Μία εμβληματική μορφή, ένα «μηχανάκι» στην μεσαία γραμμή που είχε δώσει το παρών στο τελευταίο πρωτάθλημα της Ένωσης στην Νέα Φιλαδέλφια 29 χρόνια πριν. Ο Χάρης Κοπιτσής μίλησε στο BN Sports για την ομάδα του Αλμέιδα, το πρωτάθλημα του 94’,ενώ στο τέλος άφησε ένα εγκάρδιο μήνυμα σε έναν άνθρωπο που του «στιγμάτισε» την ποδοσφαιρική και όχι μόνο ζωή.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Όταν οι ποδοσφαιριστές αγαπούν και σέβονται την ομάδα στην οποία αγωνίζονται τότε η επιτυχία μπορεί να μην είναι δεδομένη αλλά σίγουρα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες για να επιτευχθεί.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση η αγάπη του Χάρη Κοπιτσή για την ΑΕΚ τον οδήγησε σε επιτυχίες που ούτε ο ίδιος είχε φανταστεί ποτέ.
Ένας χαφ ορόσημο για την Ένωση στην «χρυσή» δεκαετία των 90’s που κατάφερε με σκληρή δουλειά να μείνει αξέχαστος σε όποιον έζησε από την κερκίδα του Νίκος Γκούμας την «ομαδάρα» του Ντούσαν Μπάγεβιτς.
Η ΑΕΚ του σήμερα και το κεφάλαιο Αλμέιδα
Το φετινό πρωτάθλημα προς έκπληξη όλων και του ίδιου του Κοπιτσή κρίθηκε στις λεπτομέριες ανάμεσε σε δύο αναπάντεχους πρωταγωνιστές, την ΑΕΚ και τον Παναθηναϊκό.
Κάτι τέτοιο όμως δεν έγινε τυχαία και η φετινή επιτυχία της ΑΕΚ δεν ήρθε «ουρανοκατέβατη», η ομάδα άλλαξε πολλά εντός αλλά και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Από τις άκρως πετυχημένες μεταγραφές, στην αλλαγή προπονητή έως και το ολοκαίνουργιο γήπεδο που κοσμεί πλέον τις γειτονιές της Νέας Φιλαδέλφιας.
Το κυριότερο όμως σύμφωνα με τον Χάρη Κοπιτσή είναι η νοοτροπία και η κατάθεση ψυχής από τους ποδοσφαιριστές κάθε βδομάδα. Οι αρχές που πέρασε ο Αλμέιδα στην ομάδα αποτελούν και το μεγαλύτερο επίτευγμα του.
«Η φετινή σεζόν είναι τελείως διαφορετική από την περσινή κάτι που δεν το περίμενα. Έχουν αλλάξει πολλά, όμως η ΑΕΚ έχει μπει στο καινούργιο γήπεδο, με καινούργιο προπονητή και καταφέρνει πλέον δίκαια να φτάσει στην κατάκτηση αυτού του τίτλου. Η ΑΕΚ κατάφερε σιγά σιγά να χτίσει μία ομάδα με αρχές τόσο εντός, όσο και εκτός του γηπέδου. Έχει δημιουργηθεί πλέον ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών όπου ο ένας δίνει την ψυχή του για τον άλλον και μέσα από το σύγχρονο στυλ και τις απαιτήσεις του προπονητή δημιουργήθηκε ένας συνδυασμός όπου και έκανε την διαφορά με τις υπόλοιπες ομάδες. Οι βασικές αρχές που υπάρχουν στην ομάδα συμβαδίζουν και με αυτές του σύγχρονου ποδοσφαίρου, με τον Αλμέιδα να τις διατηρεί σε όλη την διάρκεια της σεζόν και για αυτό βγήκε και κερδισμένος».
Η φετινή ΑΕΚ διαθέτει ένα από τα πιο γεμάτα ρόστερ στην σύγχρονη ιστορία της, με δύο και τρεις ποδοσφαιριστές να «παλεύουν» για μόλις μία θέση στην 11αδα. Στην θεωρία ο ανταγωνισμός αυτός κάνει καλό στην ομάδα αλλά και στους ίδιους τους παίκτες, όμως οι ψυχολογική επιβάρυνση των αθλητών είναι κάτι που κανείς δεν μπορεί πραγματικά να υπολογίσει.
