος , θέληση και ένα έξτρα κίνητρο. Δεν είναι άλλωστε μικρό πράγμα, να παίζεις για το Βασίλη Σπανούλη.

Μάνος Φυρογένης

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0