Φτωχότερη είναι η μπασκετική κοινότητα από εχθές (10/10) όταν και έφυγε από τη ζωή ο «κυρ-Γιάννης», κατά κόσμον Γιάννης Κωσταλάς, ευρύτερα γνωστός για τη λατρεία του για το μπάσκετ, αλλά και για την ανιδιοτελή αγάπη του για τον συνάνθρωπο.
Έχοντας καταγωγή από τις Καρυές Λακωνίας, αλλά έχοντας ζήσει τα πρώτα παιδικά χρόνια στην Αθήνα, ο Γιάννης Κωσταλάς, οι γονείς του και τα 4 αδέρφια του, λίγο μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και πιο συγκεκριμένα το 1951, μετακόμισαν αρχικά στο Χέντερσον της Βόρειας Καρολίνας και έπειτα από 6 μήνες στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να κυνηγήσουν το Αμερικάνικο Όνειρο.
Η επταμελής οικογένεια ενοικίασε ένα διαμέρισμα στο Μπρονξ και με τη σκληρή εργασία κατάφερε να αποκτήσει τα δικά της εστιατόρια και να επενδύσει στην αγορά ακινήτων. Εκεί έμελλε να ριζώσουν και να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους, δίχως να ξεχάσουν ποτέ την πατρίδα και προσφέροντας βοήθεια σε όλους τους Έλληνες -αθλητές και μη-που έψαχναν μια καλύτερη τύχη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Ο κυρ-Γιάννης είχε τρέλα με το μπάσκετ αφού μικρός έπαιξε μπάσκετ στον Τυφώνα, ενώ στη Νέα Υόρκη έπαιξε στο γυμνάσιο Taft και στη συνέχεια έπαιξε american football στο Πανεπιστήμιο CCNY όπου σπούδασε για να γίνει Πολιτικός Μηχανικός. Μάλιστα το 1959 ήταν μέλος της ομάδας που οδήγησε την ομάδα του Πανεπιστημίου στο Final-4 του NCAA και ψηφίστηκε καλύτερος αμυντικός της χρονιάς!
11 Σεπτεμβρίου 2001
Στην οδό Liberty στο νότιο τμήμα του Μανχάταν το «Essex World Cafe» του Γιάννη Κωστάλα ήταν η πιο φιλόξενη γωνιά για τους Έλληνες που επισκέπτονταν τη Νέα Υόρκη. Εκείνη την αποφράδα ημέρα της 11ης Σεπτεμβρίου του 2001, το εν λόγω καφέ, παρότι βρισκόταν δίπλα στους δίδυμους πύργους που δέχτηκαν το τρομοκρατικό χτύπημα, έμεινε όρθιο ως εκ θαύματος. Ο «κυρ-Γιάννης» είχε διαφύγει από την πίσω πόρτα του καταστήματός του, στην προσπάθειά του να σωθεί από εκείνη την τραγωδία και όταν επέστρεψε, μετέτρεψε το μαγαζί του σε σταθμό πρώτων βοηθειών, όπου οι διασώστες έδιναν μάχη για να κρατήσουν ζωντανούς τους τραυματίες μέχρι να καταφθάσουν τα ασθενοφόρα. Κάπως έτσι πέρασε στην ιστορία ως ένας αφανής ήρωας.
Το Μουσείο ΧΑΝΘ και η ΕΟΚ
Το Φεβρουάριου του 2015, αντιπροσωπεία της ΕΟΚ που είχε βρεθεί στη Νέα Υόρκη στο περιθώριο του All Star Game του NBA, είχε ετοιμάσει μια εκδήλωση για να τιμήσει τους Έλληνες που αγωνίζονταν τότε στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου (σσ. Κώστας Παπανικολάου, Γιάννης Αντετοκούνμπο, Νικ Καλάθης και Κώστας Κουφός), αλλά και άτομα που στήριζαν επί σειρά ετών το ελληνικό μπάσκετ, όπως ο ομογενής επιχειρηματίας Γιάννης Κωσταλάς.
Έναν χρόνο αργότερα, στις 16 Φεβρουαρίου του 2016, το Μουσείο ΧΑΝΘ διοργάνωσε μια εκδήλωση προς τιμήν του Γιάννη Κωσταλά, στην οποία παρέστη και ο ανιψιός του Στράτος Κωσταλάς, παλαιότερα GM σε Παναθηναϊκό, Άρη, Πανιώνιο, Ηρακλή και άλλες ελληνικές ομάδες, ο οποίος τα τελευταία 17 χρόνια είναι Γενικός Διευθυντής στην γυναικεία ρωσική ομάδα της Σπαρτάκ Μόσχας Περιχώρων.
Ο Στράτος ήταν αυτός που μετέφερε και εχθές τα κακά μαντάτα, αναφορικά με τον θάνατο του πολυαγαπημένου του θείου, μέσω μιας συγκινητικής ανάρτησης που έκανε στα social media.
Από το εστιατόριό του το οποίο είναι ανοιχτό για όλους τους συνανθρώπους του προσφέροντας ό,τι μπορούσε για δεκαετίες, πέρασαν όλοι (μα όλοι) οι Έλληνες ή ομογενείς που ασχολήθηκαν με το μπάσκετ. Για δεκαετίες ήταν σημείο αναφοράς, σημείο συνάντησης για προπονητές, παίκτες, παράγοντες που έτυχε να βρίσκονται ή να περνάνε από τη Νέα Υόρκη με τον ίδιο να τους υποδέχεται πάντα με μία ζεστή αγκαλιά, ένα πιάτο φαι και δύο όμορφες κουβέντες.
«Καμάρι μου» ήταν η ατάκα που έβγαινε από το στόμα του όποτε συναντούσε κάποιον Έλληνα και όλοι είχαν να λένε για την τεράστια καρδιά και την ανιδιοτελή προσφορά του.
Βασιλική Καραμούζα
www.bnsports.gr