Η ΑΕΚ φέτος κατάφερε να δημιουργήσει ένα κλίμα ενότητας αποφεύγοντας «επιδέξια» την οποιαδήποτε εσωστρέφεια. Πως το κατάφερε αυτό; Την απάντηση την έχει ο Χάρης Κοπιτσής.
«Παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η νοοτροπία που επικρατεί στο εσωτερικό της ομάδας. Αν βλέπεις πως υπάρχει αξιοκρατία από την πλευρά του προπονητή είναι πολύ πιο εύκολο για έναν ποδοσφαιριστή μέσα από τον ανταγωνισμό και την προσπάθεια να διεκδικήσει την θέση του στην 11αδα. Πιστεύω αυτό είναι καθαρά επίτευγμα του Αλμέιδα και έτσι κατάφερε να κερδίσει και όλους τους ποδοσφαιριστές. Πλέον όλοι οι παίκτες παίζουν ο ένας για τον άλλον και όλοι μαζί για την ομάδα. Μπορεί να ακούγεται εύκολο αλλά είναι το μεγαλύτερο παράσημο του προπονητή. Ο Αλμέιδα δεν συμβιβαστικέ και δεν άλλαξε την νοοτροπία του ποτέ. Το εντυπωσιακό είναι πως όλα αυτά δεν τα κατάφερε με μία έτοιμη ομάδα, αλλά αντιθέτως με ένα καινούργιο ρόστερ που χτίστηκε από την αρχή και με την επιτυχία μόνο σίγουρη να μην φαντάζει και για όλα αυτά του αξίζουν συγχαρητήρια».
Τα τελευταία χρόνια η ΑΕΚ άλλαζε τους προπονητές σαν τα «πουκάμισα», με δύο ακόμη και τρεις μέσα στην ίδια την σεζόν. Φέτος τα πάντα ήταν διαφορετικά, η ΑΕΚ επέλεξε και κυρίως στήριξε τον άνθρωπο που θα καθόταν από την αρχή της χρονιάς στον πάγκο της και δικαιώθηκε. Ο Ματίας Αλμέιδα εμφανίστηκε στον «πλανήτη» ΑΕΚ και μάγεψε τόσο τους οπαδούς όσο και τους ποδοσφαιριστές του. Μία φράση που έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου από την συζήτηση που είχα με τον Κοπιτσή είναι «ο σεβασμός δεν απαιτείτε, κερδίζεται» και δεν πιστεύω που πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καλύτερα η επιρροή του Ματίας στην ομάδα.
«Ο σεβασμός δεν απαιτείτε, κερδίζεται και ο Αλμέιδα έχει κερδίσει τον σεβασμό όλων. Οι ποδοσφαιριστές είναι άνθρωποι με δυνάμεις και αδυναμίες. Ο προπονητής κατάφερε να τους εντάξει όλους συλλογικά στην ομάδα και ο καθένας έδωσε τον καλύτερο του εαυτό. Ζήταγε από τον κάθε ποδοσφαιριστή να δώσει στο γήπεδο αυτό που ήξερε να κάνει καλύτερα και τίποτα παραπάνω χωρίς παραλογισμούς και υπερβολές. Η μεγάλη νίκη του Αλμέιδα είναι ότι κέρδισε τον σεβασμό όλων, όχι μόνο των ποδοσφαιριστών αλλά και του κόσμου».
Η Ένωση αγνοεί εδώ και χρόνια την Ευρωπαϊκή καταξίωση, έχει μία σπουδαία ευκαιρία του χρόνου να διεκδικήσει την συμμετοχή της στους ομίλους του Champions League. Η αποστολή αυτή μόνο εύκολη δεν φαντάζει αλλά ο Κοπιστής πιστεύει πως τα πάντα είναι εφικτά με την φετινή ΑΕΚ. Άλλωστε θέλει να δει την ομάδα που αγαπά να τιμά την ιστορία που έχει «χτίσει» στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, όπως έκανε και ο ίδιος στα χρόνια της νιότης του.
