Ο Μπόλονγκ Ζενγκ έκανε το ντεμπούτο του με τη Φουελαμπράδα και κατάφερε να σκοράρει κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης κι έγινε ο πρώτος Κινέζος που το καταφέρνει επί ισπανικού εδάφους. Βέβαια η περίπτωση παρουσίας στην Ευρώπη παίκτη από την Κίνα, όπως εκείνος, είναι πράγμα σπάνιο για μια χώρα που δεν βλέπει τους αθλητές της να προωθούνται γενικώς. Κι ο Σανγκ Πινγκ που ήρθε στον Παναθηναϊκό, πέρασε και δεν ακούμπησε.
Η Φουελαμπράδα μπορεί να ηττήθηκε από τη Ρεάλ Μαδρίτης με 92-77, όμως έγινε πρώτο θέμα συζήτησης στην Ισπανία για έναν συγκεκριμένο λόγο. Ο Μπόλονγκ Ζενγκ, ο οποίος κατάγεται από την Κίνα έκανε το ντεμπούτο του και σκόραρε, όντας ο πρώτος Κινέζος που καταφέρνει κάτι τέτοιο στην ACB. Είναι μια εξαίρεση σε έναν άγραφο, αλλά επιβεβαιωμένο κανόνα που θέλει τους αθλητές από τη χώρα του και την Ασία γενικά να μην έχουν πολλές ελπίδες στην Ευρώπη. Πριν από αυτόν είχε κάνει το μεγάλο βήμα ο Σανγκ Πινγκ στον Παναθηναϊκό την προηγούμενη δεκαετία «σπάζοντας τον πάγο» για λίγο.
Το ντεμπούτο το περίμενε χρόνια
Ο Ζενγκ υπέγραψε στη Φουελαμπράδα στην αρχή της σεζόν, όμως το ντεμπούτο του ήρθε μόλις τις τελευταίες ημέρες του Μαρτίου. Κάποιος εύλογα θα σκεφτεί ότι κάλιο αργά παρά ποτέ, όμως στην περίπτωση του είναι πολύ αργότερα απ’ όσο φανταζόμαστε. Αυτή είναι η τρίτη θητεία στην Ισπανία, έχοντας περάσει στο παρελθόν από ομάδες μικρότερων κατηγοριών, αλλά και από την Εστουδιάντες το 2017. Τότε ήρθε μετά από συμφωνία συνεργασίας της ομάδας των «φοιτητών» με τους Γκουανζού Λονγκ Λάιονς της πατρίδας του, όπου έπαιζε. Έμεινε δύο χρόνια χωρίς όμως να αγωνιστεί με την πρώτη ομάδα ποτέ. Πλέον στα 32 του η ευκαιρία του δόθηκε, μετά και τον τραυματισμό του Κρίστιαν Εγιένγκα, όμως υπάρχουν λόγοι οικονομικής φύσεως από πίσω.
Η είσοδός του στον αγωνιστικό χώρο έκανε τα νούμερα της τηλεθέασης να «εκτοξευτούν» στην πλατφόρμα «Bilibili» που δείχνει τα παιχνίδια της ACB στην πατρίδα του, η οποία έχει περισσότερα από 233 εκατομμύρια χρήστες, νούμερο που ζαλίζει πραγματικά. Ο σούτινγκ γκαρντ των Ισπανών δεν είναι ο πρώτος που έρχεται στην Ευρώπη για λόγους branding.
Ο Σανγκ Πινγκ «χάραξε» τον δρόμο
Πριν από τον Ζενγκ είχε προηγηθεί μια άλλη περίπτωση την προηγούμενη δεκαετία, αυτή του Πινγκ Σανγκ, που πέρασε από τον Παναθηναϊκό τη σεζόν 2013-2014. Το καλοκαίρι εκείνο, λίγο μετά την κατάκτηση του νταμπλ, το «Τριφύλλι» έκανε άνοιγμα προς την Ασία, υπογράφοντας τον Κινέζο σέντερ που έγινε ο πρώτος με συμβόλαιο σε ομάδα της Euroleague, αλλά και της Ευρώπης γενικά. Μάλιστα προσπαθούσαν να φέρουν στην Ελλάδα Κινέζο από την προηγούμενη χρονιά, παλεύοντας περιπτώσεις όπως του Γιάνλιαν Γι, του Άιλιουν Γκούο, του Σουν Γιούε και του ΝτιΓουάν Χαν, θέλοντας να προσελκύσει κοινό από την Άπω Ανατολή.
