Basket Talk

Βρέθηκα δύο μέτρα από τον Κέβιν Ντουράντ, αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου (video)

Βρέθηκα δύο μέτρα από τον Κέβιν Ντουράντ, αλλά διατήρησα την ψυχραιμία μου (video)

Η Βασιλική Καραμούζα εξιστορεί την εμπειρία της από το Game 5 του Ολυμπιακού με την Μονακό στο ΣΕΦ, η οποία κορυφώθηκε τη στιγμή της άφιξης του Κέβιν Ντουράντ στο γήπεδο!

Ολυμπιακός και Μονακό μας χάρισαν μια επική σειρά play-offs η οποία θα μείνει στην ιστορία της Euroleague και θα μνημονεύεται για χρόνια. Ή τουλάχιστον στο δικό μου μυαλό θα μείνει χαραγμένη για πάντα. Ίσως όχι ολόκληρη, όμως το Game 5 που έλαβε χώρα στο ΣΕΦ στις 4 Μαΐου του 2022 σίγουρα δεν θα σβηστεί ποτέ από τον σκληρό μου δίσκο!

Πώς θα μπορούσα άλλωστε να ξεχάσω τις στιγμές που βρέθηκα σε απόσταση αναπνοής από τον Κέβιν Ντουράντ των τριών χρυσών Ολυμπιακών μεταλλίων, των δύο πρωταθλημάτων και ισάριθμων Final’s MVP στο NBA;

Θα μου πείτε «ώπα, πώς έγινε αυτό;» και θα σας απαντήσω αμέσως. H ώρα ήταν περίπου 8 το απόγευμα κι εγώ ήμουν καθοδόν για το γήπεδο, όταν χτύπησε το τηλέφωνο και έμαθα ότι τελικά ο «KD» θα δώσει το παρών στο ΣΕΦ, παρά τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών που ανέφεραν το αντίθετο. Ξαφνικά έχασα τα λόγια μου και ένιωσα μια ταχυπαλμία. Η ώρα έμοιαζε να κυλά βασανιστικά αργά.

Φτάνοντας προς το Φάληρο άρχισα να ανακτώ την ψυχραιμία μου. Το πλάνο ήταν απλό και συγκεκριμένο. Έπρεπε να πάω στην είσοδο των επισήμων και να απαθανατίσω την άφιξη του Ντουράντ. «Κι αν έχει σεκιούριτι και αστυνομία; Κι αν δεν μπορώ να τον πλησιάσω; Κι αν δεν τα καταφέρω; Δεν θα μου το συγχωρήσω». Η αμφιβολία είχε αρχίσει να μου τριβελίζει το μυαλό, όμως ήξερα ότι δεν υπήρχαν περιθώρια λάθους. Ήταν once in a lifetime ευκαιρία, που λένε και στο χωριό μου.

Η μεγάλη ώρα έφτασε. Ο σούπερ σταρ των Μπρούκλιν Νετς κατέβηκε από ένα μαύρο υπερπολυτελές αυτοκίνητο (ούτε που πρόσεξα τη μάρκα) συνοδευόμενος από δύο φίλους του και μερικούς ανθρώπους της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Μια χούφτα δημοσιογράφοι και φωτογράφοι ήμασταν εκεί. Παρόντες. Ο Ντουράντ πέρασε από μπροστά μου. Πολύ χαλαρός, με τις φόρμες του. Συνηθισμένος να τραβάει πάνω του όλα τα βλέμματα. Και το βίντεο βγήκε. Αποστολή εξετελέσθη.

Βέβαια, ούτε βλέμμα δεν έριξε σε εμάς τους ταπεινούς ρεπόρτερ που ξεροσταλιάσαμε να τον περιμένουμε, αλλά του το συγχωρώ γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Ίσως μια μέρα του ζητήσω χάρη να μεσολαβήσει να συναντήσω τον Στεφ Κάρι...

Από την άλλη, ακόμα απορώ πως δεν έτρεμαν τα χέρια μου εκείνη την ώρα. Για το επόμενο τουλάχιστον 20λεπτο δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά. Δεν καταλάβαινα τι γινόταν γύρω μου. Είχα απομονώσει ήχους και εικόνες. Η πρώτη πραγματική στιγμή που θυμάμαι να κοιτάω τι συμβαίνει στο παρκέ ήταν περίπου στο 12ο-13ο λεπτό της αναμέτρησης. Και πάλι έριχνα συνέχεια κλεφτές ματιές στην κερκίδα. Να τον δω ξανά και να πιστέψω ότι όντως συνέβη.

Δεν ήταν στην φαντασία μου, ούτε στα όνειρά μου. Ήταν ο Κέβιν Ντουράντ. Με σάρκα και οστά. Ο άνθρωπος για τον οποίο έγραψα την πρώτη εντελώς προσωπική μου ιστορία. Ο άνθρωπος για τον οποίο πιθανότατα θα γράφω κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Με περισσότερες ή λιγότερες λεπτομέρειες, αλλά πάντα με μια γλυκιά νοσταλγία. Μέχρι να βρεθεί ο νέος μεγάλος πρωταγωνιστής που θα με συναρπάσει και θα με κάνει να συνειδητοποιήσω ξανά πόσο τυχερή είμαι που ασκώ το επάγγελμα που αγαπώ!

Βασιλική Καραμούζα

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0