«Αυτήν την στιγμή στην ΑΕΚ βρίσκεται ένας προπονητής που ξέρει το ποδόσφαιρο πάρα πολύ καλά και με το ρόστερ που έχει θα γίνουν συγκεκριμένες προσθήκες για να βελτιώσει η ΑΕΚ μερικές από τις αδυναμίες της. Είμαι σίγουρος πως ο Αλμειδα έχει ήδη στο μυαλό του πως θα μπορέσει να την κάνει ακόμα καλύτερη ομάδα και είμαι σίγουρος πως θα τα καταφέρει. Από εκεί και πέρα όμως το να προοδεύσουμε και στην Ευρώπη σαν ομάδα αλλά και γενικά ως Ελληνικό ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό καθώς έχουμε φάει πολλά στραπάτσα τον τελευταίο καιρό, ασχέτως τι λέμε εμείς εδώ. Πλέον ομάδες που τα προηγούμενα χρόνια τις νικούσαμε με ευκολία έχουν καταφέρει να φτάσουν στο ίδιο επίπεδο με εμάς. Η ΑΕΚ έχει πολύ μεγάλη ιστορία στην Ευρώπη και με τον Αλμέιδα στον πάγκο της πιστεύω θα καταφέρει να επιστρέψει εκεί που της αξίζει. Δεν θα είναι εύκολο αλλά μπορεί να τα καταφέρει».
Στα ίδια μέρη, θα ξανά βρεθούμε
Η ΑΕΚ πλέον γύρισε «σπίτι» της, στο δικό της… παλάτι. Η OPAP ARENA είναι πηγή νερού για χιλιάδες «διψασμένους» ενωσίτες. Στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του γηπέδου η ΑΕΚ στέφεται πρωταθλήτρια και σε συνδυασμό με την ομάδα, τον προπονητή και την σταθερή διοίκηση η αισιοδοξία για το μέλλον είναι δεδομένη. Την ίδια ακριβώς αισιοδοξία νιώθει και ο Χάρης, με την ελπίδα πως η ομάδα θα συνεχίσει να δυναμώνει χρόνο με τον χρόνο.
«Το παρόν δείχνει πως η ομάδα έχει μπει σε έναν σωστό δρόμο αγωνιστικά αλλά και εξωαγωνιστικά. Σε όλα τα επίπεδα η ΑΕΚ έχει φτάσει στα στάνταρ που αξίζει στην ομάδα και την ιστορία της. Εμείς αλλά και ο κόσμος της ομάδας έτσι γνώρισε την ΑΕΚ και αυτήν την ΑΕΚ βλέπουμε πλέον. Εφόσον το τώρα δείχνει πολύ συμπαγές και δυνατό γιατί να μην υπάρχει και αισιοδοξία για το μέλλον; Είναι σίγουρο πως η ΑΕΚ θα ξεκινήσει να πρωταγωνιστεί λόγο του γηπέδου, του προπονητή αλλά και της διοίκησης. Δύσκολα θα ξανά γυρίσουν τα άσχημα χρόνια που ζήσαμε τον τελευταίο καιρό. Ο μόνος τρόπος για να ξανά γίνει κάτι τέτοιο θα είναι μέσω αυτοκτονίας, μόνο έτσι αφού τώρα πάνε όλα τόσο καλά. Στο μέλλον ο στόχος θα πρέπει να είναι η περαιτέρω βελτίωση και τίποτα λιγότερο».
Ο Χάρης Κοπιστής είναι ο πλέον κατάλληλος για να μου μεταφέρει το συναίσθημα που έχει ένας ποδοσφαιριστής όταν αγωνίζεται στην Νέα Φιλαδέλφεια, άλλωστε πέρασε πάνω από έξι χρόνια φορώντας την «κιτρινόμαυρη» φανέλα. Η ενέργεια και η δυναμική του γηπέδου μεταφέρεται πλέον στην νέα γενιά. Οι τωρινοί παίκτες της ομάδας φαίνεται να έχουν αντιληφθεί πλήρως τι εστί Νέα Φιλαδέλφεια κάτι που το αποδεικνύουν και τα αποτελέσματα. Από το «απόρθητο» κάστρο, Νίκος Γκούμας στο… παλάτι της Αγιάς Σοφιάς.