Τότε προπονητής ήταν ο Αργύρης Πεδουλάκης και καλούνταν να δώσει στο νέο μεταγραφικό απόκτημα της ομάδας χρόνο να… λάμψει, όμως μόνο αυτό δεν έκανε τελικά. Πρόλαβε να γράψει μόλις πέντε συμμετοχές με την πράσινη φανέλα και η καλύτερή του εμφάνιση ήταν στο ντεμπούτο του κόντρα στον Πανελευσινιακό στο ΟΑΚΑ, όταν και πέτυχε 4 πόντους με 2/2 δίποντα, οι οποίοι ήταν οι πρώτοι και συνάμα οι τελευταίοι, καθώς στα άλλα τέσσερα ματς που αγωνίστηκε, έμεινε στο μηδέν. Το πρώτο δε από τα δύο καλάθια του πανηγυρίστηκε σαν… γκολ. Στο τέλος της σεζόν κατέκτησε το νταμπλ κι ύστερα αποχώρησε, δύο τίτλοι ήρθαν για εκείνον κάνοντας ουσιαστικά διακοπές.
Τον Σανγκ τον θυμούνται οι περισσότεροι από μια χιουμοριστική δήλωση του Νίκου Παππά χρόνια μετά με αφορμή ένα… έντομο. Την ώρα που ο πρώην παίκτης του Παναθηναϊκού έκανε δηλώσεις, τον ενόχλησε κάτι που έμοιαζε με μύγα. Εντελώς αυθόρμητα είπε «Δεν ήθελες Πινγκ Σανγκ που τις έτρωγε αυτές» και άπαντες έπεσαν κάτω από τα γέλια.
Οι Κινέζοι αθλητές δεν μπορούν να κάνουν το βήμα παραπάνω
Οι περιπτώσεις των Ζενγκ και Σανγκ, ακόμα κι αν έγιναν για λόγους… promotion, είναι μεμονωμένες και εντελώς αντίθετες με τη συντριπτική πλειοψηφία αθλητών, με την Κίνα να βιώνει ένα μεγάλο παράδοξο. Είναι μια χώρα που αριθμεί περισσότερους από 1.3 δισεκατομμύρια πολίτες, διακρίνεται σε πληθώρα αθλημάτων με αστέρες παγκοσμίου βεληνεκούς, όμως το μπάσκετ δεν είναι ένα από αυτά.
Υπάρχουν στη χάση και στη φέξη περιπτώσεις που δικαίως τραβούν την προσοχή, όπως του Γιάο Μινγκ πριν από 20 χρόνια και του Γι λίγο αργότερα και αυτό είναι. Ο Ζου Κι για παράδειγμα που μπήκε στο NBA πριν μερικά χρόνια, γρήγορα πέρασε στην αφάνεια. Κι ακόμα κι αυτός επελέγη από τους Χιούστον Ρόκετς, την ομάδα με το περισσότερο κοινό στην Κίνα και την Ασία γενικά, λόγω του ότι εκεί έπαιξε ο Μινγκ.
Ούτε τον καιρό που πήγε στην Κίνα για την Εθνική ομάδα της χώρας ο Παναγιώτης Γιαννάκης με τον Γιάννη Χριστόπουλο έγινε ανάδειξη ταλέντων, αφού ο «Δράκος» έφυγε νωρίς, μετά από κόντρα με τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας, που δεν του άφηνε ευελιξία σε τακτικές και ονόματα, όπως συμφωνήθηκε.
Με ένα πρωτάθλημα που πρώτος καημός είναι να έρθουν NBAερς με κρατικά λεφτά και τρελούς μισθούς για 5 μήνες μπάσκετ, όση προσπάθεια κι αν γίνεται στην ανάπτυξη παικτών το πράγμα κάπου χαλάει. Έτσι μένουν να αδημονούν για το πότε θα εμφανιστεί ο νέος Ζενγκ.
Γιώργος Διαλυνάς
