Το κορυφαίο πρωτάθλημα του κόσμου έδωσε την ευκαιρία σε παίκτες, προπονητές, παράγοντες των οργανισμών, παλαίμαχους αθλητές και σε δημοσιογράφους να δώσουν την δική τους ψήφο για την κορυφαία 75αδα αθλητών που πάτησαν το πόδι τους στο ΝΒΑ. Εν τέλει η ψηφοφορία είχε... κέφια και προέκυψε ισοβαθμία για την τελευταία θέση με αποτέλεσμα να προκύψει η τελική 76αδα.
Ανάμεσα στα ονόματα των μπασκετικών «γιγάντων» βρέθηκε και ο δικός μας, Γιάννης Αντετοκούννμπο, ο οποίος μαζί με τον Ντιρκ Νοβίτσκι ήταν οι μοναδικοί εκπρόσωποι της Ευρώπης. Σίγουρα από τη «Γηραιά Ήπειρο» θα μπορούσε να προκύψει ακόμη ένας παίκτης στην επετειακή ομάδα με βάση τα κατορθώματά τους, ενώ υπήρξε αντίδραση στα social media και για την μη επιλογή αθλητών που είχαν τη δική τους... επιρροή και «σημάδεψαν» το ΝΒΑ.
Το «BN Sports» συγκέντρωσε οκτώ ισχυρά ονόματα τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και με βάση την καριέρα τους να αποτελέσουν μέλη της τελικής 76αδας.
Πάου Γκασόλ
Άξια απορίας η μη επιλογή του κορυφαίου Ισπανού παίκτη που αγωνίστηκε στο ΝΒΑ και σε όποια ομάδα βρέθηκε μεγαλούργησε. Ο Πάου Γκασόλ, ο οποίος πρόσφατα αποσύρθηκε από την ενεργό δράση, κατέγραψε μία αξιοθαύμαστη 18ετη καριέρα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αποτέλεσε τον ιδανικό «παρτενέρ» του Κόμπε Μπράιαντ στους Λέικερς, με αποτέλεσμα να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (2009,2010), ενώ οι «λιμνάνθρωποι» αποφάσισαν να κρεμάσουν στην οροφή του Staples Center την φανέλα με το Νο.16 προς τιμήν του. Παράλληλα επιλέχθηκε έξι φορές στο Αll Star Game.
Τόνι Πάρκερ
Ακόμη ένας Ευρωπαίος που λείπει από τους κορυφαίους αθλητές του ΝΒΑ δεν είναι άλλος εκτός από τον Τόνι Πάρκερ. Τα κατορθώματα του Γάλλου γκαρντ δεν είναι μονάχα τα τέσσερα πρωταθλήματα που κατέκτησε με τους Σαν Αντόνιο Σπερς αλλά και η μεγάλη του συμβολή στον νέο τρόπο παιχνιδιού που έφεραν τα «σπιρούνια» στο ΝΒΑ υπό την καθοδήγηση του Γκρεγκ Πόποβιτς. Ήταν ο «εγκέφαλος» της ομάδας του Τέξας επί 17 χρόνια, με αποτέλεσμα να εξασφαλίσει μία θέση στο All Star Game έξι φορές, ενώ η φανέλα του κοσμεί ήδη την οροφή του AT&T Center.
Τρέισι ΜακΓκρέιντι
Ένας αθλητής που μπορεί να μην έφτασε το ταβάνι με βάση τις δυνατότητές του και να μην κατέκτησε κάποιο πρωτάθλημα αλλά σίγουρα το ταλέντο του ελάχιστοι το είχαν. Ο Τρέισι ΜακΓκρέιντι άφησε την δική του εποχή στα τέλη του '90 και στις αρχές του '00 αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να επιλεχθεί στην επετειακή ομάδα. Ένας από τους πιο επιδραστικούς παίκτες που αγωνίστηκαν στους Ράπτορς, τους Μάτζικ και τους Ρόκετς αντίστοιχα, όπου η εκρηκτικότητά του και η εκτελεστική του δεινότητα πολλές φορές τον έβαζαν στην ίδια συζήτηση με τον Μάικλ Τζόρνταν. Το 2017 εισήχθη στο Hall of Fame o επτά φορές All Star παίκτης και φανταστείτε όλα αυτά αντιμετωπίζοντας τους «δαίμονές» του και πολλούς τραυματισμούς.