«Η ΑΕΚ ζούσε 19 χρόνια μακριά από την Φιλαδέλφεια. Το Νίκος Γκούμας ήταν ένα απόρθητο κάστρο όπου εκεί η ομάδα έζησε σπουδαίες επιτυχίες και έδινε μεγάλη δυναμική σε εμάς που αγωνιζόμασταν. Τώρα υπάρχει το νέο γήπεδο και είναι πραγματικά απίστευτο, η αισθητική του, ο κόσμος που το γεμίζει κάθε βδομάδα και γενικά η OPAP ARENA είναι μία μαγική εμπειρία, κάτι που αποδεικνύεται και από τα αποτελέσματα. Είναι δεδομένο πως μερικά από τα παιχνίδια που κέρδισε η ομάδα στην Φιλαδέλφεια αν ήταν στο ΟΑΚΑ δεν θα υπήρχαν τα ίδια αποτελέσματα. Η δύναμη του γηπέδου και η υποστήριξη του κόσμου έδωσε πολύ σημαντικούς βαθμούς στην ομάδα και μαζί ηρεμία για την συνέχεια του πρωταθλήματος. Η Νέα Φιλαδέλφεια είναι η Νέα Φιλαδέλφεια και μαζί με τον κόσμο της στο σπίτι του δημιουργείτε ένας εκρηκτικός συνδυασμός».
Μετά από χρόνια η ΑΕΚ παρουσιάζει στον αγωνιστικό χώρο ένα άκρως ελκυστικό ποδόσφαιρο ικανοποιώντας από τους φίλους της ομάδας, μέχρι και τους ουδέτερους οπαδούς. Οι συγκρίσεις λοιπόν με την ομάδα του 94’ ήταν αναπόφευκτες. Ο Κοπιτσής όμως έβαλε ένα τέλος στις συζητήσεις αυτές και έδωσε μία ξεκάθαρη απάντηση. Τα κοινά στοιχεία είναι πάρα πολλά.
«Βλέπω πολλά κοινά στοιχεία με την ομάδα του 1994. Η φετινή ΑΕΚ μου θυμίζει την ομάδα του Μπάγεβιτς. Σε πολλά επίπεδα μοιάζουν οι δύο ομάδες η συμπεριφορά μεταξύ των ποδοσφαιριστών, απέναντι στον κόσμο, τον αντίπαλο, ο τρόπος παιχνιδιού η τεχνική κατάρτιση του συνόλου, γενικά πάρα πολλά κοινά στοιχεία κάτι που είναι πάρα πολύ ευχάριστο. Όποιος γνωρίζει εκ των έσω την ΑΕΚ ξέρει πολύ καλά πως οι επιτυχίες ερχόντουσαν όταν ένας προπονητής κέρδιζε και δεν απαιτούσε τον σεβασμό, ενώ οι ποδοσφαιριστές τιμούσαν την φανέλα και έπαιζαν επιθετικό ποδόσφαιρο. Στην ιστορία της ΑΕΚ όλες οι επιτυχημένες χρονιές έχουν αυτά τα κοινά χαρακτηρίστηκα και για αυτό μου θυμίζει την εποχή την δικιά μου κάτι που με γεμίζει αισιοδοξία για το μέλλον».
Ήθελα να μάθω ποια στιγμή που έζησε στο τελευταίο πρωτάθλημα στην Φιλαδέλφεια του έχει μείνει αξέχαστη. Η απάντηση του Κοπιτσή όμως ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου. Μία απάντηση γεμάτη συναίσθημα και ειλικρίνεια, η πιο «ακατέργαστη» μορφή αγάπης για έναν σύλλογο και για ένα φίλαθλο κοινό που του ανταποδίδει την αγάπη αυτή μέχρι και σήμερα.
«Αξέχαστο δεν είναι μόνο το τελευταίο πρωτάθλημα που πήραμε στην Φιλαδέλφεια, αξέχαστα είναι όλα τα χρόνια δίπλα στην ΑΕΚ. Θα μπορούσα να ξεχωρίσω πέντε ή δέκα στιγμές αλλά η ζωή μαζί με την ΑΕΚ είναι τόσο ωραία που δύσκολα θα μπορούσα να διαλέξω. Η ΑΕΚ φορώντας την φανέλα της σου δίνει την δυνατότητα να ζήσεις τα όνειρα σου και εκτός από καλύτερος ποδοσφαιριστής σε βοηθάει να γίνεις και καλύτερος άνθρωπος. Όλη μου η ζωή με την ΑΕΚ είναι ξεχωριστή».
