Ο Χάρης Γιαννόπουλος μίλησε μετά τη νίκη απέναντι στην Τουρκία και στάθηκε στην συνομιλία του με τον Πιτίνο, την πορεία της Εθνικής και τον τελικό με την Τσεχία που ακολουθεί…
Σχετικά Άρθρα
Λαρεντζάκης: «Η ομάδα μας δεν τα παρατάει ποτέ, καθοριστική η ομιλία του Πιτίνο στο ημίχρονο»
Παπαγιάννης: «Ο coach κάνει αυτή τη δουλειά 40 χρόνια»
Η Ελλάδα κατόρθωσε να ανατρέψει την εις βάρος της κατάσταση στο παιχνίδι με την Τουρκία, νίκησε με 81-63 και όπλο την άμυνα και είναι έτοιμη να βρεθεί απέναντι στην Τσεχία στον τελικό (5/7, 2:05).
Ο Χάρης Γιαννόπουλος μπορεί να μην είχε την πιο ποιοτική επιθετικά βραδιά του, ωστόσο είχε την στήριξη του προπονητή του. Ο Πιτίνο κατά την επιστροφή από τον αγώνα τον ρώτησε: «Χάρη, ξέρεις γιατί σε άφησα μέσα όταν δεν είχες ρυθμό στο σουτ;», με τον Γιαννόπουλο να απαντά «όχι». Τότε εκείνος του εξήγησε: «Θα σου πω και δεν ξέρω αν σου το λένε συχνά οι προπονητές στην καριέρα σου. Επειδή έπαιζες εκπληκτική άμυνα. Το είπα και στους συνεργάτες μου εκείνη την ώρα, το πίστευα».
Ωστόσο, ο διεθνής φόργουορντ πιστεύει πως η χαρά πρέπει να ακολουθήσει όταν πετύχουν τον στόχο τους. «Δεν θα έπρεπε να χαρούμε τόσο πολύ μια νίκη με την οποία δεν καταφέραμε τίποτα. Εντάξει, καταφέραμε, περάσαμε στον τελικό, σίγουρα είναι σημαντική αλλά εννοώ ότι δεν εκπληρώσαμε το στόχο μας. Έχουμε μπροστά μας μια μεγάλη μάχη και θα έχουμε όλο το χρόνο να πανηγυρίσουμε από αύριο, όταν πάρουμε με το καλό την πρόκριση στους Ολυμπιακούς αγώνες» , δήλωσε στο επίσημο σάιτ της ΕΟΚ.
Στις συζητήσεις που δημιουργήθηκαν γύρω από το παρόν ρόστερ, εκείνος στάθηκε στην λέξη «παρέα». «Ναι, οκ, ακούστηκαν πάρα πολλά, ίσως και καλοπροαίρετα, αλλά δε νομίζω ότι δώσαμε και πάρα πολύ σημασία σε όλα αυτά. Δε νομίζω ότι επίδρασαν στην ομάδα, ότι λειτούργησαν είτε θετικά είτε αρνητικά, θα έλεγα ότι μπήκαν από το ένα αυτί και βγήκαν από το άλλο.
Είμαστε όλοι μια γροθιά και κάθε βράδυ, πραγματικά κάθε βράδυ όμως, πετάγεται και κάποιος άλλος και βάζει το λιθαράκι του στο δρόμο για την επίτευξη του στόχου και ελπίζω αυτό να συνεχιστεί μέχρι το τέλος. Περνάμε πάρα πολύ καλά και ευχαριστιόμαστε όλοι. Είναι κλασικό και κλισέ, αλλά ναι, ισχύει ότι είμαστε παρέα και βγαίνει προς τα έξω. Κάθε μέρα έχει αυτό το κλίμα η Εθνική που είχε και στα παράθυρα. Έτσι είμαστε, τόσο ενωμένοι και με τόσο καλό κλίμα όσο σε αυτή την ομάδα των παραθύρων».
Ακόμη και για το αν σκέφτεται ήδη την παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, εκείνος φάνηκε να…πατά στη γη. «Όταν φτάσω θα το σκεφτώ, αλλά επειδή δεν έχω φτάσει ακόμα δεν θα το σκεφτώ. Κανείς δε θυμάται μετά αυτόν που ήρθε δεύτερος σε ένα Προολυμπιακό τουρνουά, όλοι θυμούνται αυτόν που πήγε στους Ολυμπιακούς αγώνες και αυτό θέλω να πετύχουμε με την ομάδα», αναφερόμενος αργότερα στις απουσίες της Εθνικής.
«Όσο κι αν λείπουν κάποια παιδιά από την Εθνική τα οποία όντως αφήνουν ένα τεράστιο κενό το οποίο έχουμε κληθεί να το καλύψουμε νομίζω ότι οι πρωταγωνιστές και όλα τα παιδιά που είναι εδώ απέδειξαν και με το παραπάνω ότι όλοι άξιζαν να είναι εδώ και δεν θα έπρεπε κανείς να μείνει πίσω ή να έχει υποβαθμιστεί».
Αλήθεια όμως, τι σκέφτεται ο Γιαννόπουλος όταν ακούει για την Τσεχία; «Ε, η πρώτη σκέψη είναι η μπίρα! Λοιπόν, στα σοβαρά τώρα, κατ’ αρχάς εγώ δεν ασπαζόμουν τη γνώμη περί φαβορί Καναδά, εγώ νομίζω ότι και οι τέσσερις ομάδες που φτάσαμε στα ημιτελικά είχαμε το μερίδιό μας στο ρόλο του φαβορί. Η Τσεχία είναι μια ομάδα που έχει πολύ έμπειρους παίκτες, το ίδιος και η Τουρκία και ο Καναδάς έχει τους ΝΒΑερς με ένα άλλο στιλ, αλλά νομίζω και οι τέσσερις θα μπορούσαμε να το πάμε μέχρι τέλος. Δεν έχουμε κάνει την ανάλυση της Τσεχίας, έχουμε δει λίγο τα ματς, νομίζω ότι πάμε για μάχη και ελπίζω… σαν τη σημερινή»
