Τραγωδία. Ένα παλικάρι 32 ετών, ο Σέρβος μπασκετμπολίστας Στέφαν Γέλοβατς δεν τα κατάφερε. Η μάχη ήταν άνιση μετά το βαρύ εγκεφαλικό που υπέστη το βράδυ της 14ης Νοεμβρίου στο κλειστό των Άνω Λιοσίων και τρεις εβδομάδες αργότερα κατέληξε σκορπώντας θλίψη και οδύνη πρώτα στην οικογένειά του και μετά στην ΑΕΚ και το μπάσκετ σε όλο τον πλανήτη.
Ο Γέλοβατς δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας και το σοκ είναι τεράστιο. Ο Σέρβος αθλητής που στις 23 Αυγούστου υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με την ΑΕΚ και πριν δύο εβδομάδες είχε τραυματιστεί στον αγώνα με τον Ιωνικό και ακολουθούσε πρόγραμμα αποθεραπείας κατέρρευσε ενώ έκανε ατομικό πρόγραμμα με βάση στο γυμναστήριο των Άνω Λιοσίων και διακομίστηκε στο νοσοκομείο σε κρίσιμη κατάσταση.
Μπήκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου αρχικά υπήρχε η αισιοδοξία ότι θα κατάφερνε να βγει νικητής από τη μάχη που έδινε όμως μετά την Πέμπτη η κατάστασή του άρχισε να χειροτερεύει. Είχε παραλύσει η αριστερή του πλευρά και από το Σάββατο το βράδυ ήταν ουσιαστικά κλινικά νεκρός.
Η οικογένειά του που από την πρώτη στιγμή βρισκόταν στο πλευρό του ενημερώθηκε σχετικά και σύμφωνα με πληροφορίες αποφάσισε να προχωρήσει σε δωρεά των οργάνων του.
Ο Γέλοβατς που γεννήθηκε στις 8 Ιουλίου 1989 στο Νόβι Σαντ της Σερβίας ξεκίνησε το μπάσκετ στη Βιζούρα και στη συνέχεια έπαιξε στον Ερυθρό Αστέρα μέχρι το 2011 πριν ακολουθήσει διεθνή καριέρα. Πέρασε από τα πρωταθλήματα Τουρκίας (Αντάλια, Γκαζιαντέπ), Ιταλίας (Καζέρτα), Λιθουανίας (Λιέτουβος Ρίτας), Ισπανίας (Σαραγόσα), Ρωσίας (Νίζνι Νόβγκοροντ), Γερμανίας (Μπάμπεργκ) και Ιαπωνίας (ΝέοΦοίνιξ).
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
Η ανακοίνωση της ΚΑΕ ΑΕΚ:
«ΤΡΑΓΩΔΙΑ: Το γελαστό παιδί μας έφυγε...
Πώς να τα βάλεις με τα κελεύσματα της μοίρας; Πώς να συμβιβαστείς με τα ακατανόητα;
Το γελαστό παιδί μας έφυγε...
ΤΡΑΓΩΔΙΑ... Ανείπωτος ο πόνος. Το θλιβερό μαντάτο έφτασε πριν λίγο από τη Σερβία.
Ο μαχητής μας, ο αδερφός μας, ο Stevan έγινε άγγελος. Πέταξε στους ουρανούς...
17 Αυγούστου 2021. Πάτησε Λιόσια. Μας χάρισε απλόχερα το χαμόγελο. Δύσκολοι οι καιροί. Το είχαμε όλοι ανάγκη.
14 Νοεμβρίου 2021. Πάγωσε ο χρόνος. Ο αδερφός μας άρχισε να δίνει την πιο μεγάλη μάχη της ζωής του.
Αντλούσε δύναμη η ομάδα από τον αγώνα του. Από το πάθος του. Από την προσδοκία. Από την ελπίδα.
5 Δεκεμβρίου 2021. 22 ημέρες μετά δηλαδή... Η άνιση μάχη τελείωσε. Ο Stevan δεν άντεξε...
Τι να πεις στην οικογένειά του τώρα; Στους γονείς του; Στην αδερφή του, στη σύντροφο;
Τσακισμένη και η αθλητική του οικογένεια, η Α.Ε.Κ. Πώς να συνειδητοποιήσει, ότι έχασε το παλικάρι της;
«Άγγελε συ που κάπου εδώ γύρω πετάς πολυπαθής και αόρατος, πιάσε μου το χέρι, χρυσωμένες έχουν τις παγίδες οι άνθρωποι...», έγραψε ο ποιητής.
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Δεν υπάρχουν...
Η Ιστορία του ενδόξου Σωματείου μας συνυφυσμένη με τα δύσκολα και τις τραγωδίες, αλλά Χάρε το παράκανες...
«Σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί...»
Καλό κατευόδιο, αδερφέ μας».
www.bnsports.gr
