Τα «Γεράκια» πραγματοποιούν την καλύτερη postseason της σύγχρονης ιστορίας τους όντας η μεγάλη έκπληξη στα φετινά playoffs. Μετά τα εμπόδια των Knicks και των 76ers, οι Hawks θα αντιμετωπίσουν τους Milwaukee Bucks με στόχο την πρόκριση στους Τελικούς του NBA.
Πως κατάφερε μια ομάδα που πέρυσι έκανε μόλις 20 νίκες (4ο χειρότερο ρεκόρ) να μπορέσει να δημιουργήσει ένα τόσο αποτελεσματικό σύνολο που ήδη θεωρείται επιτυχημένο; Η Atlanta στην περασμένη offseason δεν διεκδίκησε ούτε έναν πρώτης τάξεως super star κι όμως, με ένα σωστά δομημένο ρόστερ και μια κομβική αλλαγή προπονητή, όχι απλά «έσωσε» τη χρονιά, αλλά βρίσκεται ξανά στους Τελικούς της Ανατολής για δεύτερη φορά στην ιστορία της τα τελευταία 50 χρόνια.
Το «BN Sports» κάνει ειδική αναφορά στα πρόσωπα που άλλαξαν το ρου των Hawks και αναλύει το αγωνιστικό τους προφίλ.
Nate McMillan
Ο 56χρονος ανέλαβε ως head coach της ομάδας μεσούσης της σεζόν αντικαθιστώντας τον Lloyd Pierce. Οι Hawks είχαν 20 ήττες σε 34 αναμετρήσεις, κάτι που άλλαξε ριζικά με την έλευση του νέου προπονητή. Ο McMillan ξεκίνησε με ένα εντυπωσιακό 8-0, και η ήταν ανάλογη όταν το ρόστερ σταμάτησε να ταλαιπωρείται από τραυματισμούς. Η αλλαγή στον πάγκο επηρέασε και τη φιλοσοφία της ομάδας.
Τα «Γεράκια» είχαν πολλά προβλήματα στα τελευταία λεπτά των αναμετρήσεων, όμως υπό τη καθοδήγηση του McMillan έγιναν η καλύτερη ομάδα του ΝΒΑ στην τέταρτη περίοδο, κάτι που επιβεβαιώνεται και από την πρώτη θέση τους στην κλίμακα +/- στην κανονική περίοδο. Οι Hawks δεν τα παρατούν ποτέ, με τα πρόσφατα Game 4 και 5 κόντρα στους 76ers να αποτελούν τρανά παραδείγματα, αφού ανέτρεψαν διαφορές των 18 και 26 πόντων αντίστοιχα. Έχουν γίνει πιο ομαδικοί, με τους Bogdanovic και Gallinari να έχουν ενεργό ρόλο στην επίθεση αξιοποιώντας και τις δημιουργικές αρετές του καλύτερου συμπαίκτη τους.
Trae Young
O Young συνεχίζει να είναι ο franchise player και οι νέες αρμοδιότητες του τον κάνουν πολύ πιο αποδοτικό. Τις προηγούμενες χρονιές, ο μοναδικός λόγος να δει κάποιος αγώνα των Hawks ήταν η παρουσία του 22χρονου guard. Συγκλονιστικός σουτέρ, τρομερός έλεγχος της μπάλας, άριστη δημιουργία με ένα ηγετικό mentality που σπάνια παρατηρούσες σε έναν τόσο νεαρό παίκτη. Φέτος, συνεχίζει να έχει τη μπάλα για μεγάλο χρονικό διάστημα στα χέρια του, όμως η εκτέλεση δεν είναι το μοναδικό πράγμα που έχει στο μυαλό του.
Είναι άριστος στο pick ‘n roll και μπορεί εύκολα να μοιράσει λόμπες στους Capela και Collins. Ταυτόχρονα, τα πολύ επιθετικά drives του ανοίγουν χώρους στις αδύνατες πλευρές, δίνοντας εύκολα σουτ στους Bogdanovic, Gallinari και Huerter. Ο «Ice Trae» είναι ο παίκτης που πρόκειται να δημιουργήσει τα περισσότερα προβλήματα στους Bucks. Μπορεί να σουτάρει από πολύ μακριά, να οργανώσει ιδανικά το παιχνίδι και το κυριότερο, να βγει μπροστά στις πιο κρίσιμες στιγμές του αγώνα. Από την άλλη, η βραχύσωμη φιγούρα του, αλλά και η έλλειψη διάθεσης του στην άμυνα, συνεχίζουν να είναι οι μεγαλύτερες αγωνιστικές του αδυναμίες.
Clint Capela και John Collins
O Capela είναι ο παίκτης που μεταμόρφωσε όσο κανένας άλλος την Atlanta. Το όνομα του δεν είναι τόσο διαφημισμένο παρά την τρομερή σεζόν που διανύει. Είναι ένας από τους καλύτερους ριμπάουντερ του πρωταθλήματος, εξαιρετικός rim protector με τη γενική interior defense του να μπορεί -εν μέρει- να συγκριθεί με αυτή του Rudy Gobert. Είναι ο… στυλοβάτης της άμυνας των Hawks εξαιρώντας την απόδοση του μακριά από τη ρακέτα. Δυσκολεύεται στην περίμετρο και στα περισσότερα screens δεν «αλλάζει» αντίπαλο, κάτι που τιμωρούν οι κορυφαίοι σουτέρ του ΝΒΑ.