Βινς Κάρτερ
Ο Βινς Κάρτερ είναι κάτι παραπάνω από ένας απλός αθλητής. Αρχικά έχει τοποθετήσει το όνομά του στην κορυφή της λίστας με τις περισσότερες σεζόν στο ΝΒΑ (22 σεζόν), ενώ είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει αγωνιστεί σε τέσσερις διαφορετικές δεκαετίες. Αποτελεί παράδειγμα αθλητή, όπου παρέμεινε σε πολύ καλή φυσική κατάσταση μέχρι τα 42 του χρόνια, όπου και αποχαιρέτησε τα παρκέ, ενώ παραμένει αξέχαστος για τα αδιανόητα καρφώματά του και την ανεπανάληπτη αθλητικότητά του. Αυτός ο συνδυασμός ήταν αρκετός για να προκύψει ένα από τα χαρακτηριστικότερα καρφώματα στην ιστορία του μπάσκετ, όταν πέταξε πάνω από τον Φρεντερίκ Βάις. Μπορεί να μην οδήγησε ο «Air Canada» σε πρωτάθλημα τους αγαπημένους του Ράπτορς, όμως αγαπήθηκε όσοι λίγοι και ουσιαστικά τους έβαλε στο μπασκετικό «χάρτη».
Γιάο Μινγκ
Το "alter ego" του Τρέισι Μακ Γκρέιντι στους Ρόκετς ήταν ο αγαθός «γίγαντας», Γιάο Μινγκ. Το άλλοτε Νο.1 του draft (2002) παρέμεινε στις «ρουκέτες» σε ολόκληρη την καριέρα του στο ΝΒΑ (2002-11) και εξελίχθηκε ως ο σπουδαιότερος Ασιάτης παίκτης. Το μεγαλύτερο κέρδος του δεν είναι οι οκτώ παρουσίες του στο All Star Game και η απόσυρση της φανέλας του από τους Ρόκετς, αλλά το γεγονός ότι έβαλε στα... σπίτια των συμπατριωτών του το μπάσκετ και γρήγορα μετατράπηκε στο αγαπημένο άθλημα της Κίνας. Το ΝΒΑ γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση στην Ασία, με την Κίνα να ανοίγει την αγορά της και να γίνεται ένας από τους ισχυρότερους συμμάχους του. Ο Γιάο Μινγκ αποτελεί πλέον τον "εθνικό ήρωα" της χώρας του.
Ντικέμπε Μουτόμπο
Ένας πραγματικός «ογκόλιθος» δεν βρήκε μία θέση στην 76αδα. Ο Ντικέμπε Μουτόμπο επί 18 χρόνια συνεχής παρουσίας στο ΝΒΑ τρόμαζε τους αντιπάλους του και δεν είναι τυχαίο ότι επιλέχθηκε τρεις φορές στην κορυφαία αμυντική πεντάδα, ενώ τέσσερις φορές παρέλαβε το βραβείο του κορυφαίου αμυντικού στο πρωτάθλημα. Οι ικανότητες του στα ριμπάουντ και τα μπλοκ ήταν φανερές, ενώ Χοκς και Νάγκετς εκτίμησαν την συνεισφορά του και απέσυραν τη φανέλα του. Μόλις δούμε το Νο.55 σε κάποια φανέλα αυτόματα το μυαλό μας οδηγείται στον Κονγκολέζο παλαίμαχο παίκτη, ενώ από το 2015 βρίσκεται το όνομά του στο Hall Of Fame.
Άλεξ Ίνγκλις
Ένας από τους πιο αδικημένους παίκτες του ΝΒΑ, όπου ποτέ δεν πήρε την προβολή που του άρμοζε ήταν ο Άλεξ Ίνγκλις. Ο παλαίμαχος Αμερικανός παίκτης αγωνίστηκε 15 σεζόν στο ΝΒΑ και οι κορυφαίες του στιγμές ήταν με τη φανέλα των Νάγκετς (1980-90), όπου άλλαξε την ιστορία τους. Ο Ίνγκλις αποτέλεσε τον κορυφαίο σκόρερ της δεκαετίας του '80 στο ΝΒΑ με ένα σπάνιο χάρισμα από την μέση απόσταση. Είναι ο μοναδικός αθλητής εκείνης της περιόδου που σημείωνε επί μία οκταετία τουλάχιστον 2.000 πόντους ανά σεζόν και φυσικά αυτό του έδωσε την ευκαιρία να παρευρεθεί σε επτά συνεχόμενα All Star Game (1982-89).
Άρτις Γκίλμορ
Ο Άρτις Γκίλμορ μπορεί να συμπεριληφθεί στους κορυφαίους ψηλούς στην ιστορία του ΝΒΑ και μέχρι και σήμερα είναι ένας από τους πιο εύστοχους παίκτες από κοντινή απόσταση. Το άλλοτε "θηρίο" που αγωνιζόταν στο ΝΒΑ διακρινόταν και για τις αμυντικές του ικανότητες, ενώ αποτέλεσε το «πρόσωπο» των Σικάγο Μπουλς (1976-82) πριν ξεκινήσει η «δυναστεία» του Μάικλ Τζόρνταν. Τη δεκαετία του '70 και του '80 ήταν από τους ελάχιστους παίκτες που μπορούσαν να κοιτάξουν στα... μάτια τον Καρούμ Αμπντούλ Τζαμπάρ, αφήνοντας τη δική του κληρονομιά.
Nίκος Τσώτας
www.bnsports.gr