Ο καθένας στον καιρό του και το μεγάλο «ευχαριστώ»
Στα χρόνια που πέρασε στην ΑΕΚ ο Κοπιτσής συνεργάστηκε στην μεσαία γραμμή με ποδοσφαιριστές όπως τους Τόνι Σαβέφσκι και Ρέφικ Σαμπανάζοβιτς, ιστορικές μορφές που έχουν «χαραγμένο» το όνομα τους με… χρυσά γράμματα στα βιβλία ιστορίας της Ένωσης. Το κέντρο της ΑΕΚ φέτος «σφύζει» από ποιότητα με τους Σιμάνσκι, Γιόνσον και Πινέδα να πραγματοποιούν εξαιρετική σεζόν. Σίγουρα η συνεργασία του Κοπιτσή στην μεσαία γραμμή με έναν εκ των τριών θα δημιουργούσε έκσταση στις τάξεις των «κιτρινόμαυρων». Οι εποχές όμως αλλάζουν και μαζί αλλάζει και το ποδόσφαιρο.
«Ο κάθε ένας ποδοσφαιριστής έχει τα δικά του χαρακτηρίστηκα και βοηθάει την ομάδα με τον τρόπο του. Εγώ είχα εξαιρετικούς και απίστευτους συμπαίχτες που με βοήθησαν πάρα πολύ για να εξελιχθώ και αυτούς έχω στο μυαλό μου και δεν θα τους άλλαζα. Οι καιροί και το ποδόσφαιρο πλέον έχουν αλλάξει και πιστεύω καλύτερα εγώ στην εποχή μου και τα καινούργια παιδιά πλέον στην εποχή τους. Βλέπω πάντως πως οι παίκτες της ΑΕΚ έχουν την ίδια αγάπη και τον ίδιο σεβασμό μεταξύ τους που είχα και εγώ με τους συμπαίκτες μου κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερος».
Ο Κοπιτσής στην ΑΕΚ αγωνίστηκε υπό τις οδηγίες μίας εμβληματικής μορφής με τρομερή επιρροή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο, ο λόγος για τον Ντούσαν Μπάγεβιτς. Ήμουν σίγουρος πως δεν θα άλλαζε ποτέ τις εμπειρίες που σύλλεξε δίπλα από αυτόν τον άνθρωπο, αλλά ήθελα πολύ να μάθω αν θα επιθυμούσε να είχε τον Ματίας Αλμέιδα ως προπονητή.
«Δεν ξέρω αν ο Αλμέιδα θα ήθελε να είχε εμένα σαν παίκτη (γελάει). Έχω να πω πως είμαι τυχερός που έζησα δίπλα σε έναν απίστευτο άνθρωπο, έναν άνθρωπο σύμβολο στην Ελλάδα ο οποίος μπορούσε να καταλάβει πάρα πολλά πράγματα, ποδοσφαιρικά και μη. Ο κύριος Μπάγεβιτς είναι ο καλύτερος προπονητής που έχω συναντήσει αλλά ένας και από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Ένας καταπληκτικός άνθρωπος και ένας εξαιρετικός προπονητής που μου χάρισε αξέχαστα χρόνια. Όσο πολύ και αν μου αρέσει ο Αλμέιδα αυτά που έζησα με τον κύριο Μπάγεβιτς δεν θα τα άλλαζα ποτέ. Ελπίζω όμως τα παιδιά τώρα που ζουν κάτι αντίστοιχο με αυτό που έζησα και εγώ τότε να το χαίρονται, να μην χάνουν στιγμή γιατί όλα αυτά είναι πολύτιμα και κάποια στιγμή στο μέλλον θα τους γίνουν και μάθημα».
Ένας προπονητής μπορεί να έχει καθοριστική συμβολή στην εξέλιξη ενός ποδοσφαιριστή. Για τον Χάρη Κοπιτσή, οι επιρροές που είχε από τον Ντούσαν Μπάγεβιτς τον «στιγμάτισαν» για το υπόλοιπο της ζωής του. Για όλα τα χρόνια που έζησε και έμαθε δίπλα του ο Χάρης θέλησε να μεταφέρει ένα προσωπικό μήνυμα στον ίδιο τον Ντούσκο.
«Θέλω να πάρω αυτήν την ευκαιρία που μου δίνεις τώρα και να ευχαριστήσω μετά από τόσα χρόνια τον κύριο Μπάγεβιτς αλλά και όλο το γκρουπ των συνεργατών του για ότι έκανε για εμένα προσωπικά αλλά και για τους συμπαίχτες μου και ως προπονητής αλλά και ως άνθρωπος».