Το… ταίρι του στη γραμμή των ψηλών είναι ο John Collins. Ένας υπερσύγχρονος forward με στοιχεία που παραπέμπουν σε guard. Μπορεί να τρέξει το γήπεδο με τη μπάλα στα χέρια, να απειλήσει σε συνθήκες ένας εναντίον ενός και να σουτάρει από απόσταση. Μάλιστα στα playoffs επιχειρεί τα πενταπλάσια τρίποντα (3) συγκριτικά με την κανονική περίοδο (0.6) και το ποσοστό του είναι άκρως κολακευτικό (39%).
Το πόσο ιδανικά συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον είχε τονίσει και ο ίδιος ο Young: «Πρόκειται για ένα από τα κορυφαία δίδυμα ψηλών στο ΝΒΑ. Αρχικά, και οι δύο μπορούν να σκοράρουν με λόμπες. Ο Clint κάνει συγκλονιστική δουλειά στην άμυνα και ο John έχει την ικανότητα να «ανοίγει» το γήπεδο με μοναδικό τρόπο στην επίθεση. Δεν υπάρχει αμφιβολία για το πόσο ταιριαστά είναι τα χαρακτηριστικά τους».
Bogdan Bogdanovic
Η… μοίρα έφερε τον Σέρβο απέναντι στην ομάδα που ήθελε πάση θυσία να τον υπογράψει το περασμένο καλοκαίρι. Τελικά το deal χάλασε και ο Bogdanovic αποτελεί τον παίκτη που πλαισιώνει με μεγάλη επιτυχία τον Trae Young. Έχοντας ξεπεράσει τους τραυματισμούς που τον ταλαιπωρούσαν, ο «Bogie» αποτελεί μια εξαιρετική 2η επιλογή στην επίθεση. Έχει τα χαρακτηριστικά ενός πηγαίου σκόρερ που μπορεί να απειλήσει τόσο με τη μπάλα στα χέρια, όσο και off-ball, εκμεταλλευόμενος το γρήγορο release του και τις extra πάσες του Young. Στην επιθετική του… παλέτα, που δεσπόζει το κυνικά εύστοχο mid-range, έχει προστεθεί και το step-back τρίποντο, δίνοντας του ακόμη περισσότερες επιλογές.
Ρολίστες και απόντες
Kevin Huerter και Danilo Gallinari παίρνουν περίπου από 10 προσπάθειες ανά αγώνα, με τις μισές από αυτές να είναι τρίποντα. Ευστοχούν στο 48% και στο 41% στα σουτ πίσω από τα 7,25 μ. δημιουργώντας χώρους για τον Young αλλά και τους ψηλούς της Atlanta. Μετά τους τραυματισμούς που πλήττουν τους Hawks βρήκαν αναβαθμισμένος ρόλους στο rotation ακόμα και αν δυσκολεύονται αισθητά στην άμυνα.
Ο Nate McMillan θα στερηθεί τις υπηρεσίες του Cam Reddish, του Kris Dunn και του De'Andre Hunter, λόγω τραυματισμών. Ο μεγαλύτερος… πονοκέφαλος του, είναι η απουσία του Hunter που μέχρι να τραυματιστεί έπαιζε τα περισσότερα λεπτά σε όλη την ομάδα. Εξαργύρωνε τη φήμη του καλού αμυντικού που είχε χτίσει από το Κολέγιο και ταυτόχρονα εμφάνιζε και έναν πολυδιάστατο ρόλο στην επίθεση. Οι πόνοι στο γόνατο του 23χρονου forward συνεχίζονται και το ενδεχόμενο να κάνει στην εμφάνιση του στη σειρά αποκτά πιθανότητες εάν και μόνο δούμε έξι ή εφτά παιχνίδια.
Οι Bucks έχουν κερδίσει τις 2 από τις 3 φορές που αντιμετώπισαν τους Hawks στη regular season. Το inside game του Γιάννη ίσως συναντήσει εμπόδια από τον δυναμικό Capela, όμως ο «Greek Freak» θα έχει το πλεονέκτημα σε φάσεις που κρίνονται στην ταχύτητα. Με τους Huerter και Young να ξεκινούν στην ίδια πεντάδα, η περιφέρεια των Hawks είναι πιθανό να αντιμετωπίζει πρόβλημα μεγέθους. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι τα φετινά playoffs είναι και η πρώτη εμπειρία από postseason για τους περισσότερους από τους πρωταγωνιστές της Atlanta. Το Milwaukee αν καταφέρει και επιβάλει το αγαπημένο του «Bully Ball» θα έχει το αβαντάζ όντας η πιο physical ομάδα της σειράς.
To πλεονέκτημα των Hawks είναι η πολυπρόσωπη εκτέλεση στην επίθεση αλλά η τρομακτική συνεισφορά του Trae Young, που μπορεί να προσφέρει εύκολα -έμμεσα ή άμεσα- 40 πόντους ακόμα και σε βραδιές που επιτηρείται από εξαιρετικούς αμυντικούς, όπως ο Jrue Holiday. Τέλος, κανείς δεν πρέπει να παραλείψει πως τα «Ελάφια» δεν έχουν ηττηθεί ακόμα στο Fiserv Forum (6-0), που σημαίνει ότι έχουν τη δυνατότητα να πάρουν την πρόκριση στους Τελικούς, απλά και μόνο υπερασπιζόμενοι την έδρα τους.